ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Δημήτρη Σ. Φαναριώτη

• Η εκλογή της υπήρξε ένα πραγματικό θρίλερ, αλλά τελικώς έχουμε μια νέα Επιτροπή. Πιστεύετε ότι θα επιτύχει τους πολυπόθητους στόχους των επενδύσεων και (ειδικά) της ανάπτυξης;

Θα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη άσκηση. Το σημερινό επενδυτικό κενό στην Ευρώπη εκτιμάται ότι βρίσκεται μεταξύ 800 δισ. και 1 τρισ. ευρώ. Πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό, το οποίο απλώς υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε στην Ευρώπη. Πρέπει να αποτελέσει απόλυτη προτεραιότητα για τη νέα Επιτροπή να επιλύσει τη χρόνια υπο-επενδυτικότητα, να δώσει τη δυνατότητα επενδύσεων στο ευρωπαϊκό ενεργειακό πλέγμα, στην ψηφιακή υποδομή και στο μεταφορικό μας δίκτυο. Για παράδειγμα, οι μικρές επιχειρήσεις πληρώνουν πάρα πολλά χρήματα για την ενέργειά τους επειδή υπάρχουν χαμένοι κρίκοι στην ενεργειακή αλυσίδα. Για όσο διάστημα αυτοί οι κρίκοι δεν υφίστανται, δεν μπορούμε να εξαγάγουμε ενεργειακά πλεονάσματα από τα ηλιακά πάρκα της Ισπανίας ή τις ανεμογεννήτριες της Ιρλανδίας.

• Ενα σημαντικό ποσοστό Ευρωπαίων πολιτών πιστεύει ότι οι ευρωβουλευτές, ειδικά δε μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, εργάζονται για να προωθήσουν τα συμφέροντα των χωρών τους κι απομακρύνονται από την ιδέα μιας ολοένα και πιο ενωμένης Ευρώπης των πολιτών. Εκτιμάτε ότι αυτό αληθεύει; Κι αν ναι, πώς μπορούν τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να το αλλάξουν;

Κατά τη γνώμη μου, αυτό δεν αποδεικνύεται άμεσα. Το μείζον πρόβλημα της ευρωπαϊκής πολιτικής σήμερα είναι η παντελής απώλεια της αίσθησης του επείγοντος. Οταν ακούω τις δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (σ.σ. Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και Σοσιαλιστές και Δημοκράτες), στις οποίες ανήκουν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, είναι σχεδόν σαν να μην υπάρχει πλέον κρίση. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα λέει για την τελευταία χρονιά ότι εξερχόμαστε από την κρίση, όταν όλοι οι αριθμοί δείχνουν ότι η ευρωπαϊκή οικονομία θ’ αρχίσει να βυθίζεται ξανά. Το ίδιο και οι Σοσιαλιστές με την κατευναστική ρητορική τους. Αμφότερα, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και Σοσιαλιστές και Δημοκράτες μιλούν και δρουν σαν το υπάρχον status quo να είναι αρκετά καλό, όταν την ίδια ώρα εκατομμύρια Ευρωπαίοι υποφέρουν από την κρίση. Η ομάδα μας των Φιλελευθέρων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βλέπει ως βασικό της στόχο να αντιπαρατεθεί με τις άλλες για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, γιατί δεν έχουμε ένα ισχυρό δημοσιονομικό δίχτυ ασφαλείας γύρω από το ευρώ, που θα μπορούσε να δημιουργήσει αλληλεγγύη με έναν υπεύθυνο τρόπο μεταξύ των μελών της ευρωζώνης.

