Του Φάνη Λυσιφάνη

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα

στη Σαντορίνη, ποιητή, την τύφλα μας τραγούδα!

Αμέριμνος κολύμπαγα, πρέφα δεν είχα πάρει

πως τόσες νύχτες το νησί φώτιζε το φεγγάρι

Μπορεί να 'ναι υπέρλαμπρη τ' Αυγούστου η σελήνη

αλλά χωρίς ηλεκτρικό… τουρίστας δεν θα μείνει

Ρεζίλι πάλι διεθνώς, στα λουξ ξενοδοχεία

δεν είχαν φως, ζεστό νερό και πάγο στα ψυγεία

Μην ήταν τάχα σαμποτάζ; Ή μήπως μας ματιάσαν

για το απίστευτο ρεκόρ που οι αφίξεις πιάσαν;

Στην Αίγυπτο σκοτώνονται, ο Τούρκος σιγοβράζει

και η ΔΕΗ με τα μπλακ άουτ τρικλοποδιά μάς βάζει

στον χρυσοφόρο τουρισμό, τη μόνη μας ελπίδα

μπας και ορθοποδήσουμε μέσα στην καταιγίδα…

Τι στείλανε δυο υπουργούς να βγάλουν κι άλλο λόγο;

Δεν στέλναν έναν άξιο, καλό ηλεκτρολόγο!

Το κράτος μας καμώνεται τάχατες πως υπάρχει

Προκύπτει το παραμικρό κι αμέσως χάος άρχει

Σε ράλι, νιώθω, τρέχουμε μ' ένα σαραβαλάκι

κι αν ντεραπάρει στη στροφή θα κλαίμε τον κοσμάκη

Σέρβις κανείς δεν έκανε, κανείς δεν βάζει ζώνη

όλοι μονάχα νοιάζονται να κάτσουν στο τιμόνι

Κι αν απ' το τρόλεϊ πέφτοντας τον σβέρκο σπάσ' η χώρα

θα ψάχνουμ' αν την σπρώξανε ή πήδησε με φόρα…