Πριν από λίγες ημέρες ψηφίστηκε στη Βουλή ο προϋπολογισμός για το 2014. Τα κονδύλια για την Παιδεία είναι μειωμένα κατά 266 εκατ. ή 5,8% σε σχέση με το 2013. Δηλαδή, η επένδυση του ελληνικού κράτους στο μέλλον, που κατά γενική ομολογία αντιπροσωπεύουν οι νέοι μιας χώρας, είναι σοβαρά ψαλιδισμένη. Για τα Γυμνάσια και Λύκεια αυτό θα μεταφραστεί, μεταξύ άλλων, σε 1.676 νέες καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων. Πίσω από τους ψαλιδισμένους αριθμούς, όμως, κρύβονται ψαλιδισμένες ζωές.
Αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στα ΕΠΑΛ (Επαγγελματικά Λύκεια), εκεί που καμία τηλεοπτική κάμερα δεν θα σπεύσει και κανένας μεγαλόσχημος δημοσιογράφος δεν θα στρέψει το βλέμμα του. Είναι το πιο υποβαθμισμένο κομμάτι της δευτεροβάθμιας τεχνικής εκπαίδευσης, αυτό που οι κυνικοί ονομάζουν «πάρκινγκ ανέργων» και που για 80.000 μαθητές σήμερα αποτελεί μια «δεύτερη ευκαιρία» στη ζωή. Μια ευκαιρία να αποκτήσουν κάποια ειδικότητα που ίσως τους ανοίξει ένα παράθυρο για δουλειά. Αρκετοί απ' αυτούς τους 80.000 -που πέρυσι ήταν 100.000, αλλά 20.000 «ψαλιδίστηκαν» με την κατάργηση των ειδικοτήτων τους το καλοκαίρι- θέλουν να κυνηγήσουν κάτι παραπάνω από την επιβίωση: κάποιοι θα ήθελαν να φτάσουν ώς την Ιατρική! Τα όνειρα κι αν προσφέρονται για «ψαλίδισμα»…
Τα ΕΠΑΛ είναι η πιο χαρακτηριστική ψηφίδα του ταξικού σχολείου. Εκεί στατιστικά καταφεύγουν τα παιδιά των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων. Τα ΕΠΑΛ, λοιπόν, βρίσκονται εδώ και καιρό σε κινητοποιήσεις-καταλήψεις. Αφού με το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς μέτρησαν τις απώλειές τους σε μαθητές και καθηγητές, μπήκαν στην τάξη. Η νέα μέτρηση έβγαλε χιλιάδες κενές ώρες διδασκαλίας ακόμα και στα μαθήματα στα οποία θα δώσουν πανελλαδικές. Τα σχέδια του Κ. Αρβανιτόπουλου δεν προβλέπουν διορισμούς ούτε μόνιμων ούτε αναπληρωτών καθηγητών. Μόνο απολύσεις…
Πριν από λίγες μέρες το υπουργείο ανακοίνωσε τη συγχώνευση των «ολιγομελών» τμημάτων. Η συγχώνευση μεταφράστηκε αμέσως σε κατάργηση τμημάτων και υποχρεωτική μετακίνηση των μαθητών τους σε άλλες περιοχές. Ο Γιώργος και η Βικτώρια φοιτούν στο 1ο εσπερινό ΕΠΑΛ Ταύρου. Είναι ζευγάρι, έχουν δύο παιδιά, αλλά εδώ και 2-3 χρόνια δεν έχουν δουλειά. Θέλουν να δώσουν εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, αλλά το τμήμα τους έπεσε στο «ψαλίδι» του υπουργού. Αν θέλουν να συνεχίσουν τη φοίτηση πρέπει να πάνε στο ΕΠΑΛ του Αγ. Δημητρίου. «Μόνο τα εισιτήρια λεωφορείου για μένα και τη γυναίκα μου είναι 60 ευρώ τον μήνα. Δεν τα έχουμε ούτε για το σουπερμάρκετ, αφού σιτιζόμαστε από τις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου».
Η Βικτώρια και ο Γιώργος συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις μήπως και αποφύγουν το «ψαλίδι». Μήπως και ξεγελάσουν τη μοίρα των «αποκλεισμένων» που τους επιφύλαξε ο υπουργός. Είναι συνειδητοί μαθητές, γι' αυτό και αγωνίζονται. Δεν θέλουν να είναι αμόρφωτοι, άνεργοι εργάτες, γι' αυτό και επιμένουν. Μακάρι να νικήσουν…
