Της Β. Παπαντωνοπούλου
Η κακή μέρα για την Ισπανία –ή η καλή για τη Βραζιλία- είχε φανεί πριν ξεκινήσει ο προχθεσινός τελικός του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου των γηπεδούχων, η μουσική σταμάτησε επίτηδες στη μέση και όλο το «Μαρακανά», μαζί και οι ποδοσφαιριστές, τραγούδησαν α καπέλα τη δεύτερη στροφή και σχεδόν ουρλιάζοντας τον τελευταίο στίχο «Pátria amada, Brasil!» -«αγαπημένη πατρίδα, Βραζιλία».
Η ατμόσφαιρα ήταν απίστευτη και οι Ισπανοί δεν έμειναν ανεπηρέαστοι. Αυτό φάνηκε, καθώς ενάμισι λεπτό μετά τη σέντρα, η εστία του Ικερ Κασίγιας είχε ήδη παραβιαστεί με «θύτη» τον Φρεντ. Το ονειρεμένο ξεκίνημα έδωσε φτερά στη «σελεσάο» που ακύρωσε τελείως το παιχνίδι των «φούριας ρόχας».
Οι Βραζιλιάνοι αγωνίζονταν με το μαχαίρι στα δόντια, ρίχνονταν με μανία σε όλες τις φάσεις, δεν άφηναν ούτε εκατοστό ελεύθερο για τον Τσάβι και τον Ινιέστα να κυκλοφορήσουν την μπάλα και έκαναν υπολογισμένα φάουλ στο κέντρο του γηπέδου, μακριά από την περιοχή, για να κόβουν τον ρυθμό των Ισπανών. Οσο για την άμυνά τους; Ανάμεσα στις συμπληγάδες των Νταβίντ Λουίζ και Τιάγκο Σίλβα, ο Φερνάντο Τόρες πέρασε ένα από τα χειρότερα βράδια της διεθνούς καριέρας του…
Στη μοναδική φάση που μπορούσε να αλλάξει τον ρου της αναμέτρησης, ο Νταβίντ Λουίζ έκανε μια εκπληκτική απόκρουση στο πλασέ – σίγουρο γκολ του Πέδρο και απέτρεψε το 1-1. Λίγα λεπτά αργότερα, όπως επιτάσσει ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου, το 2-0 για τους Βραζιλιάνους (με σουτάρα του Νεϊμάρ) ήταν γεγονός. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, όταν πια είχε γίνει και το 3-0 (με το δεύτερο γκολ του Φρεντ ήδη να έχει γραφτεί στον φωτεινό πίνακα), ήρθε το άστοχο χτύπημα πέναλτι του Σέρχιο Ράμος και η αποβολή του Ζεράρ Πικέ…
Η παγκόσμια πρωταθλήτρια προχθές ήταν ευάλωτη, ήταν θνητή και δεν είχε καμία απάντηση σε όσα ερωτήματα «έθεσε» ο Λουίζ Φελίπε Σκολάρι. Ηταν κατώτερη σε τεχνική, σε φυσική κατάσταση, σε στρατηγική, στα πάντα… Και έχασε.
• Η πρώτη της ήττα από τις 10 Αυγούστου 2011 – τότε, σε φιλικό, με 2-1 από την Ιταλία στο Μπάρι.
• Η πρώτη φορά ύστερα από 91 παιχνίδια που δέχθηκε κόκκινη κάρτα από τον Τσάβι Αλόνσο που είχε αποβληθεί τον Σεπτέμβριο του 2007 απέναντι στην Ισλανδία.
• Η πρώτη φορά που δέχθηκε τρία γκολ σε επίσημο παιχνίδι από τις 6 Σεπτεμβρίου 2006 -«θύτης» τότε η Βόρεια Ιρλανδία, με 3-2.
• Αλλά και η πρώτη φορά από το 1985 που έχασε με τρία γκολ διαφορά σε επίσημο παιχνίδι – τότε είχε επικρατήσει με 3-0 η Ουαλία!
Ο τεχνικός των Ισπανών Βιθέντε ντελ Μπόσκε δεν ήταν επικριτικός με τους παίκτες του: «Θα κοιτάξω τα θετικά. Η γενική μας παρουσία στη διοργάνωση ήταν καλή. Απλά σήμερα οι αντίπαλοί μας ήταν καλύτεροι και πρέπει να τους συγχαρούμε. Η φυσική κατάσταση έκανε τη διαφορά. Είχαν περισσότερη ενέργεια και τη μετέφεραν σε κάθε φάση του αγώνα».
Ο ομόλογός του στον πάγκο της Βραζιλίας ήταν περιχαρής. «Δεν περίμενα ένα τόσο ευρύ σκορ, πόσο μάλλον απέναντι στους πρωταθλητές Κόσμου», δήλωσε ο «Φελιπάο», για να προσθέσει: «Ομως δεν χρειάζεται να ξεφεύγουμε. Ο τίτλος αυτός είναι απλά η ένδειξη ότι βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο και ότι μπορούμε να τον περπατήσουμε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση».
