25/09/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Η ηθική ανύψωση μιας οικιακής βοηθού

Ταινία της εβδομάδας η «Στο Σπίτι», του Αθανάσιου Καρανικόλα, πορτρέτο μιας μοναδικής γυναίκας, με ανθρωπιά και αξιοπρέπεια, πέρα από τα στερεότυπα και τα κλισέ για τις μετανάστριες. Η Μαρία Καλλιμάνη δίνει μια καθηλωτική ερμηνεία και γίνεται φαβορί για κάθε βραβείο.
      Pin It

Της Λήδας Γαλανού

 

Στο Σπίτι

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αθανάσιος Καρανικόλας

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Μαρία Καλλιμάνη, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Γιάννης Τσορτέκης, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Αλεξία Καλτσίκη, Ζωή Ασημάκη, Νίκος Γεωργάκης

 

Η Νάντια είναι μια γυναίκα από τη Γεωργία, που για 12 χρόνια δουλεύει ως οικιακή βοηθός στο σπίτι μιας ευκατάστατης αθηναϊκής οικογένειας. Τους τρέφει, τους περιποιείται, συντηρεί τη ζωή τους, γίνεται φίλη της μητέρας, μητέρα για την κόρη, απόλυτα ενσωματωμένος σύντροφος. Μέχρι τη στιγμή που η Νάντια θα διαγνωστεί με μια εκφυλιστική νευρολογική ασθένεια. Με την υποψία της επερχόμενης αδυναμίας, οι ισορροπίες στο σπίτι θα αλλάξουν και από αναπόσπαστο μέλος της οικογένειας, η Νάντια θα γίνει παρίας. Ολα ξεκινούν από μια «πτώση», από τα πόδια της Νάντιας που λυγίζουν. Και καταλήγουν σε μια ανύψωση, ηθική, ενός ανθρώπου που περισσότερο από ανάσα χρειάζεται αξιοπρέπεια.

 

Ελληνογερμανική παραγωγή (με την ιδιότητα του παραγωγού και ο σκηνοθέτης του «Wasted Youth», Αργύρης Παπαδημητρόπουλος), γυρισμένη λίγο έξω απ’ την Αθήνα, η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο τελευταίο Φεστιβάλ Βερολίνου, στο τμήμα Forum, και τιμήθηκε με το Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής. Η νέα ταινία του Αθανάσιου Καρανικόλα, δημιουργού του «Echolot», ξεπερνά κάθε προσδοκία σε σκηνοθετική, σεναριακή και πνευματική ωριμότητα: είναι μια πανέξυπνα ισορροπημένη και συγκροτημένη ταινία που ταυτόχρονα, ήσυχα, υπόγεια, γίνεται σπαρακτική. Ο Καρανικόλας καταπιάνεται, φυσικά, με τον ελληνικό «μεγαλοαστικό» ρατσισμό. Αλλά περισσότερο από αυτό, στήνει ένα σιωπηλό μελόδραμα, με προτεσταντική ακρίβεια στις σχέσεις αιτιότητας και μεσογειακή ζεστασιά στη γυναίκα ηρωίδα του. Η κάμερα παρατηρεί, από λίγο πιο μακριά (τα κοντινά σχεδόν απουσιάζουν), ποτέ αδιάκριτη, αλλά διαπεραστική, σχέσεις αλληλεξάρτησης και εξουσίας και, πάνω απ’ όλα, την ιδιαιτερότητα όχι απλώς της ανθρώπινης, αλλά κυρίως της γυναικείας φύσης. Στον κεντρικό ρόλο, η Μαρία Καλλιμάνη, πρωταγωνίστρια με εξαιρετικό έλεγχο, φαβορί για κάθε βραβείο ερμηνείας, δίνει μια αριστοτεχνικά δουλεμένη, καθηλωτική ερμηνεία, χωρίς ίχνος περιττού δράματος, υποστηριζόμενη από ένα θαυμάσιο καστ των Μαρίσσας Τριανταφυλλίδου, Αλέξανδρου Λογοθέτη και Γιάννη Τσορτέκη. Από τις καλύτερες (όχι μόνο ελληνικές) ταινίες της σεζόν, ένα φιλμ που αφήνει τον θεατή με μια υφέρπουσα μελαγχολία για το ανθρώπινο μέλλον κι έναν μεγάλο θαυμασμό για την πληρότητα της δουλειάς του Καρανικόλα.

