Συνέχεια έρχονται στο φως ενέργειες των κυβερνητικών στελεχών που αποδεικνύουν τον σφιχτό εναγκαλισμό τους με επιχειρηματικούς κύκλους και την εξάρτησή τους απ' αυτούς ή την αλληλένδετη σχέση τους, πίσω από την οποία βρίσκονται τα συμφέροντά τους. Δεν φαίνεται να έχει σημασία εάν οι εταιρείες των επιχειρηματιών αυτών είναι χρεοκοπημένες, εάν έχουν προηγηθεί νόμιμοι διαγωνισμοί σε έργα που έχουν πάψει, εάν δηλαδή έχει τηρηθεί διαυγής διαδικασία. Με πολύ μεγάλη ευκολία, όσοι από την κυβέρνηση υπογράφουν για εκτέλεση έργων, χαρίζουν δεκάδες ή εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε ανάδοχες κατασκευαστικές εταιρείες, χωρίς καν αυτές να έχουν ξεκινήσει το έργο!
Βιάζεται τώρα το Ελληνικό Δημόσιο -σκανδαλωδώς- να εκταμιεύσει ποσόν τριάντα εκατομμυρίων ευρώ για να το πληρώσει σε μια κοινοπραξία χρεοκοπημένων κατασκευαστικών εταιρειών, για ένα καζίνο το οποίο ουδέποτε κατασκευάστηκε, το Καζίνο στον Φλοίσβο, χωρίς καν να υπάρχει υπογραφή σύμβασης. Τη ρύθμιση υπογράφουν δύο κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας και η υπουργός Τουρισμού Ολγα Κεφαλογιάννη, αδιαφορώντας προφανώς για το ότι το ποσόν αυτό μπορεί να τινάξει στον αέρα τον προϋπολογισμό ενός υπουργείου.
Ο λόγος της εκταμίευσης είναι η αποζημίωση της κοινοπραξίας για διαφυγόντα κέρδη από εγγυητικές ύψους 11 δισ. ευρώ, που η κοινοπραξία είχε δεσμεύσει πριν από είκοσι χρόνια (Διαβάστε στις εσωτερικές σελίδες το ιστορικό του εντυπωσιακού αυτού θέματος). Σε λίγες μέρες αναμένεται η απόφαση του ΣτΕ, γιατί στα είκοσι αυτά χρόνια ο διαγωνισμός έχει κατακυρωθεί και ακυρωθεί λόγω συγκυριών. Οι δύο υπουργοί επισπεύδουν την εκταμίευση πριν από την απόφαση του ΣτΕ. Γιατί; Είναι μια προκλητική ενέργεια, τη στιγμή που σε άλλες περιπτώσεις δεν εκταμιεύουν με τη δικαιολογία ότι εκτρέπεται ο προϋπολογισμός ενός υπουργείου, π.χ. του υπουργείου Οικονομικών, για τις 595 απολυμένες καθαρίστριες, για τους εργαζόμενους στα ασφαλιστικά ταμεία κ.ά. Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Οι δύο υπουργοί καλούνται να απαντήσουν με πειστικά επιχειρήματα. Βεβαίως αδυνατούν, ακόμη κι αν απαντήσουν ότι διορθώνουν λάθη του παρελθόντος, αποφεύγοντας τους τόκους υπερημερίας. Καλώς. Γιατί στο παρά πέντε της εκδίκασης της απόφασης από το ΣτΕ; Τα ερωτήματα είναι πολλά και περιμένουν απάντηση. Το πιο εντυπωσιακό είναι -και αυτό αποκλείεται να μην το γνωρίζουν οι υπουργοί- ότι η κοινοπραξία, εκ του καταστατικού της, δεν υφίσταται από το 1995, αφού είχε χρονική διάρκεια ενός έτους. Πώς διεκδικεί, αφού δεν υφίσταται και δεν έχει δικαιώματα είσπραξης; Σε μια κρίσιμη στιγμή για την οικονομία της χώρας, τέτοιες ενέργειες προκαλούν τον λαό και αναδεικνύουν γι' ακόμη μια φορά την οικονομικο-πολιτική διαπλοκή των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών.
