Του Πέτρου Μανταίου

Εχουν και οι συμπτώσεις τη χάρη τους∙ όσο περισσεύει ακόμα διάθεση για γέλιο σ’ αυτό τον τόπο: Αύριο, που μας επισκέπτονται πάλι οι τρεις (και το λουρί της μάνας…) της τρόικας, συμπίπτει το ορθόδοξο μαρτυρολόγιο να τιμά την… Ανακομιδή λειψάνων (…) Αναργύρων! Εμ ανάργυροι, ρέστοι και μπατίρηδες δηλαδή∙ σωστά λείψανα. Εμ μας διακομίζουν, μεταφέρουν (άγνωστο πού), τα οστά μας γεγυμνωμένα!

Η σύμπτωση διαπλέκεται δραματικά με την πραγματικότητα. Καθώς ο πρωθυπουργός ξεκίνησε τις υπουργικές συσκέψεις με πρώτους τους νεόκοπους του… σαρωτικού ανασχηματισμού: Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκο Μητσοτάκη, που χρεώνεται τις απολύσεις στο Δημόσιο, και Υγείας, Αδωνι Γεωργιάδη, που… υποχρεώνεται σε περαιτέρω συρρίκνωση του (ό,τι απέμεινε…) Συστήματος Υγείας. Προϋποθέσεις αμφότερες (απολύσεις στο Δημόσιο και συρρίκνωση Συστήματος Υγείας) που ευνοούν τα μάλα την παραγωγή λειψάνων∙ μόνος παραγωγικός τομέας, όπου η χώρα μας διαγράφει ταχεία ανοδική πορεία στον σχετικό διεθνή πίνακα.

Αν μάλιστα η παραγωγή λειψάνων ενταθεί, αναμένεται, σε συντομότατο διάστημα, να επιλύσει συγχρόνως, μια για πάντα, τα τρία σημαντικότερα προβλήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία: ανεργία, υγεία, ασφάλιση. Διότι, ως γνωστόν, οι απαιτήσεις ενός λειψάνου περιορίζονται σε προσευχές, τρισάγια και μνημόσυνα∙ στα οποία μνημόσυνα, ασφαλώς, δεν διαλαμβάνονται τα… μνημόνια.

Ενα μόνο δεν καταλαβαίνω: Αφού είναι τόσο «μπαστούνια» τα πράγματα, γιατί αυτοί που έμειναν έξω (από την κυβέρνηση) αμολάνε «μπηχτές» στους μέσα, και γιατί οι έξω πράσινοι… πρασίνισαν από το κακό τους για τους μέσα ότι υπετάγησαν τω Σαμαρά, και οι έξω γαλάζιοι γινήκανε… μελιτζανί με τους δικούς τους ότι ενέδωσαν τω Βενιζέλω! Οσο για τον επί θύραις διακυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, από τον οποίο άλλα, ίσως, ανέμενε κανείς (π.χ. ο επιγραφόμενος), χρήσιμο είναι, νομίζω, να περιορίσει λογοκοπικές «εξυπνάδες» και ανούσιες αυταρέσκειες. Κι όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη, να βλέπει βαθιά στα μάτια του, όχι αν είναι αριστερά ή δεξιά η… χωρίστρα…