Οι απολυμένοι εργαζόμενοι των «Metropolis» πάντως ήταν εκεί απ’ έξω. Και διαδήλωναν. Εξω από το Τάε Κβον Ντο και τα βραβεία του MAD. Κουρασμένοι μεν από τον συνεχή αγώνα, αλλά επίμονοι. Να διεκδικούν δεδουλευμένα και αποζημιώσεις από τον Ανδρέα Κουρή, ιδιοκτήτη τόσο των «Metropolis» όσο και του MAD. Αλλά ο κόσμος δεν έδειχνε να ενδιαφέρεται καν για όσα συνέβαιναν στην είσοδο, ούτε ματιά δεν έριχναν οι περισσότεροι. Βιάζονταν να μπουν μέσα, να συμμετάσχουν στην γκλαμουράτη γιορτή του μουσικού καναλιού. Εντάξει, άλλος κόσμος, διαφορετικός.

Τα βραβεία του MAD πάντως είναι η γιορτή της ποπ μουσικής. Της κακής ποπ μουσικής κατά βάση. Μια ομολογουμένως μεγάλη γιορτή όμως και καλοοργανωμένη. Με όλα τα εγχώρια τηλεοπτικά αστέρια, κυρίως τα κατ’ ευφημισμόν, να δίνουν το «παρών». Να παραδίδουν βραβεία στους νικητές των διαφόρων κατηγοριών, να χαριεντίζονται μπροστά στις κάμερες, να περπατούν στο… red carpet και να μιλούν στις κάμερες για το «Dancing with the stars» κι ένα ακόμα show που μεταδίδεται αυτό το διάστημα με μιμήσεις και είναι πιο κακόγουστο ακόμα και από τον Big Brother. Tέλος πάντων, στο επίκεντρο βρισκόταν η μουσική και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα βιντεοκλίπ. Μουσικό κανάλι είναι άλλωστε το MΑD, βίντεο ως επί το πλείστον θα παίζει.

Το show το παρουσίαζε ο Θέμης Γεωργαντάς, αστεία έλεγε ο Ηλίας Ψινάκης, βραβείο πήρε μεταξύ άλλων και ο Παντελής Παντελίδης, ο οποίος γνώρισε την αποθέωση από τους πιτσιρικάδες που αποτελούσαν τη συντριπτική πλειονότητα του κοινού. Είναι θλιβερό να βλέπεις έφηβους κι έφηβες να «την καταβρίσκουν» με τραγουδίστριες όπως η Πάολα. Αυτό αποτελεί δείκτη παρακμής, όντως.

Κι αν ως μουσικό προϊόν τα MAD Awards είναι σχεδόν για πέταμα, ως τηλεοπτικό γεγονός είναι αξιοσημείωτο. Ενα σφιχτό πρόγραμμα, καλοδουλεμένο, χωρίς κενά. Βέβαια δεν μεταδίδεται ζωντανά, ώστε να αποφεύγονται οι κακοτοπιές, μαγνητοσκοπείται και φτιάχνεται όπως και όσο πρέπει. Τέσσερις ώρες κράτησε, τις δύο άντεξα, δεν με λες και ήρωα, αλλά δεν είναι και λίγο, έτσι;

Δημήτρης Κανελλόπουλος