Μια νότα αισιοδοξίας, ένα χαμόγελο, μια ενθάρρυνση, μια ανακούφιση, μια ελπίδα ότι υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι που τολμούν – αυτές ήταν οι πρώτες αντιδράσεις μας όταν πληροφορηθήκαμε την απόφαση μιας δικαστίνας, προέδρου Πρωτοδικών, εδώ στην Αθήνα, η οποία ανέτρεψε τις διαθεσιμότητες των σχολικών φυλάκων από τους Δήμους Μεταμόρφωσης, Πεντέλης και Πετρούπολης και διέταξε την εκ νέου απασχόλησή τους στις θέσεις εργασίας τους με τους ίδιους όρους που ίσχυαν προηγουμένως.

Το σκεπτικό της απόφασης είναι ένα εμπεριστατωμένο «κατηγορώ» στον θεσμό της διαθεσιμότητας, αλλά κυρίως ένα τεκμηριωμένο κείμενο που με συντριπτικά επιχειρήματα συνθλίβει κυριολεκτικά τη «λογική» της κυβέρνησης που τον εισήγαγε. Με επίκληση του Συντάγματος, των νόμων, αλλά και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, η δικαστίνα αποδομεί πλήρως το μέτρο της διαθεσιμότητας, αλλά δεν μένει στο τυπικό μέρος της υπόθεσης. Ολόκληρο το σκεπτικό αποπνέει βαθύτατο ανθρωπισμό, που δεν στηρίζεται σε γενικόλογες ηθικοπλαστικές διατυπώσεις, αλλά θεμελιώνεται σε προδιαγραφές, αρχές και αξίες του κράτους δικαίου.

Η δικαστίνα τόλμησε λοιπόν να επισημάνει με σαφήνεια όλες τις παραβιάσεις της νομοθεσίας που περιλαμβάνονται στις αποφάσεις για τη διαθεσιμότητα, κατηγορώντας ουσιαστικά τους κυβερνώντες ότι λειτουργούν ισοπεδωτικά, προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κυρίως ότι θυσιάζουν ανθρώπους χάριν των στοχεύσεών τους που αναγορεύονται σε σκοπούς υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος!..

Οι αποφάσεις αυτές της προέδρου Πρωτοδικών δείχνουν ότι δεν έχουμε μπροστά μας έναν εκπρόσωπο της δικαστικής εξουσίας που κρίνει και αποφασίζει από απόσταση, κλεισμένος στον «γυάλινο πύργο» του, αλλά κάποιον που γνωρίζει την πραγματική κατάσταση της κοινωνίας, συμμερίζεται την αδικία και λαμβάνει υπόψη του τις πραγματικές οικονομικές και άλλες συνθήκες, παραμερίζοντας σκοπιμότητες και κυρίως… τολμώντας.

Οι αποφάσεις αυτές είναι ίσως ένα από τα ελάχιστα παρήγορα μηνύματα στη δύσκολη εποχή που ζούμε. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα αποτελέσουν την εξαίρεση.