Του Ματθαίου Τσιμιτάκη

H οικονομική κρίση δεν έχει οδηγήσει μόνο στον Καιάδα της ανεργίας εκατομμύρια συμπολίτες μας, αλλά έχει κάνει και τον βίο… «αβίωτο» για πολλούς από αυτούς που παραμένουν στις επαγγελματικές τους θέσεις και δη για τους πιο αδύναμους αυτής της κοινωνίας.

Αυτό προκύπτει από την έρευνα που θα παρουσιάσει αύριο το ΕΚΚΕ στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, στην οποία πήραν μέρος 1.280 άνδρες και γυναίκες, εκπρόσωποι των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων, όπως μονογονεϊκές οικογένειες, μετανάστες και παλιννοστούντες, μακροχρόνια άνεργοι, άτομα με αναπηρίες κ.ά.

«Βλέπει κανείς τις αδικίες να εντείνονται σε όλα τα επίπεδα: από το πώς συντάσσονται οι αγγελίες μέχρι το προφίλ αυτών που προσλαμβάνονται και στη συνέχεια τη συμπεριφορά στο επαγγελματικό περιβάλλον» λέει ο ερευνητής Δημήτρης Χρυσάκης, ο οποίος επιμελήθηκε την έρευνα σε συνεργασία με τον Διονύση Μπαλούρδο.

Το 57% των ανδρών και το 55% των γυναικών που πήραν μέρος στην έρευνα δηλώνουν πως «οι άδικες ή μη ισότιμες αντιμετωπίσεις στην εργασία» έχουν αυξηθεί ή έχουν αυξηθεί πολύ σε σχέση με την περίοδο προ κρίσης, ενώ το ίδιο διαπιστώνουν και κατά την αναζήτηση εργασίας.

Ακόμα, το 79% των ανδρών και το 84,4% των γυναικών που πήραν μέρος στην έρευνα δηλώνουν εμφατικά πως τα «άτομα που ανήκουν στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες υφίστανται προβλήματα διακρίσεων στην αγορά εργασίας σε μεγαλύτερο βαθμό από τον υπόλοιπο πληθυσμό».

Οπως συνέβαινε και προ κρίσεως, οι γυναίκες υφίστανται την αδικία περισσότερο από τους άνδρες στον επαγγελματικό στίβο. Ετσι, το 62,1% αυτών δηλώνει πως έχει υποστεί διάκριση τουλάχιστον μία φορά κατά τη διαδικασία πρόσληψης, έναντι του 50,2% των ανδρών.

«Η κρίση εντείνει τον αποκλεισμό λόγω αντικειμενικών αιτίων έναντι των υποκειμενικών. Η ύφεση και η ανεργία σπρώχνουν σήμερα ανθρώπους στο περιθώριο περισσότερο από τις διακρίσεις που υπήρχαν ήδη έναντι των γυναικών, των ομοφυλόφιλων, των απεξαρτημένων, των μεταναστών και των ατόμων με αναπηρία. Ομως και πάλι αυτές οι κοινωνικές ομάδες πληρώνουν την κρίση δυσανάλογα ακριβά σε σχέση με τους υπόλοιπους» λέει ο Δημήτρης Χρυσάκης.

Στην Ελλάδα σήμερα υπολογίζεται πως 1.600.000 νοικοκυριά δεν έχουν κανέναν εργαζόμενο. Οι ερωτώμενοι ανήκουν συντριπτικά σε αυτή την κατηγορία, αφού το 92% και των δύο φύλων απαντά πως δεν το αφορά η ερώτηση αν υφίσταται διακρίσεις στη σημερινή του εργασία, όμως το 43,7% των γυναικών και το 38,9% των ανδρών δηλώνουν πως έχουν υποστεί διακρίσεις σε προηγούμενη θέση εργασίας.

Σε ό,τι αφορά τις οριζόντιες σχέσεις, δηλαδή τις αδικίες που υφίσταται ένας πολίτης που ανήκει σε ευάλωτη κοινωνική ομάδα σε σχέση με τους συναδέλφους του, αλλά και την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων -ασχέτως κοινωνικού υπόβαθρου- έναντι της εργοδοσίας, το 41% των ανδρών δηλώνει πως έχει υποστεί «αδικία ή ανάρμοστη συμπεριφορά», έναντι του 40,2% των γυναικών.