Του Σωτήρη Μανιάτη
Είναι πλέον φανερό και στον πιο δύσπιστο ότι με τον αυταρχικό τρόπο που ενεργεί το κυβερνητικό επιτελείο, και δίχως σχέδιο ολοκληρωμένο, οδηγεί σε «τυφλές» συγκρούσεις χωρίς κανένα αποτέλεσμα
Καθώς συμπληρώσαμε ένα μήνα πλέον με το λουκέτο και το μαύρο στην ΕΡΤ, που μετατράπηκε σε άσπρο-μαύρο με φόντο… ιδιωτικό και μνήμες από τα παλιά, αναρωτιόμαστε τι ακριβώς πέτυχε η κυβέρνηση με αυτού του τύπου τις τακτικές και τις κινήσεις;
Επεσε και συνεχίζει να πέφτει από το ένα λάθος στο άλλο. Εξακολουθεί να παρανομεί και με τα ανύπαρκτα σχέδια καταλήγει να κινείται έξω ακόμα και από τα όρια της συνταγματικότητας με πράξεις νομοθετικού περιεχόμενου, κοινές υπουργικές αποφάσεις κ.ά. Συλλαμβάνεται διαρκώς να ψεύδεται κουρελιάζοντας ακόμα και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Και με ποιο τελικά αποτέλεσμα;
Η τρόικα δεν αποδέχτηκε να προσμετρήσει τις απολύσεις εργαζομένων της ΕΡΤ στις 4.000 που ζητάει να γίνουν μέχρι το 2013. Δημοσιονομικό όφελος άλλωστε εξ αυτών δεν υπάρχει. Το αντίθετο. Η ίδια η κυβέρνηση έχει ενημερώσει την τρόικα ότι από το λουκέτο στην ΕΡΤ θα επιβαρυνθεί περαιτέρω ο κρατικός προϋπολογισμός σχεδόν 120 εκατ. ευρώ.
Κατάφερε να βάλει τη χώρα σε περιπέτεια επί 15 μέρες, ανοίγοντας ακόμα και την πιθανότητα πρόωρων εκλογών, χωρίς να έχει απαντήσεις για την επόμενη μέρα. Υποχρεώθηκε σε ανασχηματισμό και έχασε έναν εκ των εταίρων της, τη ΔΗΜΑΡ, που της προσέδιδε ένα… άλλοθι. Εγινε τελικά μια δικομματική κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, κάτι που απέφευγαν τα δύο κόμματα σε όσες συνεργασίες επιχειρήθηκαν το τελευταίο διάστημα, με ενδιάμεσους πρώτα τον ΛΑΟΣ και μετά τη ΔΗΜΑΡ.
Κατόρθωσε έναν ραδιοτηλεοπτικό φορέα, στον οποίο επί χρόνια ασκούνταν σκληρή κριτική, να τον μετατρέψει σε κίνημα αντίστασης, με αποτέλεσμα να τον βλέπουν και να τον υπερασπίζονται περισσότεροι απ’ όσους πριν. Εδωσε όπλα στους συνδικαλιστές, τους οποίους τώρα επιχειρεί να αποδομήσει. Οχύρωσε τους εργαζόμενους της ΕΡΤ στο Ραδιομέγαρο και τώρα δεν τολμά να στείλει έστω μια επιτροπή για να προχωρήσει η παράδοση-παραλαβή που υποτίθεται ότι θέλει να κάνει. Ζητάει εκκένωση του Ραδιομεγάρου όταν πριν από λίγες μέρες έστελνε έγγραφα με τα οποία καθιστούσε υπεύθυνους τους εργαζόμενους για όσα έχουν χρεωθεί.
Ναι, η ΕΡΤ όπως τη γνωρίζαμε έχει τελειώσει. Αλλά η επόμενη μέρα είναι ακόμα μακριά και γι’ αυτήν χρειάζεται διάλογος. Για το μεσοδιάστημα η… λύση που επιλέχθηκε, αντί να λύνει, δημιουργεί περισσότερα προβλήματα.
Είναι πλέον φανερό και στον πιο δύσπιστο ότι με τον αυταρχικό τρόπο που ενεργεί το κυβερνητικό επιτελείο και δίχως ολοκληρωμένο σχέδιο οδηγεί σε «τυφλές» ουσιαστικά συγκρούσεις, άνευ αποτελέσματος. Η επιμονή να μη δοθεί μια τρίμηνη έστω παράταση στη λειτουργία τής υπό εκκαθάριση ΕΡΤ, οδηγεί σε αδιέξοδο και δημιουργεί ένα περιβάλλον καχυποψίας για το τι μέλλει γενέσθαι με τον νέο ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Θα μπορούσε μέσα σ’ αυτό το τρίμηνο να ζητηθεί να αποχωρήσουν όσοι έχουν συμπληρώσει συντάξιμα χρόνια ή είναι κοντά. Ισως και με κάποια κίνητρα. Να συζητηθεί επιτέλους πόσες και ποιες υπηρεσίες θέλουμε να έχει ο νέος ραδιοτηλεοπτικός φορέας ώστε το συντομότερο δυνατόν να παρουσιαστεί σαφές και ξεκάθαρο οργανόγραμμα με συγκεκριμένες θέσεις εργασίας. Να γίνει αξιολόγηση ανά ειδικότητα και όσοι τελικά θα πρέπει να απομακρυνθούν να εισπράξουν τις αποζημιώσεις τους και να μπορούν να κάνουν χρήση ειδικών προγραμμάτων.
Δεν είναι δυνατόν να ανοίγεις διάλογο αλλά να θες να περάσει μόνον η δική σου άποψη. Ισχύει και για τις δύο πλευρές. Αλλά η κυβέρνηση πρέπει πού και πού να αποδεικνύει ότι σκέφτεται και τους πολίτες, αφουγκράζεται την κατάσταση και δεν φοβάται να αποδεχτεί το λάθος και να το διορθώσει. Με την ΕΡΤ υπό εκκαθάριση, αλλά εν λειτουργία, είναι σαφές ότι θα υπήρχε ορίζοντας επίλυσης έως τον Οκτώβριο. Θα δινόταν χρόνος και σε όσους έμεναν εκτός να κάνουν κάποιο σχέδιο για την επόμενη μέρα στη ζωή τους. Δεν θα δημιουργούνταν νέα τρύπα στον προϋπολογισμό και δεν θα υπήρχε κίνδυνος να φτάσουμε στην Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης χωρίς σχεδιασμό για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Τι θετικό αποκόμισε, λοιπόν, η κυβέρνηση από αυτές τις αυταρχικές και αδιέξοδες επιλογές της;
