Του Τάσσου Παππά

O ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμη σχολιάσει επισήμως τις θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για το 19ο συνέδριο. Οπως αναφέρουν στελέχη του, το κείμενο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Οχι όμως γιατί ανοίγει κάποιες προοπτικές διαλόγου, αλλά γιατί κλείνει τις πόρτες ερμητικά, κι αυτή η εξέλιξη πρέπει να προσγειώσει όσους στον ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να επιμένουν ότι είναι εφικτή η συνεργασία των αριστερών δυνάμεων, έστω και σε επίπεδο καθημερινής δράσης.

Βεβαίως ο αντίλογος όσων από τον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν στη συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ότι, εκτός από τις ηγεσίες και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις τους, υπάρχει και ο κόσμος της Αριστεράς -οργανωμένος ή ανέστιος- που επιθυμεί τη συνεννόηση προκειμένου να μπει φρένο στην καταστροφική πορεία του τόπου.

Στο διαδικτυακό πεδίο υπάρχει μια ιστοσελίδα που επιγράφεται «Ισκρα». Δανείστηκε τ' όνομα της από την εφημερίδα των Ρώσων επαναστατών που κυκλοφόρησε το 1900 και πρώτος διευθυντής της ήταν ο Λένιν.

Η ελληνική εκδοχή της «Ισκρα» απηχεί τις απόψεις του «Αριστερού Ρεύματος» του ΣΥΡΙΖΑ. Χθες δημοσίευσε ένα σχόλιο για τις θέσεις του ΚΚΕ. Το υπέγραφε ο Αρης Μεσούντας. Προφανώς ψευδώνυμο: το Αρης παραπέμπει στον Βελουχιώτη και το Μεσούντα στον τόπο όπου αυτοκτόνησε ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ. Ο συντάκτης ασκεί κριτική στην ηγεσία του ΚΚΕ γιατί με τις θέσεις για το 19ο συνέδριο «μοιάζει να αποσπάται από τα άμεσα, πολύ μεγάλα, ζωτικά και επίκαιρα προβλήματα και αιτήματα της περιόδου».

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, το ΚΚΕ εμφανίζει ως προτεραιότητες γενικούς στόχους «που θα μπορούσαν διαχρονικά να έχουν τεθεί, με τα ίδια εργαλεία ανάλυσης που χρησιμοποιούν οι θέσεις για το 19ο συνέδριο, από τον περασμένο αιώνα». Υπογραμμίζει επίσης ότι «οι νέες θέσεις του ΚΚΕ κατασκευάστηκαν ερήμην της πραγματικότητας, μόνο και μόνο για να χρησιμεύσουν ως άλλοθι προκειμένου να ενισχύσουν την περιχαράκωση και μια ακραία αντιενωτική τακτική».

Ως εδώ τίποτα περίεργο, θα μπορούσε κάποιος να πει. Ωστόσο, στο άρθρο υπάρχουν επικριτικές αναφορές και σ' ένα τμήμα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ «που αναδιπλώνεται όλο και περισσότερο σε δήθεν ρεαλιστικές θέσεις, θέτοντας σε κίνδυνο τη ριζοσπαστικότητα και εναλλακτικότητα του εγχειρήματος και μιας μελλοντικής διακυβέρνησης».

Αποδοκιμάζεται η τοποθέτηση του Γ. Δραγασάκη [χωρίς να κατονομάζεται ο βουλευτής] ότι « ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες, εκτός και αν προκληθεί» [από τη συνέντευξή του στο «Βήμα»].

Το καλό όμως το φυλάει για το τέλος: «Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει προς συστημική αναδίπλωση, το ΚΚΕ προς εκτόξευση και περιχαράκωση από τη σκληρή πραγματικότητα, η πρωτοβουλία πρέπει να περάσει στις δυνάμεις της Αριστεράς που συλλαμβάνουν τα μηνύματα των καιρών και κυρίως στον ίδιο τον κόσμο της Αριστεράς».