Του Γιώργου Σταματόπουλου
Η αγωνία του φίλου στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής είναι έκδηλη: «Μπες στο sfedona.gr και διάβασε το ρεπορτάζ του συναδέλφου σου Λάκη Γιαννιδάκη για το τι συμβαίνει με το νερό που πίνουν οι Κορίνθιοι». Μπήκα και έφριξα. Ως γνωστόν η πόλη της Κορίνθου υδροδοτείται από τις πηγές της Στυμφαλίας, στην ορεινή Κορινθία. Το νερό διασχίζει τον ορεινό όγκο και καταλήγει στην πόλη, σ' έναν χώρο αρκετών στρεμμάτων περιφραγμένων με συρματόπλεγμα παλαιάς κοπής, όπου βρίσκονται οι δεξαμενές εντός των οποίων «διυλίζεται» και χλωριώνεται. Από εκεί πάει στις βρύσες που εξυπηρετούν 50.000 πολίτες.
Ποια περίφραξη; Ο συνάδελφος και τρεις συμπολίτες που τον συνόδευαν δίκην μαρτύρων μπήκαν με την άνεσή τους στον υποτιθέμενα φυλασσόμενο (!) και προστατευόμενο χώρο. Ουδείς τούς ενόχλησε και τις δέκα ημέρες που επισκέφτηκαν τις εγκαταστάσεις. Τα καπάκια των δεξαμενών σκουριασμένα, ξερά αγριόχορτα και κατσαρίδες που έκοβαν βόλτες στα στόμια, παλιοσίδερα, μπάζα, πεταμένα οικοδομικά υλικά, αράχνες παντού. Σ' αυτήν την έκταση υπάρχει μόνο ένα δέντρο· κρανίου τόπος.
Ο οιοσδήποτε διεστραμμένος ή ταραγμένος νους θα μπορούσε να εισέλθει χωρίς φόβο και να προβεί σε οιανδήποτε τρομοκρατική πράξη, να δηλητηριάσει δηλαδή όλη την πόλη. Στις εγκαταστάσεις νερού η ασφάλεια οφείλει να είναι υψίστη, τα καπάκια να μην ανοίγονται από τον πρώτο τυχόντα.
Ο πείσμων συνάδελφος εγκαλεί τους: εισαγγελέα Κορίνθου, περιφερειάρχη Δ. Πελοποννήσου, διεύθυνση Υγείας, περιφερειακό και δημοτικό συμβούλιο και φυσικά τη δημοτική επιχείρηση ύδρευσης-άρδευσης.
Παίρνω με τη σειρά μου τον φίλο στην Κόρινθο. «Τι έγινε; Αντέδρασαν οι αρχές; Δεν ξεσηκώθηκαν οι πολίτες;», ρωτάω με αγωνία, είναι αλήθεια. «Εστειλε η περιφέρεια δύο επόπτες», μου απαντά, κάπως ανακουφισμένος που επιτέλους κάτι κινείται. Μίλησα και με τον συνάδελφο. «Γιατί αυτή η εγκατάλειψη, αυτή η αδιαφορία;». «Τι να σου πω», απαντά. «Μιλάμε για το νερό που δημοτική και περιφερειακή ηγεσία, κόντρα στις γνωματεύσεις τής καθ' ύλην αρμόδιας υπηρεσίας, της Διεύθυνσης Υγείας Κορινθίας, έχει ανακηρύξει πόσιμο και ασφαλές» (!). «Πού αποδίδεις αυτή την (εγκληματική) αμέλεια;». Υπεκφεύγει, πώς, λέγοντάς μου: «Να σοβαρευτεί η διοίκηση της δημοτικής επιχείρησης ύδρευσης-άρδευσης και ο Δήμος Κορινθίων και να συνειδητοποιήσουν επιτέλους ότι το πολυτιμότατο αγαθό του νερού δεν προσφέρεται ούτε για μικροπολιτικά ούτε για ρουσφετολογικά ούτε για οποιαδήποτε άλλα παιχνίδια». Εχει σημασία τι είπε ένας από τους τρεις πολίτες που συνόδευαν τον συνάδελφο: «Συνιστά ρεσιτάλ »εγκληματικής» αμέλειας και ανευθυνότητας». Προσπάθησα να βρω τον δήμαρχο. Δεν τα κατάφερα. Το ρεπορτάζ όμως είναι αποκαλυπτικό, όπως και οι φωτογραφίες. Η δημόσια υγεία δεν είναι παίξε-γέλασε. Η φροντίδα γι' αυτήν δείχνει τη βαθμίδα πολιτισμού κάθε δημόσιου φορέα. Υπάρχει, επιτέλους, πολιτισμός;
