Του Γιάννη Ντεντόπουλου
Καλύτερο αποχαιρετιστήριο δώρο από έναν τελικό Μαϊάμι Χιτ – Σαν Αντόνιο Σπερς δεν μπορούσε να φανταστεί ο Ντέιβιντ Στερν, στην τελευταία σεζόν της 30χρονης θητείας του στο πόστο του κομισάριου του ΝΒΑ.
Απ’ όποια πλευρά κι αν το εξετάσει κανείς, είχε καιρό να μονομαχήσει για τον τίτλο ένα τόσο ελκυστικό και ανταγωνιστικό ζευγάρι.
Μιλάμε για δυο ομάδες που εκπέμπουν ήδη τη λάμψη και το πνεύμα του πρωταθλητή, διαθέτουν στο ρόστερ τους σούπερ σταρ για όλα τα γούστα και εν τέλει εκφράζονται μέσα από ολότελα διαφορετικά στιλ παιχνιδιού. Η χαρά της αμερικανικής… AGB που έχει αρχίσει να κουρδίζει τα μηχανάκια της, γιατί την Παρασκευή τα ξημερώματα (3.30 ώρα Ελλάδας), στην American Airlines Arena του Μαϊάμι, έχει κλειστεί το πρώτο ραντεβού.
Γύρω από τον Λεμπρόν
Από τη μία λοιπόν είναι οι Χιτ, που ξεκινάνε τη σειρά με τον αέρα του πρωταθλητή και την προοπτική να γίνουν η 6η ομάδα του ΝΒΑ που θα φτάσει σε repeat. Σύμμαχό τους θα έχουν το πλεονέκτημα της έδρας που κατέκτησαν χάρη στην κορυφαία επίδοση της ιστορίας τους σε κανονική περίοδο: 66-16. Μέσα σε αυτή την εντυπωσιακή σεζόν πέτυχαν τις περισσότερες εντός έδρας νίκες από ποτέ (37) και έτρεξαν το δεύτερο μεγαλύτερο σερί νικών στο ΝΒΑ: 27-0.
Με γενικό διευθυντή τον πολύπειρο Πατ Ράιλι και προπονητή τον νεαρό τεχνοκράτη Ερικ Σποέλστρα, αφήνουν αβίαστα το παιχνίδι να περιστραφεί γύρω από την κυρίαρχη προσωπικότητα και το ταλέντο του Λεμπρόν Τζέιμς. Ο «βασιλιάς» έχει τη μοναδική ικανότητα να παίζει σε όλες τις θέσεις της πεντάδας και να μεταμορφώνεται ανάλογα με τις περιστάσεις. Το επιβεβαιώνουν και οι αριθμοί, αφού ο Λεμπρόν οδηγεί την ομάδα σε τρεις βασικές στατιστικές κατηγορίες: πόντους, ριμπάουντ, ασίστ. Εξ ου και τα τέσσερα βραβεία MVP που έχει μαζέψει την τελευταία πενταετία.
Το βασικό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού των Χιτ είναι η ταχύτητα, που ενισχύεται από τα γρήγορα πόδια του Ντουέιν Ουέιντ, το καλό μακρινό σουτ των ψηλών, όπως για παράδειγμα του Κρις Μπος, και την ενσυνείδητη χαμαλοδουλειά που εκφράζει τελειώνοντας (συνήθως με κάρφωμα ή λέι απ) ό,τι περισσεύει ο σέντερ Κρις Αντερσεν. Καθόλου τυχαίο ότι… στα μουλωχτά πάει να γίνει ρέκορντμαν σε ποσοστό ευστοχίας στα πλέι οφ όλων των εποχών. Αυτή τη στιγμή το κοντέρ του γράφει 86,2%.
Πιο κοντά στην Ευρώπη
Από την άλλη είναι οι Σπερς. Μια από τις πιο έμπειρες και καλοδουλεμένες ομάδες της τελευταίας 20ετίας. Δημιούργημα του 64χρονου κόουτς Γκρεγκ Πόποβιτς, που βρίσκεται στο τιμόνι της από το 1996.
Αυτός τους έχει οδηγήσει και στους 4 τίτλους της ιστορίας τους με ποσοστό 100% από τη στιγμή που τους έφτανε μέχρι τον τελικό.
Στη «δούλεψή» του έχει όλα αυτά τα χρόνια το τοτέμ που λέγεται Τιμ Ντάνκαν. Ο Ντάνκαν μπορεί να μην είναι δα και κανένας πιτσιρίκος (έφτασε αισίως τα 37), αλλά πρόκειται για σέντερ που μπορεί να δώσεις ποιοτικές και καθοριστικές λύσεις από το low post και μέσα από ένα ελεγχόμενο στιλ παιχνιδιού με ξεκάθαρους ρόλους και έμφαση στις οργανωμένες επιθέσεις.
Πλέον τα «κλειδιά» τα κρατάει ο Γάλλος πλέι μέικερ Τόνι Πάρκερ, ο οποίος είναι ο εγκέφαλος που σκέφτεται και βοηθάει τους συμπαίκτες του να κινηθούν. Ο Πάρκερ μαζί με τον βετεράνο Αργεντίνο Μανού Τζινόμπιλι είναι οι βασικοί εκφραστές του pick and roll, που κάνει τους Σπερς να θυμίζουν κάτι από ευρωπαϊκή ομάδα. Παρεμπιπτόντως, ένα επιπλέον δείγμα ομοιογένειας είναι ότι η τριπλέτα Ντάνκαν – Πάρκερ – Τζινόμπιλι αγωνίζεται μαζί από τη σεζόν 2002-03 και μετρά 98 νίκες σε παιχνίδια όπου έπαιξε αδιάσπαστη. Τις περισσότερες από οποιονδήποτε συνδυασμό τριάδας στο ΝΒΑ.
Η σειρά των τελικών που μεταδίδονται στην Ελλάδα ζωντανά από τον ΟΤΕ TV διεξάγεται με την ακολουθία 2 αγώνες στο Μαϊάμι, 3 στο Σ. Αντόνιο, 2 στο Μαϊάμι και κρίνεται στις 4 νίκες.
