Του Τάσου Παππά

Ρώτησαν τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, Μάκη Βορίδη, τη Δευτέρα το πρωί, στην εκπομπή του Γ. Παπαδάκη στον ΑΝΤ1, «τι θα κάνει η κυβέρνηση αν η τρόικα επιμείνει στις θέσεις της και απαιτήσει νέα οριζόντια μέτρα;». Απάντησε ως εξής (αποδίδω από μνήμης): «αν θέλετε να βάλετε στοίχημα σας συστήνω να ποντάρετε υπέρ της κυβέρνησης». Εξόχως πολιτική και αποστομωτική απάντηση! Τι υπαινίχθηκε ο κ. Βορίδης. Οτι δεν πρέπει να ανησυχούμε γιατί η κυβέρνηση έχει Σχέδιο Β΄ και θα το θέσει σε εφαρμογή στην περίπτωση που οι δανειστές μας δεν αλλάξουν άποψη. Μη ζητάτε λεπτομέρειες, γιατί δεν πρέπει να αποκαλύψουμε τα κρυφά μας όπλα. Εμπιστευθείτε λοιπόν την κυβέρνηση και δεν θα χάσετε.

Αν απαντούσε μ’ αυτόν τον τρόπο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στο ερώτημα «τι θα πράξει μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αν η τρόικα κόψει τη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας ως αντίδραση στην επιλογή σας να καταργήσετε τα μνημόνια», οι μονταζιέρες της Συγγρού, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, η «σοβαρή Αριστερά» και οι οπαδοί του μονοδρόμου θα οργίαζαν. Ιδού, θα μας έλεγαν, η ομολογία ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει πλάνο, ότι δημοκοπεί αδαπάνως, ότι συνιστά κίνδυνο για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, ότι θα μας φέρει τη δραχμή, ότι θα πεινάσουν οι πάντες, ότι θα έχουμε ταραχές και βανδαλισμούς στις πόλεις, και θα έκλειναν τον επικήδειο λίβελό τους, θρηνολογώντας για το το μεσίστιο μέλλον που επιφυλάσσουν στην πατρίδα οι νεοκομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ.

Είδατε πώς έρχονται τα πράγματα μερικές φορές. Αυτή η πανούργα Ιστορία παίζει κάτι παιχνίδια με κείνους που τη χλευάζουν και νομίζουν ότι την έχουν πιάσει απ’ τα κέρατα, που ούτε η πιο αχαλίνωτη φαντασία μπορεί να συλλάβει. Ικανός συζητητής ο κ. Βορίδης, παραδοξολόγος, μετρ της στρεψοδικίας όταν χρειάζεται, προβοκάτορας του λόγου όταν πρέπει να υπερασπιστεί και τις πιο κραυγαλέες παλινωδίες της εξουσίας που υπηρετεί, αλλά υπάρχουν και όρια.

Τι να πει κι αυτός; Οτι όσα λέγαμε για μας και όσα καταλογίζαμε στους αντιπάλους μας ήταν απλώς τα τυπικά ψεύδη που χρησιμοποιούν οι απελπισμένες κυβερνήσεις για να φοβίσουν τους πολίτες; Οτι επειδή βρισκόμασταν σε απόγνωση, είχαμε εναποθέσει όλες τις ελπίδες μας στους ξένους και αναμέναμε απ’ αυτούς να δείξουν κατανόηση; Οτι τώρα, που η υπόθεση στραβώνει, σας ζητάμε να μας εμπιστευθείτε χωρίς να ρωτάτε λεπτομέρειες; Θα ήταν μια έκρηξη ειλικρίνειας και αυτοκριτικής. Ωστόσο η ειλικρίνεια και η αυτοκριτική είναι είδη εν ανεπαρκεία στο αφήγημα της δικομματικής κυβέρνησης.