Στην ΕΡΤ κατέβασαν διακόπτες στέλνοντας τους τηλεθεατές στα σκουπίδια που προβάλλουν τα ιδιωτικά κανάλια. Τώρα μάλιστα με την κρίση το κακό παράγινε

→Ανόητα τηλεπαιχνίδια, ριάλιτι εκπομπές και μεταμεσονύχτιος τζόγος συνθέτουν την εικόνα της ιδιωτικής τηλεόρασης

«Αν δεν θέλετε να σκοτώνετε την ώρα σας αλλά προτιμάτε να περνάτε ευχάριστα και επικοδομητικά, σηκωθείτε από τον καναπέ και κλείστε τους δέκτες

Του Πασχάλη Ηλδικίδη

Βαριέσαι… Και τι να κάνεις; Φυσικά και δεν θα πας να τρέξεις ή να διαβάσεις ένα λογοτεχνικό βιβλίο ή να κάνεις κάτι από όλες αυτές τις βλακείες που γράφαμε στις εκθέσεις στα Αγγλικά για να συμπληρώσουμε 120 λέξεις. Θα ανοίξεις λοιπόν τηλεόραση. Εύχεσαι να έχει κάτι καλό για να περάσεις ευχάριστα και εποικοδομητικά την ώρα σου και όντως το πρόγραμμα έρχεται να σε επιβεβαιώσει.

Πρώτη στάση: «Κάτι ψήνεται». Ενα πρόγραμμα με πολύ φαΐ το οποίο όμως για έναν περίεργο λόγο δεν ικανοποιεί ποτέ τους παίκτες, οι οποίοι, αν και δεν αφήνουν ψίχουλο να πάει χαμένο, δεν μπορούν να βάλουν μεγάλο βαθμό στον συμπαίκτη τους γιατί το νερό δεν ήταν τόσο δροσερό όσο θα έπρεπε και το κάδρο απέναντι από το τραπέζι έκανε κακό φενγκ σούι. Τραγική φιγούρα κάθε επεισοδίου ο οικοδεσπότης της βραδιάς που έχει ετοιμάσει την Αρτα και τα Γιάννενα και αν και ξέρει κι αυτός τι κουμάσι είναι, ομολογεί πως περιμένει τουλάχιστον ένα 9 από τους συμπαίκτες του, για να πάρει στην καλύτερη περίπτωση ένα 6.

Δεύτερη στάση: Ο θεός προφανώς και θέλει να σε τιμωρήσει και σε ρίχνει στις «Οικογενειακές ιστορίες». Ενας τίτλος τόσο συμβατός με το περιεχόμενο της εκπομπής καθώς σε κάθε παραδοσιακή οικογένεια υπάρχει ένα 16χρονο κορίτσι που θέλει να βάλει 185 σκουλαρίκια, να κάνει 67 τατουάζ και να κλεφτεί με τον 45χρονο ιδιοκτήτη μπακάλικου. Κι όλα αυτά για τον απλούστατο λόγο ότι περνάει εφηβεία και έχει νεύρα! Και στη συνέχεια έρχεται η λεζάντα « Μυρτώ ετών 16, θέλει να βάψει τα μαλλιά της μπλε γιατί η μητέρα της δεν της δίνει χαρτζιλίκι» και η συγκλονιστική μαρτυρία της άτυχης μητέρας: « Δεν ξέρω τι να μαγειρέψω, έεε, δεν ξέρω τι να κάνω, με έχει σκάσει αυτό το παιδί». Γιατί και να ξεχνάς τα λόγια σου είναι μέρος του προγράμματος. Τα τέρατα (της υποκριτικής) κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον και σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί εσένα δεν σε κυνηγάει κάποια κάμερα όταν έχεις ένα πρόβλημα.

Τρίτη στάση: «Τηλεκύβος». Ενα μεταμεσονύχτιο πρόγραμμα. Μεταμεσονύχτιο γιατί μόνο αν είσαι πιωμένος και δεν έχεις ύπνο μπορείς να παρακολουθήσεις μία κυρία η οποία φωνάζει χωρίς λόγο και χαίρεται όταν ένα ρολόι μετράει αντίστροφα επίσης χωρίς λόγο, ακούγοντας από πίσω σειρήνες ασθενοφόρων (!!!) και μουσικές καταδίωξης (κάπως πρέπει να κρατηθούν ξύπνιοι οι τηλεθεατές).

Ο ενθουσιασμός έρχεται και απογειώνεται όταν κάποιος τηλεθεατής (αληθινός φωστήρας) έπειτα από αμέτρητες αντίστροφες μετρήσεις ρολογιών βγαίνει στον αέρα και βρίσκει πως τα γράμματα «ΑΓΤΑ» κρύβουν τη λέξη «ΓΑΤΑ» και όχι «ΤΑΓΑ» που είπε ο προηγούμενος παίκτης.

ΟΚ, το 'πιασα, πρέπει να ξαναγράψω καμιά έκθεση στα Αγγλικά…