Η πρωτοπόρα Γαλλίδα χορογράφος επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών
«Είμαι η Ελλάδα» γράφει σε μαυροπίνακα η χορεύτρια Δάφνη Κουτσαφτή, που συμμετέχει σ' αυτή την υποβλητική, σκοτεινή παράσταση, με επίκαιρες αναφορές στη μνήμη και την ταυτότητα, την ιστορία, τον αμείλικτο χρόνο αλλά και τα προσωπικά μας αδιέξοδα
Της Παρής Σπίνου
Μοναδική περίπτωση στο τοπίο του γαλλικού χορού, τόσο για το εύρος της δημιουργικότητάς της, όσο και για την αντοχή της στο πέρασμα του χρόνου, η «επαναστάτρια», όπως την έχουν χαρακτηρίσει Μαγκί Μαρέν έρχεται και πάλι στο Φεστιβάλ Αθηνών (22 και 23 Ιουνίου-Πειραιώς 260), αυτή τη φορά με τη ριζοσπαστική αλλά και επίκαιρη παράσταση «nocturnes» (νυχτερινά).
Τριάντα χρόνια στο προσκήνιο του σύγχρονου χορού, η Μαρέν έχει το χάρισμα να μην επαναλαμβάνεται κι όμως οι παραστάσεις της έχουν μια σταθερή: δημιουργούν μια υποβλητική ατμόσφαιρα ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ουτοπία. Στα «nocturnes», που συνυπογράφει με τον συνεργάτη της, συνθέτη Ντενί Μαριότ, δημιουργεί σκοτεινές καταστάσεις που αντανακλούν την εποχή μας. Ηχοι ακούγονται από δύο πικ απ, επί σκηνής. Η αφήγηση δεν είναι γραμμική σε αυτή την παράσταση, που έχει παρουσιαστεί σε θέατρα και φεστιβάλ στο εξωτερικό. Οι κινήσεις των χορευτών είναι σύντομες και σπασμωδικές, σε γρήγορους ρυθμούς. Οι γεμάτες ρεαλισμό εικόνες που γεννιούνται και σβήνουν είναι εντυπωσιακές, αιχμηρές, κάποιες φορές σε κάνουν να ανατριχιάζεις.
Στη σκηνή αρθρώνονται φράσεις που αναδύονται από τη μνήμη των χορευτών. Στα ιταλικά, γερμανικά, ελληνικά, αραβικά και ισπανικά, στις μητρικές τους γλώσσες, οι χορευτές μεταφέρουν την ηχώ από την ταραγμένη ιστορία των χωρών τους τον 20ό αιώνα, για να μας δείξουν πόσο επίκαιρο είναι το παρελθόν. «Είμαι η Ελλάδα», γράφει σε μαυροπίνακα η Ελληνίδα χορεύτρια Δάφνη Κουτσαφτή… «Είμαι η Τυνησία», ακούγεται…
Η μνήμη γίνεται η πηγή απ’ όπου ξεπηδά το αφηγηματικό υλικό που αναφέρεται στη μοναξιά, την ιστορία, την καταγωγή, τον αμείλικτο χρόνο και ό,τι αυτός αφήνει πίσω του. Κι εδώ φαίνεται να συναντιέται η παράσταση με τα «Νυχτερινά» του Σοπέν, εκφράζοντας μυστικές γωνιές της ανθρώπινης ψυχής χωρίς συναισθηματισμούς, με διάθεση εκμυστήρευσης. Η νύχτα, το σκοτάδι, είναι παρόντα και περιγράφουν τα προσωπικά μας αδιέξοδα στην πολυπλοκότητα του κόσμου.
Η Μαγκί Μαρέν μεγάλωσε στη Γαλλία από Ισπανούς γονείς, που κατέφυγαν στην Τουλούζη διωγμένοι από τον ισπανικό εμφύλιο. Οκτώ χρονών ξεκίνησε μαθήματα χορού και στα 16 πήγε στο Παρίσι, όπου μαθήτευσε δίπλα στη Νίνα Βιρουμπόβα. Από το 1969 μέχρι το 1972 χόρευε με τα Μπαλέτα της Οπερας του Στρασβούργου και στη συνέχεια βρέθηκε δίπλα στον Μορίς Μπεζάρ. Το 1978 ίδρυσε με τον Ντάνιελ Αμπάς (τότε σύζυγό της) το Theater of the Ark, που το 1984 μετονομάστηκε σε Ομάδα Χορού Μαγκί Μαρέν. Το 2006 αναλαμβάνει το Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο του Rillieux-la-Pape για να επιστρέψει από το 2011 με την ομάδα της στην Τουλούζη. Της έχουν απονείμει σημαντικά βραβεία και διακρίσεις, καθώς και τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών από το υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
Πάντα πρωτοπόρα και ανυπότακτη, η Μαρέν συνεχίζει να ασκεί κοινωνική κριτική μέσα από το έργο της, να διερευνά τη δυνατότητα του ανθρώπινου σώματος να αφηγείται τη ζωή, αλλά και να καθηλώνει το κοινό στις παραστάσεις της: είτε το γοητεύει, είτε του προκαλεί σοκ.
ΙΝFO: 22 & 23 Ιουνίου, 21.00, Πειραιώς 260 (Η). Ερμηνεύουν: Ulises Alvarez, Kaïs Chouibi, Laura Frigato, Daphné Koutsafti, Mayalen Otondo, Ennio Sammarco. Τιμές εισιτηρίων: 25€, μειωμένο 20€, φοιτητικό / άνω των 65- 15€, ανέργων & ΑμεΑ 5€.
