Του Πέτρου Μανταίου

Δεν είναι είδηση, ότι κάποιους βράβευσε η Ακαδημία. Είναι πρόταση: στα βραβεία που απονέμει κάθε χρόνο η Ακαδημία για εξαίρετες πράξεις, να συμπεριλάβει για το 2013 και τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ∙ έτσι, χωρίς «πρώην», γιατί αυτή είναι η αλήθεια: οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ! Δυόμισι μήνες τώρα από τη θλιβερή 11η Ιουνίου, οι (παυμένοι) εργαζόμενοι στην (διαλυμένη από την κυβέρνηση) ΕΡΤ μοχθούν, αμισθί και νυχθημερόν, από το Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής και από πλήθος περιφερειακών ραδιοσταθμών ανά την Ελλάδα να ενημερώσουν και να ψυχαγωγήσουν τον Ελληνα πολίτη, με ενημέρωση και ψυχαγωγία υψηλής στάθμης, πολυφωνική, διαλεκτική, αδέσμευτη, ακομμάτιστη, με κέφι, φαντασία και συναίσθηση ευθύνης.

Και όλα αυτά, κάτω από συνεχείς, στο όνομα της «εφαρμογής του νόμου», κυβερνητικές πιέσεις, λεκτικές και έμπρακτες∙ όπως το πρόσφατο κλείσιμο («Εφ.Συν.» 12/8), με προστασία της αστυνομίας, από δύο ιδιώτες τεχνικούς (ο ένας με ποινικά έκθετο βίο και καταδίκες!), των πομπών της ΕΡΤ στον Ολυμπο Λέσβου με «φίμωση» της ΕΡΑ Αιγαίου στη Μυτιλήνη. Και με ήδη ενεργοποιημένο το «νέο, μεταβατικό καθεστώς» Δημόσιας Τηλεόρασης: ανακοίνωση πρώτων ονομάτων προσωρινών εργαζομένων και ονομάτων Εποπτικού Συμβουλίου. Ενώ έχουν προηγηθεί κάποιες ανεκδιήγητες τηλεοπτικές εκπομπές σε αναμεταδόσεις μεταξύ… περιθωριακού και… λαθραίου τύπου.

Αναφέρομαι κυρίως στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ, ανοιχτό συνεχώς στους τόπους παραθερισμού μου. Για το οποίο, επομένως, έχω προσωπική άποψη περί του είδους και της ποιότητας των μεταδόσεων, ώστε ασφαλώς να υποστηρίξω την πρότασή μου προς την Ακαδημία. Αν οι ακαδημαϊκοί μας θεωρούν εαυτούς ότι θητεύουν στο -και καταξιώνουν το- ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας. Υπάρχουν, στο κάτω της γραφής, για κάθε κρίση και σύγκριση και οι άλλοι, οι «ελεύθεροι», ιδιωτικοί ραδιοσταθμοί. Eνα «κλικ» είναι αρκετό να αναδείξει τη διαφορά! Φτάνει να συνειδητοποιεί συγχρόνως ο ακροατής ότι γι’ αυτή τη διαφορά κάποιοι εργάζονται επαγγελματικά, χωρίς να αμείβονται…