Αιγύπτιοι της Ελλάδας μίλησαν στην «Εφ.Συν.» και τόνισαν ότι οι αβυσσαλέες πολιτικές διαφορές δεν επηρεάζουν τους οικογενειακούς και φιλικούς δεσμούς μεταξύ τους, που παραμένουν ισχυροί. Η αγωνία για το μέλλον της Αιγύπτου είναι κοινή
Της Αγγέλας Μπομπούλα
Δύο χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος Μουμπάρακ, η Αίγυπτος βρίσκεται μπροστά σε μια δεύτερη εξέγερση, με τον λαό διασπασμένο, ανάμεσα σε οπαδούς του τέως προέδρου Μόρσι, οι οποίοι θεωρούν την ανατροπή του πραξικόπημα, και στους αντιπάλους του, που κάνουν λόγο για επανάσταση. Η χώρα μοιάζει να βρίσκεται στο χείλος του εμφυλίου. Η σύγκρουση μεταξύ των οπαδών του κοσμικού και του θρησκευτικού κράτους εκτυλίσσεται στους δρόμους και τις πλατείες μιας μεγάλης χώρας 90 εκατομμυρίων, η πλειονότητα των οποίων ζει μέσα στη φτώχεια. Διχασμένοι είναι και οι περίπου 32.000 Αιγύπτιοι που ζουν στην Ελλάδα, οι οποίοι το προηγούμενο διάστημα πραγματοποιούσαν διαφορετικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μπροστά από την αιγυπτιακή πρεσβεία. Οι Αιγύπτιοι της Ελλάδας που συναντήσαμε μας τόνισαν ότι οι αβυσσαλέες πολιτικές διαφορές δεν επηρεάζουν τους οικογενειακούς και φιλικούς δεσμούς μεταξύ τους, που παραμένουν ισχυροί. Η αγωνία για το μέλλον της Αιγύπτου είναι κοινή. Ωστόσο το ερώτημα «πραξικόπημα» ή «επανάσταση» εξακολουθεί να παραμένει μετέωρο.
……………………………………………………………………………………………………………………..
«Δεν ήταν πραξικόπημα»
Οι αντίπαλοι του Μόρσι
Αισιοδοξία για το μέλλον της Αιγύπτου διακατέχει τους αντίπαλους του Μόρσι, που κάνουν λόγο για επανάσταση. Σε αυτό συμφωνούν χριστιανοί και αρκετοί μουσουλμάνοι. Ενθερμοι υπέρμαχοι αυτής της άποψης είναι οι Αιγύπτιοι κόπτες χριστιανοί, οι οποίοι στην Ελλάδα υπολογίζονται σε περίπου 8.000. Στο πρόσφατο παρελθόν είχαν επισημάνει πως ήταν «κοινότητα υπό διωγμόν» στην Αίγυπτο.
Επισκεφτήκαμε την κοπτορθόδοξη εκκλησία στο Μενίδι που ήταν κατάμεστη στην κυριακάτικη λειτουργία της 21ης Ιουλίου, από τους πιστούς που συνέρρεαν από όλες τις γωνιές της Αθήνας. Εκεί πραγματοποιούσε την πρώτη του λειτουργία ο κοπτορθόδοξος επίσκοπος Ελλάδας Παύλος, που χειροτονήθηκε στις 16 Ιουνίου από τον Πατριάρχη Θεόδωρο Β’. Ο επίσκοπος Παύλος είναι γιατρός-χειρουργός, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, υπήρξε υφηγητής στη Θεολογική Σχολή Καΐρου στην ελληνική γλώσσα και διακόνησε στην Ελλάδα την περίοδο 1984-95 και από το 2011 μέχρι σήμερα.
Ο κ. Παύλος ιδιαίτερα προβληματισμένος μίλησε «περισσότερο ως Αιγύπτιος και λιγότερο ως χριστιανός», όπως μας επισήμανε. «Στην Αίγυπτο πεινάνε οι άνθρωποι», ήταν οι πρώτες του λέξεις. «Το καθεστώς Μόρσι δεν πήρε αποφάσεις υπέρ του λαού. Γι’ αυτό έχασε μουσουλμάνους και χριστιανούς. Ως σοφός λαός δεν μπορούσαμε να περιμένουμε άλλα τρία χρόνια. Δημοκρατία δεν σημαίνει να κάνεις ως κυβέρνηση ό,τι θες στη χώρα και όλοι να σιωπούν. Δημοκρατία είναι όταν βγαίνουν 33 εκατομμύρια στους δρόμους. Ο λαός έκρινε, απέρριψε τα πεπραγμένα της κυβέρνησης».
Δεν σέβονταν μειονότητες
Ο γεωπόνος Ελληνοαιγύπτιος Σάμουελ Ράιντερ ζει με την οικογένειά του 30 χρόνια στην Ελλάδα. Τα τελευταία 7 χρόνια είναι πρόεδρος του Κοπτορθόδοξου Πνευματικού Κέντρου Αθήνας – που επιτελεί πνευματικό και φιλανθρωπικό έργο.
