→ΙΑΠΩΝΙΑ Με τα δύο κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού να ελέγχουν τις 135 από τις 242 έδρες της Βουλής, ο πρωθυπουργός Αμπε έχει πλέον τα χέρια λυμένα για να επιβάλει τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θέλει
Της Ελλης Πάνου
Οι ψηφοφόροι στις εκλογές της Κυριακής τού έλυσαν τα χέρια και, με τα δύο κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού να έχουν πλέον την πλειοψηφία και στα δύο σώματα του Κοινοβουλίου, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Αμπε έχει τώρα την πλειοψηφία που χρειάζεται για να προχωρήσει χωρίς εμπόδια τη φιλόδοξη αναπτυξιακή του ατζέντα και μια πιο δυναμική εξωτερική πολιτική. Ωστόσο, το αποτέλεσμα της κάλπης έχει και μια δεύτερη ανάγνωση. Το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα του Αμπε, μαζί με τον μικρό σύμμαχό του, το κόμμα «New Komeito», κατέχουν πλέον 135 από τις 242 έδρες της Ανω Βουλής, αλλά η εντολή δεν είναι τόσο ισχυρή όσο φαίνεται: μόνο ένας στους τέσσερις Ιάπωνες του έδωσε την ψήφο του, τα τρία τέταρτα του εκλογικού σώματος είτε δεν ψήφισαν είτε προτίμησαν άλλα κόμματα και η νίκη επετεύχθη χάρη στις τραγικές επιδόσεις της κατακερματισμένης αντιπολίτευσης. Ο βασικός αντίπαλος του Αμπε, το Δημοκρατικό Κόμμα, έχασε 27 έδρες και περιορίζεται στις 59, ενώ την ψήφο διαμαρτυρίας των «μεγάλων» εισέπραξαν οι «μικροί», με το Κομμουνιστικό Κόμμα να κάνει την έκπληξη!
Σε κάθε περίπτωση, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός θα πρέπει τώρα να προχωρήσει σε δύσκολες οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Οι στόχοι που έχει θέσει είναι πολλοί, αλλά η στρατηγική για να τους πετύχει παραμένει ακόμα αδιευκρίνιστη. Θέλει για παράδειγμα να διπλασιάσει τα έσοδα και τις ξένες επενδύσεις, προτείνοντας αορίστως μείωση των φόρων για τις επιχειρήσεις και χαλάρωση της νομοθεσίας που διέπει τις εργασιακές σχέσεις και, από την άλλη, εκκρεμεί και η οριστική απόφαση για αύξηση του φόρου κατανάλωσης από το 5% στο 8% μέχρι τον Οκτώβριο.
Παρά τη δυναμική επιστροφή του Αμπε πριν από επτά μήνες στην πρωθυπουργία, με την υιοθέτηση ενός πακέτου τόνωσης της οικονομίας 10 τρισεκατομμυρίων γεν, η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του παραμένει εύθραυστη. Η γενική εντύπωση είναι ότι το ενδιαφέρον του βρίσκεται αλλού και οι ίδιοι οι σύμβουλοί του παραδέχονται ότι είναι περισσότερο πολεμιστής της κουλτούρας παρά της οικονομίας. Αυτό που πραγματικά θέλει, λένε, είναι να ενισχύσει τις ένοπλες δυνάμεις και να ξαναγράψει το Σύνταγμα της χώρας −που συντάχθηκε υπό την πίεση των Αμερικανών μετά την ήττα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο− προκειμένου να αναθεωρηθούν άρθρα που επιβάλλουν περιορισμούς στις «Δυνάμεις Αυτοάμυνας», όπως ονομάζεται ο στρατός.
Θέλοντας να ελευθερώσει την Ιαπωνία από αυτό που χαρακτηρίζει «εκνευριστική μεταπολεμική τάξη», και με δεδομένες τις εθνικιστικές του θέσεις και την επιθετική του εξωτερική πολιτική, ο Αμπε είχε κάνει σαφές ότι θα χρησιμοποιήσει τη νίκη του στις εκλογές για να μεταμορφώσει πάλι την Ιαπωνία σε μια «φυσιολογική χώρα», διακινδυνεύοντας αφενός να επιδεινώσει τις ήδη τεταμένες σχέσεις με τη Νότια Κορέα και, κυρίως, με την Κίνα και αφετέρου να προκαλέσει δυσαρέσκεια στην Ουάσινγκτον, που δεν θέλει να εμπλακεί στις περιφερειακές διαμάχες. Ηδη προεκλογικά έδειξε τις προθέσεις του: πέταξε 1.200 μίλια σε απομονωμένο νησί της Θάλασσας της Ανατολικής Κίνας, στις παρυφές των αμφισβητούμενων περιοχών από το Πεκίνο, για να διακηρύξει: «Δεν έχουμε καμία πρόθεση να υποχωρήσουμε. Ούτε μια ίντσα!»
