ΧΙΟΣ

Αδύναμη να προσφέρει ακόμη και τα στοιχειώδη, όπως τροφή και στέγη σε βρέφη, παιδιά και εγκύους, αποδεικνύεται η ελληνική πολιτεία. Η περιπετειώδης άφιξη και διάσωση 81 προσφύγων, κυρίως από τη Συρία στη Χίο, που βρέθηκαν εγκαταλειμμένοι στα βράχια μιας απόκρημνης ακτής στο βόρειο άκρο του νησιού, δεν στάθηκε ικανή να ξυπνήσει τα ανθρωπιστικά αντανακλαστικά της πολιτείας. Αντίθετα, οι 81 πρόσφυγες είναι υποχρεωμένοι πλέον να ζήσουν μια νέα περιπέτεια, αντιμέτωποι αυτήν τη φορά με ποντίκια στον χώρο όπου κρατούνται, αλλά και με το φάσμα της πείνας.

Μετά και την πολύωρη ταλαιπωρία τους, ώστε να περάσουν από ιατρικές εξετάσεις, φορώντας τα βρεγμένα ακόμη ρούχα και με κατασχισμένα πόδια από τα αγκάθια και τα βράχια, παιδιά και ενήλικες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και οδηγήθηκαν σε υπόγειο της αστυνομικής διεύθυνσης Χίου που λειτουργεί ως γυμναστήριο, καθώς και στον γνωστό πλέον λίγων τετραγωνικών μέτρων ξύλινο οικίσκο δίπλα στο Λιμεναρχείο Χίου, όπου θα παραμείνουν εκεί για αόριστο χρονικό διάστημα.

«Φαγητό δεν υπήρχε για τα 81 άτομα –είχαν να φάνε από την προηγούμενη μέρα, δηλαδή 30 ώρες– διότι για πολλοστή φορά και μονότονα μας επανέλαβαν ότι το λιμεναρχείο δεν έχει πιστώσεις για σίτιση. Με 10 πίτσες (που πληρώθηκαν ρεφενέ) και 12 μερίδες από την Ταξιαρχία, ας πούμε ότι τους ταΐσαμε. Αν αύριο φυσήξει ούριος άνεμος, ίσως να πάνε καλύτερα τα πράγματα. Γιατί το κράτος μπορεί να διασφαλίσει τον εγκλεισμό, αλλά όχι τη σίτιση», τονίζει σε ανακοίνωση της η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες, καταγγέλλοντας παράλληλα και τις συνθήκες κράτησης των ανθρώπων αυτών, αφού υποχρεώνονται να κοιμούνται στοιβαγμένοι κατάχαμα και στα δύο κτίρια όπου κρατούνται.

Η Επιτροπή Αλληλεγγύης, καταλήγοντας, σημειώνει ότι είναι καιρός να δοθεί επιτέλους ένα τέλος στο άθλιο παράπηγμα που παίζει τον ρόλο κρατητηρίου προσφύγων στο Λιμεναρχείο.

Γιώργος Παγούδης