Του Κ. Μανωλιουδάκη
Η ίδια ομάδα που κοίταξε στα μάτια για μεγάλο χρονικό διάστημα την Τότεναμ μέσα στο Λονδίνο, που νίκησε τον ΠΑΟΚ και τη Μάριμπορ και κέρδισε κατά κράτος τις εντυπώσεις στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, έγινε φύλλο και φτερό χθες βράδυ στη Βέροια! Η ίδια με δύο μόνο αναγκαστικές αλλαγές…
Θυμίζοντας λοιπόν την ομάδα-θλίψη που παρουσιαζόταν στα ελληνικά (και ευρωπαϊκά) γήπεδα επί των ημερών του Ζεσουάλδο Φερέιρα και ακόμα χειρότερα, ο Παναθηναϊκός κατάφερε το χειρότερο που μπορούσε! Διότι η χθεσινή αγωνιστική εικόνα των «πράσινων» διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο της χειρότερης φετινής και μίας εκ των χειρότερων ever…
Με άμυνα-παιδική χαρά στην οποία ο Ολαϊτάν έκανε πλάκα, με μεσαία γραμμή ανύπαρκτη όπου ο ένας παίκτης συναγωνιζόταν τον άλλον για το ποιος θα κάνει περισσότερα λάθη, με πρώτη ευκαιρία για γκολ στο 73΄και με τον Καρνέζη να πραγματοποιεί τουλάχιστον τρεις εντυπωσιακές αποκρούσεις, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να αισθάνεται τυχερός που το σκορ έμεινε στο 3-0 και δεν ξέφυγε σε απολύτως εξευτελιστικά επίπεδα…
Επί της ουσίας ήταν μια εικόνα-πισωγύρισμα για το «τριφύλλι», που δίνει την εντύπωση ότι χρήζει… ψυχιατρικής υποστήριξης, «σαλτάροντας» τον κόσμο της με τα «πάνω» και τα «κάτω» της.
Ο πιο έντονος προβληματισμός εντούτοις δημιουργείται για συγκεκριμένους παίκτες στους οποίους έχει ποντάρει κατά καιρούς από πολλά έως αρκετά ο Παναθηναϊκός:
Πρωτίστως για τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο, τον οποίο περιμένουμε τόσα χρόνια να αποκτήσει ηγετικό ρόλο στην ομάδα του και αντ' αυτού τον βλέπουμε να έχει φθίνουσα πορεία αγγίζοντας τα όρια της πρόκλησης. Μακριά από μας οι «στοχοποιήσεις», προφανώς δεν φταίει ο Λάζαρος (και ποτέ ένας παίκτης) για το χθεσινό χάλι, εντούτοις, το κακό έχει παραγίνει και πολύ δύσκολα ο Ελληνας μεσοεπιθετικός θα έχει μέλλον στο «τριφύλλι».
Προβληματισμός επίσης δεν γίνεται να μην υπάρχει για τον Στέργο Μαρίνο που αποκτήθηκε ως παίκτης- προοπτική για το μέλλον και μετά τις εναλλαγές στις θέσεις (από πλάγιο μπακ, εξτρέμ, μετά κεντρικό χαφ και ξανά πλάγιο μπακ) δίνει την εντύπωση ότι όπου κι αν τον βάλεις γίνεται μια τρύπα στο νερό.
Ταυτοχρόνως ο Σέμα Βελάσκες κάνει τον Σαριέγκι να φαντάζει απροσπέλαστος, ο δε Βύντρα είναι επίσης πρόκληση να αμείβεται -αυτές τις εποχές και υπό τις παρούσες συνθήκες- με απολαβές που φτάνουν τα 600 χιλιάδες ευρώ συν 100 χιλιάδες μπόνους συμμετοχών που το έχει ήδη πιάσει. «Καθαρά», παρακαλώ!
Και μην απορήσετε καθόλου, εάν υπάρξουν πλέον «ψαλίδια» και αποχωρήσεις-εκπλήξεις…
