ΒΡΕΤΑΝΙΑ Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για τις γερμανικές εκλογές και το μέλλον της Ευρώπης σε πάρτι μεγάλης τράπεζας
Λονδίνο Του Ισαάκ Α. Καριπίδη
Σε ένα από τα περίφημα καλοκαιρινά πάρτι των μεγάλων τραπεζών βρεθήκαμε πριν από μερικές μέρες παρέα με φίλους και συναδέλφους. Στην ταράτσα ενός πολυώροφου κτιρίου, στην καρδιά του Σίτι. Μετά από κάνα δυο ποτήρια Πιμς και αφού έχουμε χορτάσει την υπέροχη θέα, χωρίς να το καταλάβουμε δημιουργήθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον πηγαδάκι. Στην παρέα μας μπήκε ένας Γερμανός δημοσιογράφος, χρόνια ανταποκριτής στο Λονδίνο ενός πολύ γνωστού οικονομικού περιοδικού της χώρας του. Λίγο αργότερα έκανε την εμφάνισή της μια Ισπανίδα συνάδελφος, μαζί με έναν Ολλανδό φωτορεπόρτερ. Το «καρέ» συμπλήρωσαν δύο στελέχη της τράπεζας, που μας φιλοξενούσε στο επιβλητικό κτίριό της, μαζί με τον επικεφαλής της.
«Ενδιαφέρον και εκρηκτικό το μείγμα της παρέας» σχολίασε ο επικεφαλής, όταν γνωριστήκαμε. Ολοι, μα όλοι, βάλαμε τα γέλια. Ο πάγος έσπασε και η κουβέντα οδηγήθηκε, πού αλλού; Στην Ανγκελα Μέρκελ. «Αλήθεια, νομίζετε ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα στην Ευρώπη μετά τις εκλογές στη Γερμανία;» ρώτησα τους παρευρισκόμενους.
Ο επικεφαλής της τράπεζας, μιας από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, υποστήριξε ότι «η πολιτική που ακολουθεί η Μέρκελ δεν πρόκειται να αλλάξει, ακόμη και αν η ίδια, πράγμα δύσκολο -όπως επισήμανε- χάσει τις εκλογές του Σεπτεμβρίου». Σύμφωνα με την άποψή του, ο λόγος είναι πολύ απλός: «Την εξωτερική πολιτική των κρατών της Βόρειας Ευρώπης, αλλά και άλλων καλά οργανωμένων χωρών, δεν την ορίζει το εκλογικό σώμα. Υπάρχει σχέδιο και σταθερή πολιτική γραμμή, ανεξάρτητη από το ποιος κυβερνά. Αυτό που ίσως μπορεί να γίνει -είπε ο συνομιλητής μας- είναι να χαλαρώσουν λίγο τα μέτρα λιτότητας, ειδικά αν οι χώρες του Νότου πιάσουν ή πλησιάσουν τους στόχους τους. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να περιμένουμε δραστικές αλλαγές. Αλλωστε στις αγορές δεν αρέσουν οι εκπλήξεις», είπε τονίζοντας την τελευταία του πρόταση.
Ο Γερμανός συνάδελφος έσπευσε να συμφωνήσει προσθέτοντας ένα άλλο χαρακτηριστικό της Γερμανίας. «Εμείς», επισήμανε, «συχνά δεν ψηφίζουμε με γνώμονα το κόμμα της προτίμησής μας αλλά τον συνδυασμό που θέλουμε να συγκυβερνήσει. Και αυτό -μας είπε- γιατί οι σκεπτόμενοι Γερμανοί ψηφοφόροι, που αποτελούν και την πλειοψηφία αυτών που καθορίζουν το αποτέλεσμα, δεν θέλουν ένα πανίσχυρο κόμμα στην εξουσία. Μπορώ να σας πω ότι μερικοί από αυτούς φοβούνται κιόλας. Ετσι πολλές φορές αν αντιληφθούν ότι το κόμμα τους κερδίζει με μεγάλη διαφορά, την τελευταία στιγμή ψηφίζουν κάτι άλλο».
Ο Ολλανδός φωτορεπόρτερ έσπευσε με τη σειρά του να προσθέσει: «Κακώς θεωρούμε πως η συγκεκριμένη πολιτική λιτότητας είναι θέμα μόνο της Γερμανίας. Υπάρχουν και άλλα κράτη που την υπερασπίζονται και που δύσκολα θα άλλαζαν γραμμή, ακόμη και αν η Γερμανία το επιθυμούσε».
«Και πού οδηγείται η κατάσταση;», αναρωτήθηκε η Ισπανίδα συνάδελφος. «Ο Νότος υποφέρει και σε πολλές περιπτώσεις, όπως της Ελλάδος, τα περιθώρια φαίνεται ότι έχουν στενέψει δραματικά. Μήπως τελικά κάποιοι επιθυμούν το τέλος του ευρώ;» πρόσθεσε.
«Σε καμία περίπτωση» απάντησε ένας από τους δύο τραπεζίτες. «Ο,τι έχει πετύχει η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια δεν το είχε πετύχει ποτέ στην ιστορία της. Και αυτό το γνωρίζουν όλοι καλά. Ναι μεν η Ε.Ε. περνάει μια κρίση αλλά παρόμοιες κρίσεις περνάνε, και πέρασαν, και άλλες χώρες στον κόσμο. Μπορεί στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Βορράς να πιέζει τον Νότο γιατί πιστεύει ότι αυτό είναι το σωστό, αλλά αν αντιληφθεί ότι η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο, τότε θα υποχωρήσει για να σωθεί η Ευρώπη. Τις θυσίες που έχουν κάνει τα ισχυρά κράτη της Ευρώπης, όσο και αν εσείς του Νότου δεν θέλετε να το παραδεχτείτε ή μπορεί και να μη το γνωρίζετε -είπε με στόμφο κοιτάζοντας την Ισπανίδα συνάδελφο και μένα- δεν πρόκειται καμία Μέρκελ και κανένας Ολάντ να τις αφήσουν να πάνε χαμένες. Οι ισχυροί θα στηρίξουν πάση θυσία το ευρώ, γιατί εκεί είναι και το μέλλον της Ευρώπης. Αλλωστε μην ξεχνάτε ότι τόσο η Ε.Ε. όσο και το ευρώ είναι σχετικά νέες ιδέες. Οι ΗΠΑ για να γίνουν ΗΠΑ χρειάστηκε ένας ολόκληρος αιώνας».
Βέβαια αυτές ήταν κουβέντες «μεταξύ τυρού και αχλαδίου» και μόνο το μέλλον θα δείξει αν οι συνομιλητές μας είχαν δίκιο. Το φθινόπωρο αναμένεται βαρύ για όλους…
