→Κατεβαίνουν δύο κόμματα: το παραδοσιακό ΚΕΑΔ (Ομόνοια) και το μικρότερο MEGA- Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον

Του Τάσου Τσακίρογλου

Σ' ένα δύσκολο γήπεδο καλείται να δώσει τη μάχη των βουλευτικών εκλογών της Αλβανίας την Κυριακή η Εθνική Ελληνική Μειονότητα, καθώς και σ' αυτή την αναμέτρηση (μετά τις δημοτικές του 2011) κατεβαίνουν δύο κόμματα: το παραδοσιακό ΚΕΑΔ (Ομόνοια) των Βαγγέλη Ντούλε και Βασίλη Μπολάνου και το μικρότερο MEGA- Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον. Το μεν πρώτο συμμετέχει στη Συμμαχία για την Ευρωπαϊκή Αλβανία του «σοσιαλιστή» Εντι Ράμα, ενώ το δεύτερο στον συντηρητικό συνασπισμό Συμμαχία για την απασχόληση, ευημερία και ένταξη, υπό τον νυν πρωθυπουργό, Σαλί Μπερίσα.

Χαρακτηριστικό της πολυδιάσπασης της μειονότητας είναι το γεγονός ότι ομογενείς συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια των περισσότερων κομμάτων, ακόμα και των εθνικιστικών. Και όλα αυτά, τη στιγμή που η εθνικιστική ρητορική εναντίον των γειτόνων, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας, ήταν το κύριο γνώρισμα της πολιτικής ζωής του τελευταίου χρόνου, με επικεφαλής τους Τσάμηδες και την Ερυθρόμαυρη Συμμαχία.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το ελληνικό ΥΠΕΞ κατέβαλε προσπάθεια για κοινή κάθοδο των ομογενών, χωρίς όμως επιτυχία. Εκ μέρους της Ομόνοιας, πάντως, το μέλος του Γ.Σ., Φρέντι Μπέλερης, αφήνει μέσω της «Εφ.Συν.» αιχμές για τους χειρισμούς του Δ. Αβραμόπουλου, κάνοντας λόγο για τήρηση «ίσων αποστάσεων» από την ελληνική κυβέρνηση, ενώ το MEGA συνεργάστηκε με τον Σ. Μπερίσα με τις ευλογίες της Ν.Δ.

Σε συνέντευξή του σε αλβανικό κανάλι ο κ. Ντούλες τόνισε πως «θα ήταν επιθυμητή η ενότητα, αλλά με τα αποτελέσματα της 23ης Ιουνίου θα αποδειχτεί πως δεν υπάρχει χώρος για έναν άλλο πολιτικό σχηματισμό εκτός της Ομόνοιας-ΚΕΑΔ και ίσως αυτό είναι το καλύτερο κίνητρο που θα φέρει και την τελική ενότητα. Στόχος της Ομόνοιας είναι η εκλογή βουλευτών σε Αυλώνα, Αργυρόκαστρο και Κορυτσά, περιφέρειες όπου διαβιοί η πλειοψηφία του ελληνικού στοιχείου.

Πάντως, οι εκάστοτε αλβανικές κυβερνήσεις εκμεταλλεύτηκαν τις ενδο-ομογενειακές αντιθέσεις, με αποτέλεσμα τη σημερινή εικόνα διάσπασης στην πολιτική εκπροσώπηση της μειονότητας, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο τόσο για την ίδια τη χώρα, όσο και για τις ελληνο-αλβανικές σχέσεις.