Του Μ. Μορφονιού

Τον… Μίτσελ περίμεναν όλοι, αλλά το δικό του θέμα αποχώρησης έθεσε χθες μόνος του ο Βαγγέλης Μαρινάκης!

Ο ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού μάλλον αιφνιδίασε καθώς ναι μεν είχε εκφράσει και παλιότερα τη σκέψη του να εγκαταλείψει την προεδρία της πειραϊκής εταιρείας, ωστόσο το θέμα είχε ξεχαστεί. Επιδίωξε όμως να το θυμίσει σε όλους τις στιγμές της ευφορίας, όπως ήταν αυτές της παρουσίασης του Χαβιέ Σαβιόλα.

Από τη μια λοιπόν ο Μαρινάκης φέρνει έναν παίκτη αναγνωρίσιμο και προσθέτει ένα ποδοσφαιρικό στολίδι όχι μόνο στον Ολυμπιακό, αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο και από την άλλη ξαναφέρνει στο προσκήνιο το ενδεχόμενο της αποχώρησής του, ίσως γιατί… δεν τον πίστεψε κανείς όταν το πρωτοείπε.

Στην υπάρχουσα συγκυρία παρουσιάζονται διάφορα «αιτήματα» από τους «έχοντες και κατέχοντες» στους ισχυρούς συλλόγους της χώρας μας σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, άσχετα αν η πολιτεία σαφώς έχει περισσότερα και πιο σημαντικά προβλήματα να επιλύσει.

Παρ’ όλα αυτά ο Μαρινάκης έχει δίκιο σε ό,τι αφορά τον αθλητικό νόμο, αφού δεν μπορεί να απειλείται ένας πρόεδρος με ποινικές διώξεις αν συναντηθούν στη λεωφόρο Συγγρού οι οπαδοί της ομάδας του με αυτούς των αντιπάλων και παίξουν ξύλο.

Το σκεπτικό του νομοθέτη ίσως να βασίστηκε στην ερμηνεία ότι οι οργανωμένοι οπαδοί των συλλόγων αποτελούν τον «στρατό» του εκάστοτε προέδρου και με αυτή την έννοια εκείνος θα πρέπει να είναι ο υπεύθυνος για οτιδήποτε συμβεί.

Ομως κάτι τέτοιο ακούγεται από μια άποψη εντελώς παράλογο και αποτελεί διαρκή απειλή για κάποιον παράγοντα. Μη μας διαφεύγει και το γεγονός ότι ο «στρατός» συχνά-πυκνά καταφέρεται και εναντίον των προέδρων ιδιοκτητών. Ο Μαρινάκης είναι ένας από αυτούς που έχει βιώσει τη συγκεκριμένη εμπειρία. Συνεπώς και ο ίδιος όπως και άλλοι ομόλογοί του δεν μπορεί να θεωρούνται υπεύθυνοι για πράξεις άλλων: να σπάνε και να καίνε στα γήπεδα οι οπαδοί και να τιμωρούνται οι πρόεδροι. Δεν υπάρχει.

Κανένας δεν μπορεί να πει «όχι» στο αίτημα να εφαρμόζεται ο νόμος σε περιπτώσεις που υπάρχουν στοιχεία για παρανομίες. Από την άλλη, η περιβόητη ιστορία της «κάθαρσης» παραμένει σε… εκκρεμότητα, κάτι που σημαίνει ότι ο Μαρινάκης και οι υπόλοιποι δεν μπορούν να αποδείξουν την πιθανή αθωότητά τους – ούτε οι κατήγοροι είναι σε θέση να στηρίξουν το αντίθετο.

Και εδώ υπάρχει ο κίνδυνος να πάμε στον πρόεδρο-«αυτοφωράκια», αυτόν δηλαδή που θα τοποθετείται στην καρέκλα για να τρέχει στα δικαστήρια, όπως συμβαίνει στα νυχτερινά μαγαζιά, ώστε να μην αντιμετωπίζει ο ιδιοκτήτης την αυτόφωρη διαδικασία για κάθε είδους παράβαση.

Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ και των άλλων συλλόγων αποτελεί και ένα είδος θεσμού. Μην τα ισοπεδώσουμε όλα!