Του Φάνη Λυσιφάνη

 

Πέρασε κι η βδομάδα αυτή της ιερής ραστώνης

 

που πια κι εσύ, Αθήνα μας, για λίγο ερημώνεις

 

Η χώρα στον αυτόματο τ' Αυγούστου τον πιλότο

 

γιατί 'ναι κι η ξεκούραση ανάγκη μας, γαμώτο!

 

Ξέρω ότι σαν μέρμηγκας θα πρέπει να δουλεύω

 

και δεν μπορώ τους δανειστές άλλο να κοροϊδεύω

 

Δεν πά' να λεν η Μέρκελ μας κι όσοι έχουν οφίκια

 

στο βάθος ναι, τ' ομολογώ, λατρεύω τα τζιτζίκια…

 

Μες στο καταμεσήμερο, μισόκλειστες οι γρίλιες,

 

άκου πώς επιδίδονται στις θερινές τους τρίλιες!

 

Πώς το Δεκαπενταύγουστο τη στήλη να γεμίσεις;

 

Εκτός από την Αίγυπτο, θυμίζουν οι ειδήσεις

 

κάτι αρχαία σίριαλ, κάτι επαναλήψεις

 

που βλέποντάς τες δεν μπορείς τη νύστα σου να κρύψεις…

 

Πάταξη φοροδιαφυγής, φόρος των ακινήτων

 

κι όσο για τ' αυθαίρετα, να μη μιλήσω κρείττον!

 

Μ' απ' όλα το χειρότερο, που φέρνει αηδία:

 

ν' αλλάξουν πάλι ριζικά θέλουνε την Παιδεία!

 

Ο Μανωλιός τα ρούχα του τι κι αν αλλιώς τα βάζει

 

τα καταφέρνει τελικά: τίποτα δεν αλλάζει!

 

Μόνη σπουδαία είδηση, νέο που κάνει κρότο:

 

κατόρθωσα και έκανα το μπάνιο μου το πρώτο!

 

Στη θάλασσα εβούτηξα, τις έγνοιες μου να διώξω

 

ή σε μιαν άκρη του μυαλού έστω να τις στριμώξω

 

γιατί ό,τι κι αν ευχηθώ βλέποντας πεφταστέρι

 

δεν γίνεται ο Αύγουστος Σεπτέμβρη να μη φέρει…