«Υπήρχαν καθημερινές διακοπές ρεύματος, ουρές για καύσιμα και βενζίνη. Οταν βγήκε ο Mόρσι μας είπε: Σε 100 μέρες θα σας λύσω τρία προβλήματα: ασφάλεια στους δρόμους, συγκοινωνία, καθαριότητα», λέει ο κ. Ράιντερ.
«Επί Μόρσι εντάθηκαν οι επιθέσεις κατά των χριστιανών. Δολοφόνησαν πρόσφατα 6 κόπτες. Στη διάρκεια ταφής τους στο Πατριαρχείο Καΐρου, προσπάθησαν να το κάψουν για πρώτη φορά στην Ιστορία», υπογραμμίζει ο κ. Ράιντερ. «Για τους Αδελφούς Μουσουλμάνους οι χριστιανοί είναι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας. Δεν σέβονταν μειονότητες, γυναίκα, μετριοπαθείς μουσουλμάνους. Πραξικόπημα γίνεται όταν ο στρατός παραμένει στην εξουσία. Ο στρατός εξουσιοδοτήθηκε από τον λαό, επενέβη γιατί κινδύνευε το έθνος. Η χώρα θα πάει σε εκλογές».
Οπισθοδρόμηση
Ο 30χρονος Τάρεκ είναι ένας από τους συντονιστές του κινήματος Τάμαροντ στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα πολιτικοποιημένος, λίγο πριν από την πτώση του Μουμπάρακ είχε δημιουργήσει στα αραβικά την ιστοσελίδα «Νεολαία Αλλαγής», με συμμετοχή κυρίως Αιγυπτίων. Ο Τάρεκ υποστηρίζει πως «αναγκάστηκε να επέμβει ο στρατός. Είναι κυβέρνηση πολιτικών και όχι στρατιωτικών».
Οπως υποστηρίζουν οι αντίπαλοι του Μόρσι, στον έναν χρόνο διακυβέρνησής του, σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας σημειώθηκε οπισθοδρόμηση.
«Η αστυνομία μειώθηκε στο 66% της δύναμής της. Ανοιξαν οι φυλακές, κυκλοφορούσαν ανεξέλεγκτοι οι μαφιόζοι. Η οικονομική κατάσταση είναι τραγική», λέει ο Τάρεκ. «Ο Μόρσι έφτασε στο σημείο να συκοφαντήσει τους δικαστές για συνωμοσία εναντίον του».
Το Τάμαροντ άγγιξε την Ελλάδα. Μαζεύτηκαν υπογραφές και στάλθηκαν στην Αίγυπτο.
Ενθερμος υποστηρικτής της ανατροπής του Μόρσι είναι και ο 42χρονος Οσάμα, που δουλεύει στον ΟΛΠ και τον συναντήσαμε στον Κορυδαλλό. Ζει 23 χρόνια στην Ελλάδα «από καψούρα για τη χώρα και τους ανθρώπους της», όπως μας λέει χαρακτηριστικά, και έχει υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό.
«Απουσίαζε η αίσθηση ασφάλειας στους δρόμους», αναφέρει εξοργισμένος. «Υπήρχε αυτοδικία, φανατικοί έκοβαν χέρια εφαρμόζοντας τη σαρία, ξυλοκοπούσαν μέχρι θανάτου αθώους, είχαμε καθημερινές απαγωγές, εμπόρους ναρκωτικών να κυκλοφορούν επιδεικτικά οπλισμένοι. Οι γυναίκες κινδύνευαν ιδιαίτερα.
Ο Μόρσι τοποθέτησε δήμαρχο στο Λούξορ κατηγορούμενο για τρομοκρατική επίθεση με θύματα 70 τουρίστες. Με κατακραυγή λαού-ΜΜΕ έπεσε», τονίζει ο Οσάμα.
Ηγέτες με όραμα
«Στη Ράμπα αλ Ανταουίγια έσπασαν άγαλμα του γλύπτη Μουχτάρ», αναφέρει χαρακτηριστικά. «Ο υπουργός Πολιτισμού κατάργησε το “αμαρτωλό” μπαλέτο, εκμηδένισε σινεμά, θέατρο, τραγούδι. Αλλαξαν τη σχολική ιστορία, ήθελαν να αλλάξουν τον εθνικό ύμνο, να κλείσουν τα μαγαζιά στις 10 μ.μ. στο Κάιρο, άγγιξαν το υπουργείο Δικαιοσύνης. Ο επόμενος Αιγύπτιος ηγέτης δεν έχει εμφανιστεί. Χρειαζόμαστε ικανούς τεχνοκράτες, όχι απαραίτητα πολιτικούς, με όραμα να στρώσουν τη χώρα και να βγουν δυνατά κόμματα την επόμενη τετραετία».
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
«Πραξικόπημα!»
Οι υπέρμαχοι του Μόρσι
Μουδιασμένοι και εξοργισμένοι είναι οι οπαδοί του Μόρσι που μιλούν στην «Εφ.Συν.» για καθαρό πραξικόπημα.
