Οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση της «Εργκένεκον» αρνήθηκαν την ενοχή τους και κατηγόρησαν την κυβέρνηση για κυνήγι μαγισσών και για προσπάθεια ποινικοποίησης της πολιτικής διαφωνίας
Του Νικόλα Ζηργάνου
Μετά από έξι χρόνια ακροαματικής διαδικασίας απαγγέλθηκαν χθες από το 13ο Κακουργιοδικείο της Κωνσταντινούπολης, που συνεδρίασε μέσα σε φυλακή στη Σηλυβρία, βαρύτατες ποινές στους κατηγορούμενους για την υπόθεση της παρακρατικής οργάνωσης «Εργκένεκον». Σύμφωνα με το δικαστήριο, πολυπληθές δίκτυο εθνικιστών -μεταξύ των οποίων ανώτατοι στρατιωτικοί, αστυνομικοί, πολιτικοί, καθηγητές πανεπιστημίου, ακαδημαϊκοί, μαφιόζοι και δημοσιογράφοι- επιδίωκε να ανατρέψει την ισλαμική κυβέρνηση Ερντογάν, οργανώνοντας βίαιες ενέργειες ώστε να προκληθεί αποσταθεροποίηση και να προλειανθεί το έδαφος για επέμβαση του στρατού. Από τους 275 κατηγορούμενους, 16 καταδικάστηκαν σε ισόβια.
Οι ισοβίτες
Μεταξύ αυτών είναι ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, απόστρατος στρατηγός Ιλκέρ Μπασμπούγ, ο πρώην διοικητής της Α΄ στρατιάς, στρατηγός ε.α. Χουρσίτ Τολόν, ο πρώην αρχηγός της στρατοχωροφυλακής, στρατηγός ε.α. Σενέρ Ερουιγκούρ, ο πρώην στρατηγός Βελί Κιουτσούκ και ο πρώην δημοσιογράφος της κεμαλικής εφημερίδας «Τζουμχουριέτ» και του τηλεοπτικού σταθμού Canal D, Τουντσάι Οζγκάν.
Τρεις βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος CHP, καταδικάστηκαν σε ποινές από 12 έως 35 χρόνια. Κάθειρξη 47 ετών επεβλήθη και στον θεωρούμενο ως ηγέτη της «Εργκένεγκον», απόστρατο συνταγματάρχη Αρίφ Ντογάν, και 20 χρόνων στον πρώην διοικητή του στόλου της Βόρειας Θάλασσας, υποναύαρχο Μεχμέτ Οτουζμπίρογλου. 21 άτομα αθωώθηκαν και δύο καταζητούνται.
Οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν την ενοχή τους και κατηγόρησαν την κυβέρνηση για κυνήγι μαγισσών και για προσπάθεια ποινικοποίησης της πολιτικής διαφωνίας. Πολλοί από αυτούς αποδοκίμασαν την έδρα την ώρα της απαγγελίας των ποινών και κάποιοι φώναζαν «ντροπή», «είμαστε κεμαλιστές στρατιώτες», «Κάτω το AKP» (το κυβερνών ισλαμικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ταγίπ Ερντογάν), ενώ το κοινό που παρακολουθούσε τη δίκη ξέσπασε σε αποδοκιμασίες.
Εξοργισμένο είναι και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, με τον αρχηγό του, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, να κάνει λόγο την παραμονή της απόφασης για μια «Τουρκία που οδεύει προς ένα απολυταρχικό καθεστώς», για ένα AKP που «από κάθε άποψη δεν είναι δημοκρατικό κόμμα» και για έναν «πρωθυπουργό που δεν σέβεται τη διάκριση των εξουσιών». Οι κεμαλιστές κατηγορούν την κυβέρνηση ότι επηρέασε ευθέως τη Δικαιοσύνη και ενορχήστρωσε τις κατηγορίες, παρά το αβάσιμο πολλών στοιχείων, με στόχο να φιμώσουν την αντιπολίτευση και να αποδυναμώσουν τους υπέρμαχους του κοσμικού (βαθέος) κράτους.
Ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Ουμούτ Οράν, δήλωσε ότι «η δίκη είναι μια διαδικασία στημένη από τον Ερντογάν και αποτελεί θεατρική παράσταση μιας χώρας που φιλοδοξεί να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Η αστυνομία είχε απαγορέψει τις συγκεντρώσεις έξω από το δικαστήριο και διέλυσε με τη βία και χρήση δακρυγόνων όσους αποπειράθηκαν να συμπαρασταθούν στους κατηγορούμενους.
Σύνδεση με Χίο
Με μια προκλητική ανακοίνωση, που προσπαθεί να αποπροσανατολίσει, η Αγκυρα ισχυρίστηκε μέσω του κρατικού πρακτορείου ειδήσεων «Αναντολού» ότι η απαγόρευση συγκεντρώσεων και τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας υπαγορεύτηκαν από πληροφορίες για ενδεχόμενη τρομοκρατική επίθεση από μέλη του Επαναστατικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Κόμματος (DHKP/C). Το πρακτορείο συσχετίζει την υπόθεση με τη σύλληψη την περασμένη εβδομάδα, από τις ελληνικές αρχές στη Χίο, στελεχών του DHKP/C, που μετέφεραν όπλα και εκρηκτικά με προορισμό τα τουρκικά παράλια.
Η υπόθεση της Εργκένεκον ξετυλίχτηκε όταν, το 2007, η αντιτρομοκρατική υπηρεσία ανακάλυψε σε έρευνα κατοικίας στην Κωνσταντινούπολη 27 χειροβομβίδες και έξι σάκους με έγγραφα πάνω στα οποία στηρίχθηκαν οι ανακρίσεις. Η χθεσινή απόφαση αναμένεται να καθαρογραφεί και να προωθηθεί για επικύρωση στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο.
Η υπόθεση Εργκένεκον υπήρξε τα τελευταία έξι χρόνια βασικό σημείο αναφοράς, αλλά και τριβών, της τουρκικής πολιτικής ζωής και έχει χωρίσει την Τουρκία σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα.
