Της Πηγής Ασυνειδήτου

 

Οταν κλείστηκε αυτό το ραντεβού, σκέφτηκα ότι σιγά σιγά πρέπει να αραιώνω τις συνεδρίες εν όψει καλοκαιριού. Ηταν ιδιαιτέρως κουραστική χρονιά, διότι πολλοί άνθρωποι πέρασαν το κατώφλι αυτού του γραφείου μόνο και μόνο για να ξαλαφρώσουν, χωρίς να έχουν καμία διάθεση πραγματική να λύσουν τα προβλήματά τους ή να θεραπευτούν. Αλλωστε είχαν βρει την ιδεατή λύση να λύνουν τα προβληματά τους με το να δημιουργούν προβλήματα στους άλλους. Αλλος ένας της ίδιας συνομοταξίας ήταν και ο κύριος που είχα απέναντί μου.

 

-Τι σας έφερε εδώ;

 

-Ηθελα να πάρω τη γνώμη σας. Εχω ακούσει πολλά καλά για εσάς και νιώθω ότι, παρά την εμπειρία μου, ίσως χρειάζεται να ακούσω και μια δεύτερη γνώμη.

 

-Τι σας απασχολεί;

 

-Κοιτάξτε, εγώ έχω μακρά πορεία στην πολιτική. Την έχω υπηρετήσει από πολλά πόστα. Πάντοτε ήμουν υπέρ των συναινέσεων. Ακόμα και την εποχή που ήμουν πρόεδρος της Βουλής. Διότι όπως ο Κολοκοτρώνης έτσι και εγώ το ανοίγουμε το παιχνίδι. Πρέπει να μπουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις μέσα. Να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Να κάνουμε δηλαδή ό,τι δεν βλέπουμε. Και να σας πω και κάτι άλλο. Εγώ είμαι πεπεισμένος ακράδαντα ότι υπάρχουν και πολλοί Νεοδημοκράτες στη Χρυσή Αυγή. Να τους γυρίσουμε πίσω.

 

-Εχει κάποια πρόταση για αυτό ο Κολοκοτρώνης;

 

-Η Ιστορία μάς δίνει άπειρα παραδείγματα. Οτι πάντα υπάρχουν δυνατότητες να δούμε πιο καθαρά την πραγματικότητα. Να δούμε τον στόχο. Εγώ νιώθω πιο δυνατός από ποτέ.

 

-Τι σας εμπόδιζε μέχρι τώρα να δείτε καθαρά τον στόχο;

 

-Ημουν και κάπως περιθωριοποιημένος. Αλλά δεν περιθωριοποιείται εύκολα ένας τύπος σαν και μένα. Εγώ είμαι θηρίο στο κλουβί…

 

-Ποιο είναι το κλουβί στο οποίο έχετε εγκλωβιστεί;

 

-Μπορεί να είναι και το κόμμα… Και ξέρετε, δεν κωλώνω πουθενά. Δήλωσα ό,τι δήλωσα και τι θα με κάνουν; Ντα ντα… Το πολύ πολύ να με απελευθερώσουν…

 

-Να βγάλουν δηλαδή το θηρίο έξω από το κλουβί;

 

-Ναι, και τότε θα φυσήξει ένας νέος άνεμος. Μια πνοή μεγάλης παράταξης. Που θα διαπραγματεύεται στα ίσα τα μνημόνια. Που δεν θα κοροϊδεύει τον λαό. Που δεν θα παίζει παιχνίδια, ύποπτα παιχνίδια πίσω από την πλάτη του λαού. Που δεν θα υποκείμεθα σε «Ιεροφάντηδες της διαπραγμάτευσης»…

 

(Για μια στιγμή νόμισα ότι ο ασθενής, έτσι όπως έχει σηκωθεί πάνω και αγορεύει, δεν απευθύνεται σε μένα. Νόμιζα ότι μιλούσε σε ακροατήριο, εμπνευσμένος από την πεποίθησή του ότι είναι κάποιος μεγάλος, σημαντικός, που φέρει στην επιφάνεια, με στόμφο, αδιάψευστα ιστορικά τεκμήρια…)

 

-Είναι μάλλον ιστορική η στιγμή. Φαντάζομαι ότι ένας τέτοιος άνεμος φύσαγε και τότε με τον Κολοκοτρώνη…

 

-Ναι. Ενας δυνατός άνεμος. Ενας στρατηγός άνεμος. Ενας άνεμος καθάριος. Λυτρωτικός. Απελευθερωτικός. Καβάλα στο άλογο της ανεξαρτησίας. Τι έχουμε εμείς να φοβηθούμε από τη Χρυσή Αυγή; Τίποτα. Ισα ίσα κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας εάν δεν δούμε ότι οι εχθροί είναι οι Γερμανοί, όχι η Χρυσή Αυγή. Που στο κάτω κάτω την εξέλεξε ο λαός, μην ξεχνιόμαστε. Πρέπει να σεβόμαστε τη λαϊκή εντολή. Οπου και εάν πηγαίνει. Ο λαός πρέπει να απολαμβάνει τον σεβασμό μας…

 

-Φαντάζομαι ότι και εσείς, σαν άλλος Κολοκοτρώνης, περιμένετε τον δικό σας στρατηγό άνεμο για να απελευθερωθείτε…

 

-Το κόμμα, καλή μου, δεν θα μου πει εμένα τι θα σκέφτομαι. Εγώ είμαι μεγάλος πολιτικός ανήρ για να υποταχθώ στα κελεύσματα της τρόικας…

 

-Ισως αυτός τελικά, λόγω περίστασης, να μην είναι στρατηγός άνεμος…

 

-Αλλά; Για φωτίστε μου τον προβληματισμό. Τι σόι άνεμος είναι;

 

-Τι σόι άνεμος είστε;

 

-Ναι, καλά το πάτε… άνεμος είμαι…

 

-Ενας άνεμος, και τι άνεμος… Ενας… όπου φυσάει ο άνεμος…