Εχουμε μιλήσει και άλλοτε για την υπόγα του Δημητράκη στην Πλάτσα. Επρόκειτο για μια αυτοσχέδια χασαποταβέρνα που γνώρισε μεγάλες δόξες τα παλιά, καλά χρόνια. Η αίγλη του μαγαζιού οφειλόταν πρωτίστως στην ακτινοβολία του καταστηματάρχη. Η φυσική παρουσία και οι έξυπνες ατάκες του έδιναν λάμψη στον σκοτεινό και ακατάστατο χώρο.

Πιστός θαμώνας και άσπονδος φίλος του ιδιοκτήτη ήταν ο Φλώριος Μπάκαλος. Απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής. Συνταγματάρχης και υπασπιστής του Πλαστήρα στους Βαλκανικούς πολέμους και τη μικρασιατική περιπέτεια. Είχε καταφύγει στ' Απεράθου έπειτα απ' το αποτυχημένο κίνημα του 1935 που προκάλεσε την απόταξη του ίδιου και εκατοντάδων ακόμα βενιζελικών αξιωματικών. Διέφερε απ' τους υπόλοιπους χωριανούς. Δεν ντυνόταν με βράκες και διάνθιζε το βαρύ τοπικό ιδίωμα με κομψεπίκομψες φράσεις της καθαρεύουσας.

Ικανότατος αφηγητής, επέβαλλε στρατιωτική πειθαρχία στο ακροατήριό του. Με τον αμετανόητα βασιλικό και δεξιό Δημητράκη διατηρούσε σχέσεις έρωτα-μίσους εξαιτίας των πολιτικών παθών που ήταν έντονα εκείνες τις εποχές. Οινοβαρής ένα βράδυ ο Μπάκαλος ιστορούσε στο τραπέζι πως με τον Πλαστήρα και τον Αναγνωστόπουλο διέσχιζαν κάποτε μ' ένα τζιπ την περιοχή των Τρικάλων όταν ο τελευταίος ζήτησε από τον Μαύρο Καβαλάρη να κάνουν μια παράκαμψη στο χωριό του για να δει τη μάνα του.

Βραδυπόρησαν λοιπόν αλλά ο σκοπός ήταν ιερός. Η κυρία Αναγνωστοπούλου τούς περιποιήθηκε δεόντως. «Οταν βγήκαμε από το σπίτι είδαμε συγκεντρωμένο ολόκληρο το χωριό που είχε αναγνωρίσει τον Πλαστήρα και τον επευφημούσε ενθουσιωδώς», έλεγε ο Μπάκαλος. Ο Δημητράκης όση ώρα διαρκούσε η διήγηση τηγάνιζε αμίλητος αρδούμια στη φωτιά.

Ακουγε απαθής το εγκώμιο που έπλεκε ο αντιπαθής Μπάκαλος στον μισητό Πλαστήρα. «Οι ουρανομήκεις ζητωκραυγές δεν είχαν τελειωμό» συνέχιζε ο ομιλητής. «Μπροστά στο αυτοκίνητο ήταν τοποθετημένα δεμάτια με σανό, κριθάρι και τριφύλλι. Φανταστείτε ότι οι αδαείς εκείνοι χωριάτες νόμιζαν πως το τζιπ τρέφεται με παρόμοια χορταρικά και τα έφεραν εν αφθονία» κατέληγε πανηγυρικά ο Μπάκαλος.

Τότε ακριβώς ακούστηκε η φωνή του Δημητράκη απ' το βάθος. Αργή, στακάτη και αιχμηρή όπως πάντα: «Εώ λέω πως τα φέρασι ια τσοι επιβάτες». Το φυσούσε και δεν κρύωνε επί χρόνια ο Μπάκαλος. Σε δεύτερη ανάγνωση η ιστορία μάς αποκαλύπτει τα πολιτικά ήθη της εποχής. Λένε πως ο Πλαστήρας πέθανε πάμπτωχος μολονότι εισήλθε στον δημόσιο βίο με μεγάλη περιουσία.

Ετσι οι πολιτικοί του αντίπαλοι μπορούσαν να τον χλευάζουν ως υποζύγιο, δεν διανοούνταν ωστόσο να τον κατηγορήσουν ότι καταβροχθίζει τα σπλάχνα της χώρας όπως οι σημερινοί ομόλογοί του. Εκτός απ' την πολιτική επιδεινώνεται και ο καιρός σήμερα με καταιγίδες στα κεντρικά και τα βόρεια.

Συννεφιές θα έχουμε και αύριο στα ηπειρωτικά και το μεσημέρι μεμονωμένες καταιγίδες. Στις υπόλοιπες περιοχές θα επικρατήσει λιακάδα. Πουνεντομαΐστρος 4 έως 6 και τοπικά 7 Μποφόρ θα αφρίζει στα πελάγη. Καλό Σαββατοκύριακο.

Μετέωρος [email protected]