Του Κ. Μανωλιουδάκη
Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός και ο Γιάννης Αλαφούζος προσωπικά έπαθαν μεγάλο φιάσκο στη Νιόν της Ελβετίας με το θέμα της μη αδειοδότησης του συλλόγου για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Κι όσο κι αν οι «πράσινοι» εκτιμούν ότι μπορεί να έχουν καλύτερη τύχη στην έφεση μέσω του CAS, η αλήθεια είναι ότι θα πρόκειται για… θαύμα αν υπάρξει ανατροπή της απόφασης της αρμόδιας επιτροπής της UEFA για το licensing.
Επί της ουσίας, συνεπώς, το πρεστίζ του συλλόγου με τις περισσότερες ευρωπαϊκές διακρίσεις στη χώρα, του συλλόγου που παραδοσιακά είχε να υπερηφανεύεται για τα ιστορικά κατορθώματα και τα «γαλόνια» του, τσαλακώθηκε ανεπανόρθωτα.
Ταυτόχρονα, η ζημιά είναι μεγάλη, πέρα από το πρεστίζ και στο οικονομικό σκέλος. Ενδεχόμενη πρόκριση στους ομίλους του Europa League θα έδινε βαθιά ανάσα στο… μισοάδειο ταμείο της ΠΑΕ, η οποία προσπαθεί μετά κόπων και βασάνων να βρει τους πόρους και τα «τεχνάσματα» για να επιβιώσει.
Αυτές οι δύο παράμετροι καθορίζουν το πλαίσιο με τις αρνητικές συνέπειες της μη εξόδου του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη για τη νέα αγωνιστική περίοδο. Δεν είναι αμελητέες ασφαλώς. Κάθε άλλο. Πλην όμως υπάρχουν και θετικά για την ομάδα από την παρούσα εξέλιξη.
Ποια είναι αυτά;
Κατ' αρχάς ο φετινός Παναθηναϊκός είναι ένα κλαμπ υπό… ολική ανακατασκευή. Εχει νέο προπονητή, νέο τεχνικό διευθυντή, παλιά αλλά… νέα έδρα, νέες αθλητικές εγκαταστάσεις και φιλοδοξεί να παρουσιάσει κατά τα ¾ διαφορετικό έμψυχο δυναμικό και εντελώς άλλη αγωνιστική φιλοσοφία.
Εύλογα αντιλαμβάνεται κανείς ότι σε περίπτωση που ο Παναθηναϊκός έπαιζε άμεσα στην Ευρώπη υπήρχε μεγάλος κίνδυνος:
* Να μην είχε προλάβει να κάνει ούτε τις μισές από τις αλλαγές που έχει σχεδιάσει στον χρόνο που πρέπει. Και να πήγαινε με άλλη ομάδα στην αρχή της χρονιάς και με άλλη στην πορεία, με ό,τι συνέπειες θα είχε αυτό ως προς την ύπαρξη ομοιογένειας.
* Παρά το γεγονός ότι οι πρώτες κληρώσεις για τον Παναθηναϊκό θα ήταν θεωρητικά εύκολες, κανένας δεν μπορεί να εκφράσει σιγουριά ότι δεν θα υπήρχαν προβλήματα, με δεδομένη την πτώση της ποιότητας του υλικού της ομάδας, αλλά και την ερμαφρόδιτη κατάσταση που θα περιελάμβανε παίκτες που είναι… φευγάτοι να παίζουν αναγκαστικά και ελάχιστες μεταγραφικές προσθήκες. Αν, μάλιστα, τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, τότε η γκρίνια και η αμφισβήτηση θα λειτουργούσε σαν βαρίδι στα πόδια της ομάδας για τον βασικό της στόχο που είναι το πρωτάθλημα. Ετσι η απαραίτητη πίστωση χρόνου θα πήγαινε περίπατο.
Με αυτήν την αρνητική εξέλιξη για τον σύλλογο, συνεπώς, υπάρχει και ένας «κερδισμένος». Ο Γιάννης Αναστασίου και οι συνεργάτες του, που θα έχουν μεγαλύτερο χρόνο μπροστά τους για να «χτίσουν» τον νέο Παναθηναϊκό από την αρχή, σύμφωνα με το αρχικό τους πλάνο και πάνω στον άξονα και τις δομές που έχουν χαράξει.
