Της Πηγής Ασυνειδήτου
-Ισως είναι η μοναδική φορά που κάποιος έρχεται στο γραφείο σας για να σας πει ότι είναι χαρούμενος. Εχω φυσικά ξανάρθει και εκτιμώ πολύ τη γνώμη σας, αλλά νομίζω ότι αυτό το καλοκαίρι όλα βαίνουν καλώς. Μπορεί άθελά σας και εσείς να βοηθήσατε. Αλλωστε, η ψυχοθεραπεία δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της προσωπικότητας; Στο να πετυχαίνουμε τους στόχους μας; Να γινόμαστε ευτυχέστεροι; Νομίζω ότι τα έχω καταφέρει όλα αυτά…
Σιωπή αρκετών λεπτών.
-(συνεχίζει) Σας κατέθεσα την ψυχή μου. Δεν έχετε τίποτα να πείτε; Αλλες φορές όταν κλαίει κάποιος του γδέρνετε ακόμα περισσότερο την ψυχή του, τώρα που έρχεται κάποιος χαρούμενος δεν λέτε τίποτα…
-Τι θα θέλατε να πω;
-Κάτι, βρε αδερφέ… Τόσες επιτυχίες, ένα μπράβο…
-Χρειάζεστε από εμένα ένα μπράβο; Αφού ήδη αισθάνεστε καλά μέσα σας, γιατί έχετε τόση ανάγκη την επιβράβευση ενός τρίτου…
-Καλά, δεν ζούμε για την πάρτη μας. Κάνουμε τόσα πράγματα για τους άλλους. Περιμένουμε ένα μπράβο. Υπουργοποιήθηκα, κατάφερα να φωτογραφηθώ πρώτη γραμμή στη σύνοδο των υπουργών Υγείας στη Λιθουανία. Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι αυτό για έναν πρωτάρη; Πίσω πίσω θα με έβαζαν. Αλλά εγώ ήθελα να δείξω ότι η Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή. Να είναι καλά η Ευγενία…
-Τι εννοείτε;
-Οχι ότι εγώ είμαι άσχετος με αυτά, αλλά εκείνη αυτά τα μιντιακά τα ξέρει καλύτερα. Και με συμβούλευσε, και δεν είχε άδικο. Τον γύρο του κόσμου έκανε αυτή η φωτογραφία. Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή.
-Ιδίως στον χώρο της υγείας…
-Α, δεν θέλω τέτοια, δεν θέλω τέτοια. Ηττοπάθειες. Μια χαρά θα τα καταφέρουμε. Είμαστε σε άνοδο. Η Νέα Ελλάδα θα τα καταφέρει.
-Πώς ορίζετε το νέο;
-Η Νέα Ελλάδα θα αφήσει πίσω της το παλιό. Γράφουμε ιστορία, κυρία Ασυνειδήτου μου. Ιστορία. Η Ελλάδα στην πρώτη…
-… γραμμή… Η Νέα Ελλάδα…
-Η Νέα Ελλάδα…
-…Αφήνοντας πίσω την παλιά…
-Αφήνοντας πίσω την παλιά…
-Εσείς ως υπουργός Υγείας θα ξέρετε ότι, για να γεννηθεί το νέο, πρέπει να πεθάνει το παλιό. Δεν το αφήνεις έτσι απλά πίσω, όπως πολύ ωραία το λέτε, υπάρχει μια αιματηρή, επώδυνη διαδικασία.
-Αιματηρές δεν είναι οι διαδικασίες που περνάει ο ελληνικός λαός; Αλλά ξαναγεννιέται…
-Ναι, αλλά πώς γίνεται εσείς που είστε το παλιό, να γίνεστε και το νέο; Πού βρίσκεται ο θάνατος;
-Ο θάνατος, μα γιατί μου χαλάτε όλη τη διάθεση τώρα; Ο θάνατος, πρέπει να υπάρχει θάνατος;
-Και πώς θα υπάρξει το νέο; Από πού θα αντλήσει το υλικό του;
-Εμείς είμαστε το νέο, εμείς και το παλιό… Εννοώ το παλιό όσον αφορά τη γνώση, την πείρα, την ωριμότητα. Να μπορείς να βγάλεις την Ελλάδα από το αδιέξοδο…
-Ναι, αντιλαμβάνομαι ότι είναι μεγάλη εμπειρία να γίνεσαι το επίκεντρο σε μια φωτογραφία και να βρίσκεσαι στην πρώτη γραμμή. Πρέπει να σου το μάθει ένας έμπειρος αυτό…
-Βέβαια, η εμπειρία χρειάζεται από όλους τους τομείς. Εγώ, για παράδειγμα, διαβάζω τους αρχαίους κλασικούς. Αυτή είναι η σύνδεση του νέου με το παλιό…
-Προσαρμοσμένο σε μιντιακούς όρους;
-Δεν χρειάζεται να δαιμονοποιούμε τα ΜΜΕ, τα έχουμε ανάγκη…
-Για να είστε στην πρώτη γραμμή…
-Για να γίνει η Νέα Ελλάδα…
-Τι θα έχει αυτή η Νέα Ελλάδα, εκτός από πτώματα;
-Ωχ, πτώματα… Δεν είστε καθόλου επικοινωνιακή…
-Ενώ η σύζυγός σας τι θα πρότεινε; Τι θα είχε για εκείνη η Νέα Ελλάδα;
-Αχ, για εκείνη μόνο ένας προορισμός υπάρχει. Να πετύχει. Είναι τόσο ταλαντούχα…
-Αρα… «Νέα Ελλάδα, έχεις ταλέντο»… Ετσι δεν είναι;
