Οι ειδικοί φοβούνται ότι μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας βραδείας ανάδυσης, μέσω του υδροφόρου ορίζοντα, στοιχείων που αποτελούν προϊόν της διάσπασης των λιωμένων πυρήνων των κατεστραμμένων πυρηνικών αντιδραστήρων, τις ημέρες ή τους μήνες που ακολούθησαν μετά το φοβερό πυρηνικό ατύχημα
Του Δημήτρη Σ. Φαναριώτη
Αλήθεια, τι ακριβώς συμβαίνει στη Φουκουσίμα; Αυτό το ερώτημα κυριαρχεί σε εκτενές ρεπορτάζ που δημοσίευσε στο χθεσινό φύλλο της η γαλλική εφημερίδα «Le Monde», καθώς οι μετρήσεις ραδιενέργειας στο θαλάσσιο νερό στην περιοχή τα τελευταία 24ωρα δείχνουν τεράστια αύξηση, με την ιαπωνική Αρχή Πυρηνικής Ασφάλειας να εκφράζει φόβους ότι ραδιενεργό νερό που συγκεντρώνεται υπογείως του εργοστασίου της Φουκουσίμα εκρέει στη θάλασσα!
Το Κέσιο
Ηδη από την περασμένη Τρίτη είχε ανακοινωθεί ότι πολλαπλασιάστηκε κατά 90 και πλέον φορές το επίπεδο του ραδιενεργού κεσίου μέσα σε διάστημα τεσσάρων ημερών (από τις 5 έως τις 9 Ιουλίου) και έκτοτε η κατάσταση επιδεινώνεται.
Η εταιρία Τepco, η οποία διαχειρίζεται το πυρηνικό συγκρότημα της Φουκουσίμα, ανακοίνωσε ότι διαπίστωσε νέα αύξηση του επιπέδου του ραδιενεργού κεσίου σε δείγμα ύδατος που ελήφθη από πηγάδι το οποίο βρίσκεται μεταξύ των αντιδραστήρων και της θάλασσας.
Ειδικότερα, σύμφωνα με μετρήσεις που έγιναν στις 9 Ιουλίου, το νερό που είχε συγκεντρωθεί στη βάση των αντιδραστήρων από σημείο που απέχει σχεδόν 25 χλμ. από τη θάλασσα περιείχε 11.000 μπεκερέλ κεσίου 134 ανά λίτρο (έναντι 9.000 στις 8 Ιουλίου) και 22.000 μπεκερέλ κεσίου 137 (έναντι 18.000). Ωστόσο πριν από την 5η Ιουλίου, οπότε είχε γίνει άλλη μέτρηση, το νερό περιείχε μόλις 99 μπεκερέλ κεσίου 134 και 210 μπεκερέλ κεσίου 137 ανά λίτρο αντιστοίχως.
Αστρονομικές μετρήσεις
Θυμίζουμε ότι –όπως επισημαίνει η «Le Monde»– στις 5 Ιουλίου η Tepco σε μέτρηση που έκανε στην ίδια περιοχή βρήκε μια… αστρονομική περιεκτικότητα 900.000 μπεκερέλ ανά λίτρο ενός άλλου ραδιενεργού στοιχείου, του στρόντιου 90 και άλλων στοιχείων που παράγουν ακτίνες βήτα. Μάλιστα τέσσερα 24ωρα αργότερα, στις 9 Ιουλίου, τα επίπεδα των στοιχείων αυτών παρέμεναν ίδια, 900.000 ανά λίτρο, δηλαδή πολλές χιλιάδες φορές υψηλότερα του ανώτατου ορίου που έχει οριστεί για το θαλασσινό νερό.
Οπως επισημαίνει το πρακτορείο Reuters, η Tepco είχε διευκρινίσει ότι το σημείο λήψης του δείγματος του νερού βρίσκεται πολύ κοντά σε έναν σωλήνα όπου χύθηκαν μεγάλες ποσότητες μολυσμένου νερού τον επόμενο μήνα της πυρηνικής καταστροφής και έτσι εξηγείται η αιφνίδια όσο και ραγδαία αύξηση των ποσοτήτων κεσίου.
Ωστόσο, σύμφωνα με τις δηλώσεις, στην «Le Monde», του Τιερί Σαρλ, αναπληρωτή γενικού διευθυντή του Ινστιτούτου για τη ραδιοπροστασία και την πυρηνική ασφάλεια, η θεωρία της Tepco δεν είναι απαραιτήτως η μοναδική ορθή. «Θα μπορούσε κάλλιστα» υποστηρίζει «να είναι αποτέλεσμα μιας βραδείας ανάδυσης, μέσω του υδροφόρου ορίζοντα, στοιχείων που αποτελούν προϊόν της διάσπασης των λιωμένων πυρήνων των κατεστραμμένων πυρηνικών αντιδραστήρων, τις ημέρες ή τους μήνες που ακολούθησαν μετά το φοβερό πυρηνικό ατύχημα».
Θύματα
Περιττό να αναφέρουμε ότι στην περίπτωση που επιβεβαιωθεί η επιστημονική θεωρία του Τσαρλς, η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη απ’ όσο θέλει να την παρουσιάσει η Tepco.
Στο πυρηνικό δυστύχημα της Φουκουσίμα, το οποίο προκλήθηκε από τον σεισμό και το τσουνάμι της 11ης Μαρτίου 2011, η τήξη του καυσίμου στους τρεις από τους έξι αντιδραστήρες των πυρηνικών εγκαταστάσεων Φουκουσίμα Νταΐτσι, λόγω της διακοπής λειτουργίας του συστήματος ψύξης, εξηγεί την παρουσία 300 και πλέον ραδιενεργών στοιχείων στη γύρω περιοχή.
Θυμίζουμε, τέλος, ότι προχθές, ο άνθρωπος που ήταν διευθυντής του πυρηνικού σταθμού Νταΐτσι της Φουκουσίμα τη στιγμή του ατυχήματος, τον Μάρτιο του 2011, πέθανε σε ηλικία 58 ετών από καρκίνο του οισοφάγου, ο οποίος, σύμφωνα με την Tepco, δεν οφειλόταν άμεσα στη ραδιενέργεια που είχε δεχτεί.
