Του Τάσου Παππά
Aκόμη και σήμερα, 68 χρόνια μετά την αυτοκτονία του στη Μεσούντα, ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ Αρης Βελουχιώτης παραμένει στην επικαιρότητα. Το παράδειγμά του έχει εμπνεύσει τους αριστερούς όλων των ρευμάτων, η δικαίωσή του όσον αφορά τον ρόλο των Εγγλέζων και τη Συμφωνία της Βάρκιζας στοιχειώνει ακόμη το ΚΚΕ, το οποίο τον έχει αποκαταστήσει πολιτικά, όχι όμως κομματικά, γιατί έκανε την «αποκοτιά» να δημοσιοποιήσει τη διαφωνία του με την επίσημη γραμμή, ενώ η Δεξιά τον έχει κατατάξει στην κατηγορία των συμμοριτών. Ακόμη και οι πιο νηφάλιες γραφίδες από τον χώρο της συντηρητικής παράταξης τον παρουσιάζουν ως αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, υποτιμώντας την τεράστια συμβολή του στην οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Για τον δωσιλογισμό βεβαίως και τις πολλές μετεμφυλιακές παραφυάδες του ο Αρης ήταν ένας αιμοσταγής κομμουνιστής. Τον Βελουχιώτη επικαλέστηκε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β. Διαμαντόπουλος στην ομιλία του στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο.
Απευθυνόμενος στους συναδέλφους του τής Νέας Δημοκρατίας τούς είπε: «Και σας λέω αυτό που έλεγε ο Αρης Βελουχιώτης: ραντεβού στα γουναράδικα».
Η φράση, όπως ειπώθηκε από τον βουλευτή Καστοριάς, ακούστηκε σαν απειλή εν όψει της πολιτικής σύγκρουσης και ως τέτοια εισπράχθηκε από τους νεοδημοκράτες που εξεγέρθηκαν κάνοντας λόγο για εμφυλιοπολεμική ρητορική. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μάλιστα Σίμος Κεδίκογλου ζήτησε από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα να διώξει από το κόμμα του τον αυθάδη και «τρομοκράτη» βουλευτή. Να θυμίσουμε ότι ο συγκεκριμένος βουλευτής έχει πέσει θύμα της διαβόητης μονταζιέρας που λειτουργεί στα γραφεία της Λ. Συγγρού, την οποία χρησιμοποιούν τα στελέχη του επικοινωνιακού επιτελείου για να ράβουν και να κόβουν κατά πώς τους βολεύει τις δηλώσεις των παραγόντων του ΣΥΡΙΖΑ, στήνοντας παγίδες, όπου μερικές φορές πέφτουν μέσα και ΜΜΕ.
Ωστόσο, λόγοι ιστορικής ακρίβειας επιβάλλουν να σημειώσουμε ότι ο κ. Διαμαντόπουλος έκανε λάθος σε δύο επίπεδα: ο Αρης μιλώντας στους συντρόφους του μαυροσκούφηδες πριν από κάθε επιχείρηση κατά των κατακτητών έλεγε: «Καλή αντάμωση στα γουναράδικα». Δεν ήταν απειλή, ήταν προειδοποίηση για αυτό που περίμενε τους αγωνιστές. Προσπαθούσε μ’ άλλα λόγια να τους συμφιλιώσει με την ιδέα ότι στο τέλος της διαδρομής υπάρχει το θυσιαστήριο. Προσοχή, λοιπόν, στις ιστορικές αναλογίες για να αποφεύγονται παρεξηγήσεις.
