Από τον Βαγγέλη Καραγεώργο
ΓΕΡΜΑΝΙΑ Το καλοκαίρι, πιο πολύ για τους νέους, είναι συνυφασμένο σχεδόν σε όλες τις δυτικές χώρες τουλάχιστον με τα μεγάλα φεστιβάλ, κυρίως μουσικά, αλλά όχι μόνο, που διαρκούν τρεις ή και περισσότερες μέρες, εμφανίζονται εκεί πολλοί καλλιτέχνες, γίνονται πολλά και διάφορα events και ονομάζονται διεθνώς open air festivals. Και στη χώρα μας, το river party στο Νεστόριο κατάφερε να τα κάνει θεσμό και διεξάγονται πολλά σε διάφορες περιοχές. Από τα μεγάλα ευρωπαϊκά είναι και το «Melt» στη Φερέπολις της περιοχής Γκρεφενχάινιχεν.
ΗΠΑ Αλλοι, πάλι, όπως αυτοί στο Κίγουεστ της Φλόριντα, είπαν να στήσουν ένα φεστιβάλ που ονομάζεται «Μέρες του Ερνστ Χέμινγουεϊ» και στο πλαίσιο του οποίου λαμβάνει χώρα και ένας διαγωνισμός για την ανάδειξη του καλύτερου σωσία του μεγάλου συγγραφέα. Μια χαρά. Το πρόβλημα θα ήταν αν έκαναν διαγωνισμό για τον καλύτερο συγγραφέα α λα Χέμινγουεϊ και ήταν κάποιος αναγκασμένος να συμμετάσχει στην κριτική επιτροπή: είναι σίγουρο πως μ’ αυτά που θα διάβαζε θα έφευγε μόνιμα για Κούβα για να πνίξει τον πόνο του σε Μοχίτο και Ντάκιρι.
ΠΟΛΩΝΙΑ Κάποιοι, πάντως, αντί για open air, άκουσαν open hair και έστησαν ένα πολυήμερο φεστιβάλ κομμωτικής στην περιοχή Σιράντζ στο οποίο παρουσιάζονται πολλά από τα κουρέματα που βλέπουμε να κοσμούν αργότερα τα κεφάλια διάφορων προχωρημένων νέων. Ας είναι…
ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ Κι επειδή η παλαβομάρα δεν έχει όρια, διάφοροι πυροβολημένοι που συμμετέχουν σε λέσχες στρατιωτικής ιστορίας διοργανώνουν φέτος το 5ο Φεστιβάλ με το όνομα… «Το δικό μας Γκρούνβαλντ». Τι σημαίνει ο τίτλος θα σας γελάσω, πάντως επί τρεις μέρες λαμβάνουν χώρα events όπως αυτό που βλέπετε, που είναι αναπαράσταση μάχης μεταξύ ιπποτών.
ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ Σε χώρα της Ασίας, πάλι, και βλέποντας την κρίση να εξαπλώνεται, προκειμένου να εξασκηθούν, έστησαν φεστιβάλ λασπόλουτρου. Στην Ελλάδα δεν γίνεται κάποια παρόμοια διοργάνωση, αφού, από το Μνημόνιο και μετά, κυλιόμαστε καθημερινά στις λάσπες.
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ Καλή είναι η εκκεντρικότητα, αλλά ας ξαναγυρίσουμε στη μουσική και συγκεκριμένα στο Φεστιβάλ «Optimus Alive», που γίνεται στο Alges στα περίχωρα της Λισαβόνας, για να δούμε τον Ντέιβ Γκάχαν των Depeche Mode να τραγουδά με φόντο τη φάτσα ενός υπέροχου σκυλούπι.
ΕΛΒΕΤΙΑ Μια και είμαστε στον ηλεκτρονικό ήχο, ας θυμηθούμε αυτούς που δημιούργησαν το μουσικό αυτό ιδίωμα στα μέσα της δεκαετίας του 1970, τους θρυλικούς Γερμανούς Kraftwerk, οι οποίοι εμφανίστηκαν στο επίσης θρυλικό Φεστιβάλ του Μοντρέ.
ΕΛΒΕΤΙΑ Αφού ανεβήκαμε στη μηχανή του χρόνου, να γυρίσουμε λίγο πιο πίσω χρονικά, αλλά να μείνουμε στην ίδια χώρα γεωγραφικά. Στο Φεστιβάλ Sunset, λοιπόν, της Ζυρίχης εμφανίστηκαν οι παππούδες του χαρντ ροκ Deep Purple, που επανενώθηκαν για κάποιες εμφανίσεις. Κάποιοι θα μιλήσουν για αρπαχτές κάποιοι άλλοι θα θαυμάσουν τον Ιαν Γκίλαν, τον μπασίστα Ρότζερ Γκλόβερ και τον ντράμερ Ιαν Πέις, οι οποίοι, σε προχωρημένη ομολογουμένως ηλικία, μπορούν ακόμη να ροκάρουν.
ΙΣΠΑΝΙΑ Μεγάλης ηλικίας είναι και δύο άλλοι μουσικοί, αλλά στο ιδίωμα που υπηρετούν, την τζαζ, αυτό δεν θεωρείται μειονέκτημα. Τα Jazz Festival είναι από τα πρώτα που ξεκίνησαν τον καλοκαιρινό αυτό θεσμό και με τα χρόνια πολλαπλασιάστηκαν. Στο Vitoria Jazz Festival, λοιπόν, εμφανίστηκαν μαζί δύο τεράστιες μορφές, ο Ισπανός κιθαρίστας Πάκο ντε Λουθία και ο Αμερικανός πιανίστας Τσικ Κορία και δυστυχώς εγώ δεν ήμουν εκεί.
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ Οπως δεν ήμουν και στη Βίλα Νόβα ντε Γκαΐα, όπου γίνεται το Φεστιβάλ Mares Vivas και στο οποίο εμφανίστηκαν φέτος ο Μπίλι Κόργκαν και η μπασίστρια Νικόλ Φιορεντίνο, οι οποίοι ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μαζί με το κύμα των συγκροτημάτων που προέρχονταν από το Σιάτλ και τα ΜΜΕ έδωσαν σ’ αυτό το κύμα το όνομα γκραντζ. Οσο για τον Κόργκαν και τη Φιορεντίνο, αυτοί έγιναν γνωστοί με το όνομα της μπάντας τους Smashing Pumpkins και, ευτυχώς για μένα, τους είδα όταν είχαν έρθει στην Ελλάδα κι έπαιξαν στον Λυκαβηττό.
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ Παρά την κρίση και τα μνημόνια, η ιβηρική χώρα μετράει κάμποσα open air festivals. Το πιο μεγάλο απ’ αυτά λέγεται Super Bock Super Rock και γίνεται στη Σεσίμπρα. Επειδή μέχρι τώρα ασχοληθήκαμε με παλιά και γνωστά ονόματα, είπα απ’ αυτό το φεστιβάλ να διαλέξω μια νέα και σχετικά άγνωστη καλλιτέχνιδα από τις ΗΠΑ, την Αζίλια Μπανκς. Απ’ ό,τι βλέπω, μάλλον θα κάνει μεγάλη καριέρα στο μέλλον.