Ο Ναΐμ Ελγαντούρ, πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ενωσης Ελλάδας, υπήρξε εκλογικός εκπρόσωπος του Μόρσι. Ο κ. Ελγαντούρ ζει 40 χρόνια στην Ελλάδα και έχει υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό. «Εδώ είναι το σπίτι μου, χρωστάω σε αυτή τη γη την αγάπη μου, έγινα άνθρωπος και δεν το ξεχνάω», λέει για την Ελλάδα.
Ο κ. Ελγαντούρ είναι εξοργισμένος, αναφερόμενος στα χτυπήματα του στρατού στους Αδελφούς Μουσουλμάνους:
«Ούτε ο διάολος δεν περίμενε το εν ψυχρώ σφαγείο άοπλων ανθρώπων», τονίζει. «Καθαρές δολοφονίες. Ενώθηκαν με στρατό και αστυνομία οι κακοποιοί με τις ευλογίες ΗΠΑ-Δύσης που στηρίζουν το χειρότερο αιματοβαμμένο πραξικόπημα. Εκεί που είχαμε χαρεί με τις ελεύθερες εκλογές ύστερα από 60 χρόνια δικτατορία, τώρα πάμε για εμφύλιο».
Οι υποστηρικτές του Μόρσι «φωτογραφίζουν» το καθεστώς Μουμπάρακ πίσω από την ανατροπή του.
Ο Σάλεμ ανήκει στη φυλή των Νουβίων στο Ασουάν, τα μέλη της οποίας αυτοπροσδιορίζονται ως «κατευθείαν απόγονοι των φαραώ». Στην Αίγυπτο δούλευε ως δικηγόρος και ως ξεναγός. Ζει 2 χρόνια στην Ελλάδα κάνοντας δουλειές του ποδαριού και παρακολουθώντας σπουδές ελληνικών στο πανεπιστήμιο με το πρόγραμμα Erasmus.
Στις αιγυπτιακές εκλογές από τους 13 αρχικούς υποψηφίους, ψήφισε τον μετριοπαθή ισλαμιστή Αμπτουλμενέμ και στον τελικό γύρο τον Μόρσι.
Ο Σάλεμ υποστηρίζει πως «ακόμη οι άνθρωποι του Μουμπάρακ μυστικά κινούν τα νήματα. Εχουν λεφτά, ισχυρές γνωριμίες. Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι τους ανταγωνίζονταν, επιδιώκοντας κρατικό εξισλαμισμό και έλεγχο. Δεν πρόλαβαν. Ο Μόρσι είχε καλή πρόθεση, αλλά απέτυχε».
«Ψηφίσαμε Μόρσι για να πολεμήσει τη διαφθορά, γνωρίζοντας πως θα δυσκολευτεί. Ο θρήσκος άνθρωπος δεν εξαγοράζεται», υποστηρίζει ο κ. Ελγαντούρ. «Ο Μόρσι δεν έκλεισε κανάλια, ούτε φυλάκισε δημοσιογράφους, σεβάστηκε πλήρως τα δικαιώματα. Ο στρατός φυλάκισε 300 άτομα, απαγόρευσε ισλαμικά κανάλια, σκότωσε».
Σημάδια πολέμου
Ο Ιμπραήμ, Αιγύπτιος που ζει και εργάζεται στο Κάιρο, έχει ζήσει 10 χρόνια στην Ελλάδα. Πρώην υποστηρικτής του Μουμπάρακ, σήμερα ένθερμος υποστηρικτής του Μόρσι, ζώντας από κοντά τα γεγονότα, εκφράζει αγωνία για το αβέβαιο μέλλον της Αιγύπτου. Η φωνή του τρέμει στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.
«Περπατάω στο Κάιρο, στην πλατεία Ράμπα αλ Ανταουίγια, πατώντας σε αίματα. Νεκροί παντού. Σημάδια πολέμου. Η ανατροπή του Μόρσι ήταν σκάνδαλο, προδοσία. Φοβάμαι. Θα ξαναγυρίσουμε σε βασανιστήρια και φυλακές; Πρέπει να διαλέξει ο λαός τι θέλει και να πάρει την ευθύνη της επιλογής του».
Για τον Ιμπραήμ, ο Μόρσι πολέμησε το «βαθύ κράτος»: δικαστές, αστυνομία, στρατό, υπουργείο Οικονομικών, κροίσους επιχειρηματίες του Μουμπάρακ.
«Ομως, κι αυτοί που συγκεντρώνονται στην Ταχρίρ, δεν είναι άπιστοι. Μαζί με τον στρατό, θέλουν να περιοριστεί η θρησκεία εντός του τζαμιού, να μην εξουσιάζει». Ο Ιμπραήμ υποστηρίζει πως «οι Δυτικοί έχουν ψεύτικη εικόνα για το Ισλάμ. Μουσουλμάνος δεν σημαίνει εχθρός και τρομοκράτης. Ισλαμική ταυτότητα δεν σημαίνει Αφγανιστάν. Το Ισλάμ αγαπάει τη δικαιοσύνη, τους φτωχούς, τη δημοκρατία. Διχαστήκαμε. Η πλευρά μας χρειάζεται ενδυνάμωση. Να μετανιώσουν οι πραξικοπηματίες, να μας δώσουν το χέρι».