• Ο ελληνικός λαός, ειδικά η εργατική και μεσαία τάξη, είδε το εισόδημά του να βυθίζεται έως και 50% τα τελευταία 4-5 χρόνια. Σε αριθμούς ίσως η κατάσταση δείχνει να βελτιώνεται οριακά. Ωστόσο στην καθημερινότητα η ζωή ελάχιστα έχει αλλάξει. Την ίδια ώρα η πλειονότητα των νοικοκυριών έχει ήδη ξεπεράσει τα όρια αντοχής. Είστε αισιόδοξος ότι η ανάπτυξη θα έρθει επιτέλους;

Ηταν ο Πολ Κρούγκμαν αυτός που είπε ότι η Ευρώπη δεν έχει μια πραγματική οικονομική και πολιτική ένωση και ότι το επίπεδο της λιτότητας που αντιμετωπίζουμε είναι «παρανοϊκά ασφυκτικό». Συμφωνώ μαζί του. Πιστεύω στην εξισορρόπηση των εθνικών προϋπολογισμών, γιατί αυτή δημιουργεί μακροπρόθεσμα σταθερότητα και είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του κοινού νομίσματός μας. Αλλά αυτό που βλέπουμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν είναι απλώς λιτότητα. Είναι τρέλα! Κανένας οικονομικός παίκτης δεν κερδίζει από περικοπές μισθών της τάξεως του 30%, 40% ακόμη και 50%. Θα ήταν σαν να τραβάς το χαλί κάτω από τα πόδια σου. Αλλά δεν είναι πολύ αργά για αλλαγές. Είμαι αισιόδοξος. Κατά πρώτον, η Ελλάδα πρέπει να μεταρρυθμίσει την οικονομία της και να απαλλαγεί από τη βαθιά ριζωμένη διαφθορά. Η ελληνική κοινωνία δεν είναι δίκαιη απέναντι στη μεγάλη πλειονότητα του λαού, ειδικά στους νέους ανθρώπους που εισέρχονται στην αγορά εργασίας. Το οικονομικό σύστημα είναι απολύτως αδιαφανές και λειτουργεί στη βάση του χρηματισμού και των προνομίων. Εάν μπορείς να το αλλάξεις αυτό κι εάν μπορείς να δημιουργήσεις ένα επίπεδο επαγγελματικής δράσης για τον καθένα στην Ελλάδα, είμαι αισιόδοξος για το μέλλον της χώρας σας.

• Η Αριστερά κατηγορεί το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες καθώς και το δικό σας κόμμα, τους Φιλελεύθερους, ότι υποστηρίζετε νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι οποίες θα οδηγήσουν σε περισσότερη λιτότητα. Τι απαντάτε;

Πιστεύω ότι η λιτότητα είναι ένα εργαλείο και όχι ένας στόχος από μόνος του. Πρέπει να χρησιμεύει για να δημιουργεί σταθερότητα στην ευρωζώνη. Εάν πιστεύετε ότι μια χώρα δεν πρέπει να θέσει υπό έλεγχο τα δημόσια έξοδά της, κανείς δεν θα σας εμπιστευθεί και κανείς δεν θα θέλει να επενδύσει σε αυτήν. Ούτε οι ίδιοι οι κάτοικοί της ούτε από άλλες χώρες. Αλλά η λιτότητα από μόνη της δεν πρόκειται να επαναφέρει το τρένο στις ράγες. Λέω εδώ και χρόνια τώρα ότι πίσω από τη λιτότητα πρέπει να ανοίξουμε μια νέα οδό, μια επενδυτική οδό, η οποία θα δημιουργήσει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας.

……………………………………………………

Ποιος είναι

Επικεφαλής της τρίτης μεγαλύτερης πολιτικής Oμάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, ο 60χρονος Φλαμανδός πολιτικός διατέλεσε πρωθυπουργός του Βελγίου από το 1999 έως το 2008 και ήταν από τους υποψηφίους για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία συγκροτήθηκε σε σώμα στα τέλη Οκτωβρίου. Εξελέγη βουλευτής μόλις στα 32 του (εξ ου και το παρατσούκλι baby Thatcher) και αντιτέθηκε στον πόλεμο στο Ιράκ. Το 2005 κυκλοφόρησε το πρώτο του μανιφέστο με τίτλο «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης», στο οποίο παρουσίασε ριζοσπαστικά φεντεραλιστικά μέτρα για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.