Τι τον Πλάτωνα θυμήθηκε, τι μια νέα Αναγέννηση κήρυξε, αλλά και έναν νέο Διαφωτισμό – από ελληνικού εδάφους αυτή τη φορά. Ο Αντώνης Σαμαράς στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας θα μπορούσε κάλλιστα να έχει αντιγράψει τις θέσεις του για τον πολιτισμό από κιτρινισμένο, φθαρμένο φυλλάδιο, της εποχής που μιλάγαμε ακόμα καθαρεύουσα, φοράγαμε ποδιές και πηλήκια.

Και κάνει και τον εγγυητή της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας μας. Ξανά μανά τα ίδια, τα εύκολα, τα δήθεν δικά μας, που η υπόλοιπη ανθρωπότητα εμάς περίμενε για να τα ανακαλύψει, γιατί -ως γνωστόν- είναι βυθισμένη στο πνευματικό σκοτάδι. Και στο μεταξύ, η Ευρώπη αγωνίζεται να διασώσει, όσο μπορεί, μέσα στην οικονομική κρίση, τους νέους καλλιτέχνες, τη σύγχρονη τέχνη, την καλλιτεχνική εκπαίδευση. Γιατί θεωρεί ότι ο πολιτισμός είναι οικονομική ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Κι αυτός, δεξιός άνθρωπος, ούτε τα κλασικά δεξιά δεν μπορεί να ψελλίσει.

Κολλημένος σε έναν δασκαλίστικο μεγαλοϊδεατισμό, που μπορεί να εμπνεύσει τη Χρυσή Αυγή, αλλά όχι τους νέους, δραστήριους, σύγχρονους ανθρώπους στο ίδιο του το κόμμα.

Μα κανένας από τους συμβούλους του δεν του έχει πει ότι όταν ο υπόλοιπος κόσμος στρέφει τα μάτια του στη χώρα μας, δεν τα κολλάει αποκλειστικά στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς μας χώρους – που κι αυτά στο μαύρο τους τα χάλι τα έχουμε παρατημένα, ο Πλάτωνας και η Αναγέννηση μας μάραναν; Δεν έχει πάρει είδηση ο πρωθυπουργός ότι μέσα στην κρίση καινούργια πρόσωπα και κινήματα βρίσκουν ολομόναχα τον δρόμο τους και έχει υποχρέωση να σταθεί στο πλευρό τους; Αλλά, όπως έγραψε κι ένας φίλος μου στο facebook, και ο Ντε Γκολ για τις αξίες της Γαλλίας μίλαγε, αλλά τον Μαλρό διάλεξε για υπουργό Πολιτισμού.

Βένα Γεωργακοπούλου