Της Αλλοπάρ*
Για μένα, την Κάρμεν και τους δικούς μας (αλλά και γι΄ ακόμη μερικές εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους της Αττικής) η παραλία του Σχινιά σημαίνει απόλαυση, ανάπαυση, άσκηση, απόδραση απ΄ τα καθημερινά βάσανα. Μήκους πάνω από 10 χιλιόμετρα, με πολλή και ψιλή άμμο, προστατευμένη απ΄ τον βοριά (δηλαδή τα καλοκαιρινά μελτέμια) και με εύκολη πρόσβαση, ο Σχινιάς και το υπέροχο δάσος του είναι ένα «δώρο Θεού» για όλους μας.
Εμείς είμαστε βετεράνοι θαμώνες αυτής της παραλίας και την αγαπάμε τόσο πολύ, ώστε κάθε φορά που πάμε -εδώ και 25 χρόνια- φροντίζουμε να την καθαρίζουμε απ΄ τα συνήθη σκουπίδια που αφήνουν κάποιοι αδιάφοροι και περιστασιακοί χρήστες (πλαστικά κύπελλα και μπουκάλια, πλαστικές σακούλες, μπουκάλια μπίρας, πακέτα τσιγάρων κ.λπ.). Σας το συνιστώ: είναι ωραίος τρόπος για μαύρισμα, για άσκηση – χώρια που είναι ωραίο να βλέπεις καθαρή την παραλία όπου κολυμπάς.
Στην παραλία αυτή υπάρχουν, εδώ και πάνω από μισόν αιώνα, 4 κεντράκια-παράγκες, που ενώ είναι απολύτως εξυπηρετικά -απαραίτητα θα ΄λεγα- ωστόσο λειτουργούν σε καθεστώς ημιπαρανομίας: δεν τους χορηγούν άδεια, δεν τους δίνουν ρεύμα (έχουν γεννήτριες) και νερό (φέρνουν με υδροφόρες). Και όμως, στα κεντράκια αυτά έχει τύχει να δούμε (να πίνουν καφέ ή να τρώνε ψαράκια) πολλούς δικαστικούς, δημοτικούς άρχοντες, βουλευτές – γενικά, όλες τις Αρχές της περιοχής! Και, μαζί τους, χιλιάδες πολίτες μετά το μπάνιο τους: οσες φορές οι δικοί μας έφεραν συγγενείς και φίλους τους, απ΄ την Αγγλία και το Βέλγιο, για μπάνιο και καλαμαράκια -και ουζάκια- τρελάθηκαν οι άνθρωποι: «Αυτό δεν το βρίσκεις πουθενά στον Βορρά», είπαν. «Γαλάζια, καθαρά νερά, ψιλή και καθαρή άμμος, μεζεδάκια και μπίρα, τι άλλο θέλει ο άνθρωπος για να ΄ναι ευτυχισμένος; Τυχεροί Ελληνες!»
Φαίνεται, όμως, ότι κάποιοι θέλησαν να βάλουν τέλος στην -τόσο απλή!- ευτυχία μας. Και -χραπ!- έστειλαν Αστυνομία, έκλεισαν τα κεντράκια, έβγαλαν στον δρόμο τόσους επαγγελματίες κι άφησαν εμάς χωρίς ομπρέλες, χωρίς νερό για ντους, χωρίς τουαλέτες, χωρίς καμπίνες, χωρίς καφέ, σάντουιτς, παγωτό και καλαμαράκια. Το ελληνικό κράτος έκανε πάλι το θαύμα του εκεί, κατά το τέλος Ιουνίου, όταν δηλαδή η παραλία βούλιαζε από λουόμενους…
«Θέλουν», λέει, «να βάλουν μια τάξη και να προστατέψουν το δάσος». Μαζί τους! Να πουν, λοιπόν, τι θέλουν, να βάλουν προδιαγραφές, να φέρουν νερό και ρεύμα, να δώσουν κανονικές άδειες ώστε να εξυπηρετείται σωστά ο κόσμος, να δώσουν και δάνεια για να γίνουν όλα όπως πρέπει – και όλα αυτά από τον Οκτώβριο, όταν πια η περιοχή ερημώσει. Οχι τώρα, ντάλα καλοκαίρι. Ωστε να ΄ναι όλα έτοιμα κι ωραία για τη νέα σεζόν, τον Μάιο του ΄14. Και να μην τρέχει ο κόσμος στο δάσος για τις ανάγκες του…
…………………………………………………………………………………………………………….
* Η Αλλοπάρ είναι σκύλα, πανέμορφη, φανατική της παραλίας Σχινιά και γι΄ άλλον έναν λόγο: εκεί που κάνει μπάνιο ήρθαν κι άραξαν -πριν 2.500 χρόνια- τα καράβια των Περσών κι εκεί, πίσω απ΄ το δάσος, στο έλος, εγκλωβίστηκε και χάθηκε το περίφημο ιππικό τους, μετά τη Μάχη του Μαραθώνα. Γουάου!
