Του Πέτρου Μανταίου
«Γαρμπής ούριος» τιτλοφορούσα χρονογράφημά μου στις 12 Ιουλίου, στο οποίο επαινούσα πρωτοβουλία της Ενωσης Λεμβούχων Σαντορίνης να ναυπηγήσει, στα ναυπηγεία της στο νησί, τουριστικό πλοιάριο 26 μέτρων, χωρητικότητας 220 επιβατών, με το όνομα «Γαρμπής»∙ προφανώς προς… εξορκισμό του γνωστού ΝΔ ανέμου που έτσι και πιάσει στη Σαντορίνη –και λοιπές Κυκλάδες– «σηκώνει και τις πέτρες και αποκλείει το πολυύμνητο ηφαιστειακό νησί μας από θαλάσσης και αέρος», παρατηρούσα. Ενα μήνα μετά, στις 13 Αυγούστου και για πέντε μέρες, άλλος, ξαφνικός πλην… αναμενόμενος, «γαρμπής», έπληξε, στην καρδιά της τουριστικής περιόδου, τη Σαντορίνη και σχεδόν την «απέκλεισε», με σοβαρές επιπτώσεις που διαρκούν έως σήμερα και θα συνεχίζουν για καιρό ακόμα να πλήττουν την οικονομία της∙ κυρίως τουρισμό και οινοποιία. Ο άλλος «γαρμπής», θυελλώδης αυτός, ήταν η πενθήμερη, σχεδόν ολοσχερής, διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος. Κάτι που όλοι, γνωρίζοντες και μη γνωρίζοντες, περίμεναν ότι κάποτε θα συμβεί, αλλά έκαναν τον σταυρό τους, το «κάποτε» να μην είναι… τώρα.
Τώρα («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» προχθές) ο πρόεδρος της Ενωσης Λεμβούχων Σαντορίνης –με την αξιέπαινη πρωτοβουλία τού (καλού!) «Γαρμπή»– Γ. Κανακάρης επισημαίνει ότι την πρώτη μέρα διακοπής ηλεκτροδότησης κρουαζιερόπλοια, συνόλου επιβατών 5.500, αναγκάστηκαν να αποπλεύσουν. Ενώ Σαντορινιοί επιχειρηματίες παρατηρούν ότι για τις «ανυπολόγιστες απώλειες» θα «έπρεπε να παρέμβει εισαγγελέας». Εισαγγελική όμως παρέμβαση σημαίνει (σε απλά ελληνικά…) ότι η έρευνα πρέπει να φτάσει στο… μακρινό 1968, όπου εντοπίζεται, πρώτη φορά, πρόβλημα ηλεκτροδότησης των ελληνικών νησιών: ανάγκη πόντισης καλωδίων σύνδεσης που «παγώνουν», δεκαετίες, πετρελαιάδες και λοιποί «επιχειρηματίες» «αρπαχτής» και «κουμπαριάς»!
Ο αξέχαστος φίλος Γιώργος Γλυνός που πέθανε πρόσφατα, υψηλόβαθμος υπάλληλος στην ΕΟΚ, μετέπειτα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, χειριστής του ενεργειακού επί μεγάλο διάστημα, μου έλεγε, προ… εικοσαετίας, πως όταν «σκάσει» το πρόβλημα ηλεκτροδότησης της Κρήτης, «που θα σκάσει οπωσδήποτε, αν δεν γίνει η πόντιση», θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε…
