Η εν ψυχρώ δολοφονία του νεαρού άντρα στο Κερατσίνι από μέλος της Χρυσής Αυγής δεν τρομοκρατεί την κοινωνία, όπως ίσως επιδίωκαν οι φωστήρες του ναζιστικού κόμματος, το αντίθετo· η κοινωνία συσπειρώνεται απέναντι στις εγκληματικές της πράξεις και επιτέλους βλέπει το πραγματικό πρόσωπο της συμμορίας αυτής που κατάφερε να εισδύσει στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Οσο και αν πασχίζουν να αποσταθεροποιήσουν το δημοκρατικό πολίτευμα δημιουργώντας επικίνδυνο εμφυλιοπολεμικό κλίμα, θα βρουν απέναντί τους την πυργωμένη θέληση της κοινωνίας να ζήσει ειρηνικά. Η δολοφονία είναι πράξη που διώκεται ποινικά κι έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί, να μην μπουν δηλαδή τα κόμματα στο πολιτικό παιχνίδι που θέλει να παίξει η Χρυσή Αυγή εκμεταλλευόμενη την ένδεια και την αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων. Οι ηγέτες της είναι ξεκάθαρα ηθικοί αυτουργοί για τις εγκληματικές πράξεις της οργάνωσης και άρα οφείλουν να διωχθούν ποινικά. Αλλο εγκληματική οργάνωση και άλλο πολιτικό κόμμα και η Χ.Α. εμφανίζεται κυρίως ως οργάνωση που τελεί εγκλήματα (τώρα δολοφονία).

Η καταδίκη της δολοφονικής ενέργειας από τα άλλα πολιτικά κόμματα δεν αφαιρεί τις ευθύνες τους για τη γέννηση και γιγάντωση τούτης της οργάνωσης. Ηξεραν ότι η επιφυλακτική τους στάση (ελέω Συντάγματος, όπως λένε στην κυβέρνηση) απέναντι στις πράξεις της Χ.Α., η ατιμωρησία και η ιδιότυπη ασυλία που απολάμβαναν τα μέλη της θα τα αποθράσυναν, όπως κι έγινε, και θα έφταναν σε ακραίες εγκληματικές πράξεις. Ηταν προκλητική και εκτός πραγματικότητας η δήλωση του συμβούλου του πρωθυπουργού Χρ. Λαζαρίδη ότι «τη Χ.Α. τη γέννησε μια κοινωνία κρίσης με 1,5 εκατ. ανέργους και 2 εκατομμύρια λαθρομετανάστες, που κάποια κόμματα θέλουν να νομιμοποιήσουν και να φέρουν και άλλους». Ποιος έφταιξε στο να δημιουργηθεί η κρίση με τους ανέργους; Οχι, προφανώς, οι ίδιοι οι άνεργοι, αλλά κάποιοι που ασκούσαν πολιτική εναντίον της κοινωνίας. Αρνούνται οι κυβερνώντες να παραδεχθούν ότι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της εμφάνισης του ναζιστικού κόμματος, ότι το πολιτικό σύστημα είναι αυτό που επέτρεψε στους νοσταλγούς του Χίτλερ να οργανωθούν και να επιτεθούν στη Δημοκρατία, περιφρονώντας θεσμούς και το ίδιο το Σύνταγμα που δεν απαγορεύει την ύπαρξή τους στο Κοινοβούλιο.

Μπορούν να αντιδράσουν και η πολιτεία και η κοινωνία. Η μεν πρώτη εφαρμόζοντας τις διατάσεις του Ποινικού Κώδικα εφόσον οι ηγέτες της καταδικαστούν ως ηθικοί αυτουργοί των εγκληματικών ενεργειών των μελών της, η δε κοινωνία αφού συνειδητοποιήσει ότι η ιδεολογία αυτής της οργάνωσης είναι το έγκλημα και όχι η δήθεν μέριμνα για την πάσχουσα πατρίδα. Τα ακροδεξιά πολιτικά μορφώματα δεν είναι ίδιον μόνον της χώρας μας, έχουν και αλλού επικρατήσει ακριβώς λόγω του γεγονότος ότι οι δυτικές δημοκρατίες γεννούν κοινωνικές ανισότητες. Ας μην ολοφύρονται οι Ελληνες βουλευτές, κι αυτός ακόμη ο Βορίδης (!) για την εγκληματική ενέργεια, και ας πάψουν πια να πιπιλίζουν την καραμέλα των δύο άκρων. Ας εξετάσουν καλύτερα την ιδεολογία των κομμάτων τους και πώς αυτή θα διαφυλάξει τη Δημοκρατία.