Του Τάσου Παππά
«Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα». Αυτή είναι η εικόνα του ΠΑΣΟΚ στα μάτια πολλών στελεχών του. Θα το παραδεχόταν και ο πρόεδρός του, αν δεν είχε την υποχρέωση εκ του ρόλου του να δώσει την ύστατη μάχη για τη διάσωση του κόμματος και να πείσει τους συναδέλφους του ότι αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουν όλοι μαζί.
Οπως είπε στην «Εφ.Συν» συνομιλητής του κ. Βενιζέλου, εξ εκείνων που δεν σκέφτονται να αποσυρθούν, «σήμερα πληρώνουμε τις συνέπειες για τον άθλιο πολυσυλλεκτισμό που υιοθετήσαμε ως γραμμή τα τελευταία χρόνια. Η σπονδυλική μας στήλη ήταν η εξουσία και όταν αυτή χάθηκε, το σώμα παρέλυσε».
Κάποτε, ο Ευ. Βενιζέλος -τότε που ορισμένοι σύντροφοί του τον προέτρεπαν να διαχωρίσει τη θέση του από την ηγεσία του Γ. Παπανδρέου και να δοκιμάσει την τύχη του στην πολιτική σκηνή- έλεγε ότι «μ' ενδιαφέρει το όλον ΠΑΣΟΚ και όχι ένα κομμάτι του». Σήμερα, το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ είναι μικρότερο από το κομμάτι εκείνο που θα αποσπούσε ο κ. Βενιζέλος, αν τολμούσε να προχωρήσει.
Μ' αυτό είναι αναγκασμένος να πορευτεί τώρα. Εκτός αν αποφασίσει να τα παρατήσει. Το σκέφτεται; «Οχι», λένε οι συνεργάτες του, και συμπληρώνουν: «Το κίνητρο δεν είναι μόνο η αγωνία του για την ύπαρξη της παράταξης, αλλά και η έγνοια του για την υστεροφημία του».
Αρνητικός εμφανίζεται επίσης ο κ.Βενιζέλος στις προτάσεις για αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ και διάχυσή του σ' ένα ευρύτερο σχήμα μαζί με τη ΔΗΜΑΡ και τις ομάδες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Κεντροαριστεράς.
Τι φοβάται, σε τι ελπίζει; Φοβάται ένα ατύχημα που θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Δεν το αποκλείει, βλέποντας να συγκεντρώνονται πολλοί αρνητικοί παράγοντες: Η καθαρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που είχε το κυβερνητικό σχήμα συρρικνώνεται επικίνδυνα. Το ΠΑΣΟΚ φυλλορροεί, η ΔΗΜΑΡ είναι και δεν είναι στην κυβέρνηση, στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας πυκνώνουν οι αντιρρήσεις για πλευρές της πολιτικής που εφαρμόζεται.
Οι εταίροι μας, που έκαναν τα πάντα για να σχηματιστεί η κυβέρνηση συνεργασίας, καθυστερούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα του χρέους και συνεχίζουν να πιέζουν φορτικά. Η κοινωνία είναι σε αναβρασμό.
Μια ασήμαντη αφορμή μπορεί να προκαλέσει έκρηξη. Εκλογές σ' αυτό το κλίμα; Ούτε να το σκέφτονται στην Ιπποκράτους: «Αν στηθούν κάλπες, θα διασυρθούμε. Το αποτέλεσμα που είχαμε στις τελευταίες εκλογές [12,2%] θα μοιάζει με θρίαμβο μπροστά στο ποσοστό που θα πάρουμε».
Σε τι ελπίζει; Να πέσει χρήμα στην αγορά, ν' αρχίσει να κινείται η οικονομία, να βγουν οι πολίτες από τον κλοιό της απελπισίας, να αλλάξει η ατμόσφαιρα στην Ευρώπη, να σταθεροποιηθεί η κυβέρνηση, να υπάρξει μια περίοδος πολιτικής ομαλότητας και να εισπράξει το ΠΑΣΟΚ το μέρισμα από τη συμβολή του στην επιχείρηση διάσωσης της χώρας.
Μ' άλλα λόγια, ο Ευ. Βενιζέλος ελπίζει σε κάτι που, αν συμβεί, θα ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ανατροπών. Θα είναι ένα θαύμα.
