Του Μιχάλη Ψύλου
Αιφνιδίως η Ρουμανία έγινε «το δεύτερο πιο οξύ πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ενωση μετά την Ελλάδα», όπως γράφει η κεντροδεξιά γερμανική εφημερίδα «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ». Για ποιο λόγο; Απλώς οι Ρουμάνοι… τόλμησαν να αγνοήσουν τις προτροπές της Γερμανίας και να υπερψηφίσουν στις εκλογές της περασμένης Κυριακής την κυβερνώσα κεντρο-αριστερή Σοσιαλ-φιλελεύθερη Ενωση του πρωθυπουργού Βίκτορ Πόντα με ποσοστό 58,6%.
Αντίθετα, τιμώρησαν παραδειγματικά, ρίχνοντας το στο 16%, την κεντροδεξιά αντιπολιτευόμενη συμμαχία της «Δίκαιης Ρουμανίας» που πρόσκειται στον φιλο-Γερμανό πρόεδρο της χώρας, Τράιαν Μπασέσκου. Του ανθρώπου που τα προηγούμενα χρόνια είχε βυθίσει τη Ρουμανία στη λιτότητα και την ύφεση.
Ο 40χρονος κεντροαριστερός Βίκτορ Πόντα υποσχέθηκε ότι θα ανατρέψει την πολιτική λιτότητας που επέβαλε σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το Βερολίνο ο πρόεδρος Μπασέσκου και φυσικά οι Ρουμάνοι ψηφοφόροι τον τίμησαν με την ψήφο τους, δίνοντας στο κόμμα του το 68% των εδρών στη νέα βουλή και φυσικά την αναγκαία πλειοψηφία των δύο-τρίτων για να μειώσει τη δυσβάσταχτη φορολογία και να περιορίσει τις υπερεξουσίες του προέδρου Μπασέσκου.
Ο Ρουμάνος πρόεδρος επιχειρεί όμως να αγνοήσει την ετυμηγορία του λαού και δηλώνει πως δεν θα δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον νικητή των εκλογών, Βίκτορ Πόντα, αλλά σε… κάποιον άλλο.
Οι προκλητικές κινήσεις του Μπασέσκου είχαν φυσικά τη στήριξη των περισσότερων γερμανικών μέσων ενημέρωσης. «Ο Πόντα -γράφει το περιοδικό «Σπίγκελ»- έχει δεσμευτεί ότι θα μειώσει τους φόρους και θα προωθήσει συνταγματικές αλλαγές. Το πρώτο είναι άσχημο νέο για τη ρουμανική οικονομία και το δεύτερο… καταστροφικό για τη δημοκρατία. Το αποτέλεσμα των εκλογών μπορεί να έχει επιπτώσεις για την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ»
Η «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» εκρήγνυται επειδή ο πρωθυπουργός Πόντα «εμφανίζεται αποφασισμένος να κερδίσει τον πρόεδρο Μπασέσκου στην πάλη για την εξουσία και ανακαλύπτει δάκτυλο της… Μόσχας:
«Ολη η πρόοδος που έκανε η Ρουμανία τα τελευταία οκτώ χρόνια θα αντιστραφεί με ένα και μόνο χτύπημα [...] Η χώρα θα βρεθεί και πάλι εκεί που ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν το ελεγχόμενο από τους κομμουνιστές Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας απομόνωσε τη χώρα διεθνώς. Αυτός είναι πολύ σοβαρός κίνδυνος για μια περιοχή που είναι ήδη αντιμέτωπη με την αυξανόμενη επιρροή της Μόσχας»…
Μα τόσο σημαντικός είναι αυτός ο Μπασέσκου για το Βερολίνο; Κάθε άλλο. Ενα απόλυτο μηδενικό είναι, μόνο που το «μηδενικό» αυτό πρωτοστάτησε στην ένταξη της Ρουμανίας σε καθεστώς μνημονίου. Συνέδεσε τη μοίρα του με την ένταξη της Ρουμανίας σε καθεστώς ελέγχου από το ΔΝΤ και την Ε.Ε., επιβάλλοντας μια άγρια λιτότητα στον ρουμανικό λαό.
Περιέκοψε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 25% και τις συντάξεις κατά 15% μετά από εντολή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα. Κόπηκαν επίσης δραστικά τα οικογενειακά επιδόματα, ακόμη και οι ενισχύσεις που δίνονταν σε άτομα με ειδικές ανάγκες και τους ανάπηρους πολέμου.
Η πολιτική αυτή οδήγησε τη χώρα στον δρόμο της καταστροφής, παρά το δάνειο των 20 δισεκατομμυρίων ευρώ που έλαβε από το ΔΝΤ. Τα 17 δισεκατομμύρια πήγαν άλλωστε για την αποπληρωμή παλαιότερων δανείων.
Την πολιτική αυτή καταψήφισαν οι Ρουμάνοι με συντριπτική πλειοψηφία στις εκλογές της περασμένης Κυριακής. Οι Ρουμάνοι τάχθηκαν άλλωστε υπέρ της καθαίρεσης του Μπασέσκου από την προεδρία σε δημοψήφισμα τον περασμένο Ιούλιο, αλλά η απόφαση αυτή δεν εφαρμόστηκε γιατί η συμμετοχή ήταν μικρότερη από το 50% του εκλογικού σώματος.
Η Γερμανία αρνείται όμως να σεβαστεί τη δημοκρατικά εκφρασμένη βούληση του ρουμανικού λαού. Και για έναν άλλο λόγο, πέραν της εμμονής του Βερολίνου στην πολιτική της λιτότητας. Αν ο Ρουμάνος πρόεδρος Μπασέσκου ανατραπεί ή καθαιρεθεί κοινοβουλευτικά, θα αποτελέσει ένα πολύ «κακό παράδειγμα» για όλες τις χώρες της Ευρώπης και φυσικά για τη συνέχιση της εξωτερικής πολιτικής του Βερολίνου.
Για λόγους παραδειγματισμού, λοιπόν, επεμβαίνει τόσο κυνικά το Βερολίνο στα πολιτικά πράγματα της Ρουμανίας.
