Ο Τζορτζ Ντιουκ, που πέθανε τη Δευτέρα στην Καλιφόρνια στα 67 του χρόνια από καρδιακές επιπλοκές λόγω χρόνιας λεμφοκυτταρικής λευχαιμίας, ήταν ένας σημαντικός μουσικός και συνθέτης με μεγάλη καριέρα, που όμως στεγανά δεν γνώρισε. Ξεκίνησε ως πιανίστας της τζαζ στη δεκαετία του ’60 και έχαιρε πάντα μεγάλης εκτίμησης στον κόσμο της. Αλλά συνεργάστηκε με μια μεγάλη γκάμα καλλιτεχνών. Από τον Μάιλς Ντέιβις και τον Φρανκ Ζάπα μέχρι τον Μάικλ Τζάκσον. Εγραψε ποπ τραγούδια που ανέβηκαν ψηλά στα τσαρτ (όπως το Sweet Baby του 1981). Εκανε τον παραγωγό. Εγραψε ακόμα κι έναν δίσκο («A Brazilian Love Affair») στο Ρίο ντε Τζανέιρο για τον σούπερ σταρ Μίλτον Νασιμέντο και τη Φλόρα Πουριμ. Ενέπνευσε ακόμα και τους Daft Punk, που έκαναν σαμπλ το τραγούδι του «I Love You More» για το δικό τους χιτ «Digital Love». Το όργανο στο οποίο χρωστάει τη φήμη και την κινητικότητά του είναι το σινθεσάιζερ, παρ’ όλο που προϋπήρξε πιανίστας του Ντιουκ Ελινγκτον και του Ντίζι Γκιλέσπι. Οπως έχει γράψει ο ίδιος στο σάιτ του, αυτός που τον έσπρωξε στο σινθεσάιζερ ήταν ο Φρανκ Ζάπα, με τον οποίο συνεργάστηκε επί έξι συνεχόμενα χρόνια στην μπάντα του «Mothers of Invention». Οι κριτικοί συχνά τον κατηγορούσαν ότι παραήταν ασταθής και τα έκανε όλα για την επιτυχία. Κι αυτός απαντούσε: «Μπορείς να είσαι καλός και εμπορικός μουσικός την ίδια στιγμή. Είναι ευθύνη του καλλιτέχνη να πηγαίνει τη μουσική προς το κοινό».