 

The Equalizer

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αντουάν Φουκουά

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Ντένζελ Ουάσινγκτον, Μάρτον Τσόκας, Κλόι Γκρέις Μόρετς, Ντέιβιντ Χάρμπορ

 

Ο Ρόμπερτ ΜακΚολ νομίζει ότι έχει αφήσει το σκοτεινό, ριψοκίνδυνο παρελθόν πίσω του. Οταν, όμως, συναντήσει την Τέρι, ένα όμορφο κορίτσι παγιδευμένο στο έλεος της ρωσικής μαφίας, δεν θα μπορέσει να μείνει με τα χέρια σταυρωμένα: αντίθετα, θα πιάσει ξανά το όπλο του.

 

Βασισμένη στην ομότιτλη αμερικανική τηλεοπτική σειρά από τη δεκαετία του ’80, η ταινία προλαβαίνει, συμπυκνωμένα, να διαγράψει χαρακτήρες, να στήσει μια γεμάτη αγωνία πλεκτάνη και να ανεβάσει το σασπένς πριν από το καταλυτικό της φινάλε. Κι αν τόσο στο σενάριο όσο και στη σκηνοθεσία ακολουθείται μια αξιοπρεπής πεπατημένη, το εκτόπισμα του Ντένζελ Ουάσινγκτον σ’ έναν πληθωρικό ρόλο είναι το στοιχείο που κάνει το φιλμ να ξεχωρίζει.

 

 Ο Αξέχαστος Μήνας

(The Grand Seduction)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:Ντον ΜακΚέλαρ

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Μπρένταν Γκλίσον, Τέιλορ Κιτς,

 

Οι κάτοικοι ενός χωριού του Καναδά συνειδητοποιούν ότι η επιβίωσή τους εξαρτάται από την παραμονή εκεί του επισκέπτη γιατρού και κάνουν ό,τι περνά απ’ το χέρι τους για να τον πείσουν να μη φύγει, από το να ασπαστούν την αγαπημένη του κοκαΐνη μέχρι να του εξασφαλίσουν γυναίκα. Ο σκηνοθέτης του «Last Night» χρησιμοποιεί ένα θαυμάσιο καστ (φωτογενές στην περίπτωση του Τέιλορ Κιτς, δεξιοτεχνικό στην περίπτωση του Μπρένταν Γκλίσον), για να στήσει μια υποτιθέμενα χαριτωμένη κωμωδία, καταλήγοντας με ένα απρόσμενα επιφανειακό, ανόητο σενάριο και με ένα σχεδόν εγκληματικά υποτιμητικό για την ανθρώπινη νόηση φινάλε.

 

The Guest

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ανταμ Γουίνγκαρντ

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Νταν Στίβενς, Μάικα Μονρό

 

Ο Ντέιβιντ, νεαρός στρατιώτης, εμφανίζεται στο σπίτι της οικογένειας Πίτερσον ισχυριζόμενος ότι είναι φίλος του γιου τους που πέθανε στον πόλεμο. Είναι όμως το πρόσωπο του Ντέιβιντ τόσο φιλικό όσο αρχικά μοιάζει και ποια είναι η σύνδεσή του με τους θανάτους που αρχίζουν να πέφτουν σαν βροχή στην πόλη; Στο κλασικό μοτίβο του θρίλερ γύρω από έναν μυστηριώδη άγνωστο, καλογραμμένη και καλοσκηνοθετημένη ταινία μυστηρίου, με πρωταγωνιστή τον Νταν Στίβενς του «Downton Abbey».

 

 

Το Παιδί με την Κουρδιστή Καρδιά

(Jack et la mécanique du coeur)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Στεφάν Μπερλά, Ματίας Μαλζιέ

 

Ο Τζακ γεννιέται την πιο κρύα μέρα του χρόνου κι η καρδιά του είναι παγωμένη. Η μαία–μάγισσα–καλή νεράιδά του την αντικαθιστά μ’ ένα ρολόι-κούκο, το οποίο ωστόσο έρχεται με οδηγίες χρήσης. Ο Τζακ δεν πρέπει ποτέ να αγγίξει τους δείκτες του ρολογιού, ποτέ να θυμώσει και ποτέ να ερωτευτεί. Εννοείται ότι, καθώς τα χρόνια περνούν, το αγόρι θα θελήσει να τα δοκιμάσει και τα τρία.

 

Με παραγωγό τον Λικ Μπεσόν, η ταινία έχει την πληθωρικότητα και τη φαντασμαγορία που οφείλει να έχει κάθε πετυχημένο παιδικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους. Στο σκοτεινά ρομαντικό ύφος του Τιμ Μπάρτον, με μια επιπλέον γαλλική αίσθηση πολυτέλειας, ένα απολαυστικό οδοιπορικό στα άπιαστα όνειρα.

