Της Ελλης Πάνου
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου πήγε στο Βερολίνο, ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντάλα στη Δυτική Οχθη, ο ηγέτης της Χαμάς Μεσάαλ φτάνει σήμερα στη Λωρίδα της Γάζας και στην καρδιά αυτής της κινητικότητας βρίσκεται η ετοιμόρροπη ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή και η ανέγερση των 3.000 νέων σπιτιών για εποίκους, σε μια από τις πλέον ευαίσθητες πολιτικά περιοχές των παλαιστινιακών εδαφών, κοντά στην Ιερουσαλήμ.
Για τον Νετανιάχου, το ταξίδι στη «φίλη» και σύμμαχο χώρα Γερμανία δεν ήταν εύκολη αποστολή, μετά την απόφαση της Ανγκελα Μέρκελ αφ' ενός να μην καταψηφίσει την έμμεση αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους στον ΟΗΕ κι αφ' ετέρου να καταδικάσει την επέκταση των εβραϊκών οικισμών, οι οποίοι στην ουσία κόβουν τη Δυτική Οχθη στα δύο.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, πριν καν πατήσει το πόδι του στη Γερμανία, δήλωσε την «απογοήτευσή του» με τη στάση του Βερολίνου και μιλώντας στην εφημερίδα «Die Welt» υποστήριξε ότι μπορεί οι προθέσεις της καγκελαρίου να είναι αγαθές, αλλά στην ουσία η πολιτική της δεν «προωθεί την ειρήνη».
Οσο για την ίδια τη Μέρκελ, φαίνεται ότι επέμενε στις θέσεις της και με τον Νετανιάχου στο πλευρό της, στην κοινή συνέντευξη Τύπου, παραδέχτηκε ότι διαφωνούν και τόνισε «την ανάγκη να αποφευχθούν μονομερείς ενέργειες», μια ευθεία βολή κατά της απόφασης των Ισραηλινών να προχωρήσουν τα σχέδια για τους οικισμούς.
Την ίδια ώρα, ένας άλλος σύμμαχος του Ισραήλ, ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντάλα έδειχνε τη συμπαράστασή του στους Παλαιστινίους, πραγματοποιώντας μια συμβολική, σπάνια επίσκεψη στη Δυτική Οχθη, την πρώτη Αραβα ηγέτη μετά την απόφαση του ΟΗΕ. Προσγειώθηκε με ελικόπτερο στη Ραμάλα και συνάντησε τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς, μια περίοδο που οι φίλοι του Ισραήλ δεν περισσεύουν.
«Ο κόσμος όλος έχει απορρίψει τα σχέδια των εποικισμών ως μη εποικοδομητικά και παράνομα», είπε ο Ιορδανός υπ. Εξωτερικών από τη Ραμάλα, απορρίπτοντας έτσι τους ισχυρισμούς του Νετανιάχου ότι είναι θέμα προστασίας των «ζωτικών συμφερόντων» του Ισραήλ οι εποικισμοί.
«Δεν θα τους θυσιάσουμε για να κερδίσουμε το χειροκρότημα της διεθνούς κοινότητας», είπε ο Νετανιάχου, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι τα νέα αρχιτεκτονικά σχέδια για την περιοχή και «το κτίσιμο δρόμων, τούνελ και γεφυρών, θα διευκολύνει και τη ζωή των Παλαιστινίων».
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ελπίζει ότι με την επιμονή του στο θέμα των εποικισμών θα συσπειρώσει τους δεξιούς ψηφοφόρους του, ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιανουαρίου, ακόμα και εάν το τίμημα είναι η διεθνής διπλωματική απομόνωση, αλλά και η ενίσχυση της Χαμάς στη Γάζα.
Σήμερα κι αύριο η οργάνωση θα γιορτάσει, μέσα σε ατμόσφαιρα θριάμβου μετά τον «πόλεμο των οκτώ ημερών» με το Ισραήλ, την επέτειο των 25 ετών από την ίδρυσή της, με επίτιμο καλεσμένο τον ηγέτη της Χαλέντ Μεσάαλ, που ζει στην εξορία επί 45 χρόνια: στην αρχή στην Ιορδανία, μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο ήταν στη Δαμασκό και τους τελευταίους μήνες κινείται μεταξύ Αιγύπτου και Κατάρ.
Είναι ασαφές ακόμα εάν η επίσκεψη αυτή θα σηματοδοτήσει τη λήξη των μυστικών διεργασιών, που βρίσκονται σε εξέλιξη επί έξι μήνες, για την ανάδειξη νέας ηγεσίας στη Χαμάς, μετά τη δηλωμένη επιθυμία του Μεσάαλ να παραδώσει τα ηνία.
Το βέβαιο είναι ότι μπορεί να περιμένει μια θερμή υποδοχή, με ένοπλους φρουρούς να συνοδεύουν το κομβόι του στη διάρκεια της διαδρομής των 30 χιλιομέτρων από τη Ράφα, στα σύνορα με την Αίγυπτο, μέχρι την Πόλη της Γάζας.
Εξαιρετικά συμβολικό θα είναι το πρόγραμμά του: πρώτα στάση και προσκύνημα στο σπίτι του ιδρυτή της οργάνωσης σεΐχη Αχμέτ Γιασίν, που δολοφονήθηκε από Ισραηλινούς το 2004, και μετά επίσκεψη στους συγγενείς τού στρατιωτικού ηγέτη της Χαμάς, η δολοφονία του οποίου, στις 14 Νοεμβρίου, πυροδότησε την τελευταία αιματηρή κρίση.
Ο ίδιος ο Μεσάαλ είχε γίνει στόχος δολοφονικής επίθεσης από τη Μοσάντ το 1997 στην Ιορδανία, με εντολές του Μπενιαμίν Νετανιάχου, στη διάρκεια της πρώτης πρωθυπουργικής του θητείας.
Τώρα, όμως, η κατάσταση έχει αλλάξει. «Για το Ισραήλ, ο Μεσάαλ τώρα παίζει έναν πιο θετικό ρόλο» λέει ο Σλόμο Μπρον, αναλυτής στο Ινστιτούτου Μελετών Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ.
Παρ' όλο που κανένας στο Τελ Αβίβ δεν πρόκειται να το παραδεχτεί δημόσια, «η φράξια του Μεσάαλ είναι πιο μετριοπαθής από αυτές των συντρόφων του στη Γάζα».