 

Palo Alto

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζία Κόπολα

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Εμα Ρόμπερτς, Τζακ Κίλμερ, Νατ Γουλφ, Τζέιμς Φράνκο, Βαλ Κίλμερ

 

Μέρες σχολείου, υπέροχα προβλήματα εφήβων: η Εϊπριλ είναι συνεσταλμένη και συγκρατημένη, τουλάχιστον σε σύγκριση με τις αχαλίνωτες συμμαθήτριές της, είναι όμως κρυφά ερωτευμένη με τον γυμναστή της τάξης. Ο Τέντι έχει καλλιτεχνικές ανησυχίες, αλλά από το να τις καλλιεργήσει προτιμά να παρασύρεται από τον ριψοκίνδυνο Φρεντ, πληρώνοντας συνήθως ο ίδιος το κόστος.

 

Επίσημη συμμετοχή στα Φεστιβάλ Βενετίας, Τορόντο, Τέλιουραϊντ, Νέας Υόρκης, Σαν Φρανσίσκο και Βοστόνης. Η εγγονή τού Φράνσις Φορντ Κόπολα βασίζεται σε διηγήματα του Τζέιμς Φράνκο και χρησιμοποιεί ως πρωταγωνιστές την ανιψιά τής Τζούλια Ρόμπερτς και τον γιο τού Βαλ Κίλμερ για να σκιαγραφήσει ένα μελαγχολικό, διάφανο πορτρέτο της εφηβείας. Σ’ έναν συνδυασμό άστοχης αμετροέπειας αλλά και εξαιρετικά γοητευτικών στιγμών, συναγωνίζεται σε ευαισθησία και στιλ τη θεία Σοφία Κόπολα, αλλά δεν τη φτάνει, τουλάχιστον προς το παρόν.

 

Διαφθορά

(Filth)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζον Σ. Μπερντ

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Τζέιμς ΜακΑβοϊ, Τζέιμι Μπελ, Εντι Μαρσάν, Ιμοτζεν Πουτς

 

Ο Μπρους είναι αστυνομικός. Για την ακρίβεια, είναι ο πιο διεφθαρμένος μπάτσος στην ιστορία της διαφθοράς. Το νέο του σχέδιο είναι να εξασφαλίσει μια προαγωγή και να ανακτήσει σχέσεις με τη γυναίκα και την κόρη του, χρησιμοποιώντας κάθε είδους εκβιασμό και απατεωνιά. Μόνο που το μυαλό του συχνά θολώνει από την κόκα και η πραγματικότητα μπερδεύεται με τις παραισθήσεις. Η κινηματογραφική διασκευή του ομότιτλου μυθιστορήματος του Ιρβιν Γουέλς προσπαθεί να γίνει το νέο «Trainspotting», αλλά ο σκηνοθέτης της παγιδεύεται στο ακραίο υλικό του, αποδίδοντάς το με ηδυπάθεια και χωρίς ίχνος ουσίας. Αν κάτι κρατά το ενδιαφέρον ζωντανό, είναι η παράτολμη ερμηνεία του αδίστακτου Τζέιμς ΜακΑβοϊ.

 

Ενας Πύργος στην Ιταλία

(Un château en Italie)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι, Λουί Γκαρέλ, Σελίν Σαλέτ, Φιλίπο Τίμι, Μαρίσα Μπορίνι, Ξαβιέ Μποβουά

 

Η αδελφή της πρώην πρώτης κυρίας της Γαλλίας χτίζει μια πολύ προσωπική ιστορία, που ταυτόχρονα απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες που έχουν πατήσει τα 40, είναι single, χωρίς παιδιά και χωρίς κάποια καριέρα να τις γεμίζει. Η ηρωίδα της, η Λουίζ, που υποδύεται η ίδια, ανήκει ακριβώς σ’ αυτήν την ευπαθή κατηγορία και, καθώς ο αδελφός της πεθαίνει από AIDS και η μητέρα της ξεπουλά την οικογενειακή έπαυλη, εκείνη συναντά τον πολύ νεότερό της Νατάν και τον ερωτεύεται με πάθος, παρότι οι άμυνές της χτυπούν κόκκινο. Ειλικρινής και επίκαιρη η ταινία, γυρισμένη όμως με τέτοιο καμάρι για τις νευρώσεις της δημιουργού της, με τόση υπερβολή και γραφικότητα σεναριακή και σκηνοθετική που, παρά το λυρικό της φινάλε, αφήνει τον θεατή μ’ ένα αίσθημα εκνευρισμού και αναιτιότητας.

 

[email protected]

 

Scroll to top