Του Δημήτρη Τρίμη*
Το ζήσαμε με τον ΛΑΟΣ και το ξαναζούμε με τη Χρυσή Αυγή. Καλυμμένα, πίσω από το πρόσχημα της «ελευθερίας της έκφρασης», τα μέσα ενημέρωσης παρέχουν όλο και περισσότερο χρόνο στην προβολή του ακροδεξιού μορφώματος, συμμετέχοντας αποφασιστικά στη δημιουργία του πολιτικού του μύθου. Από κοντά και τα social media, που στη χώρα μας ακολουθούν κατά πόδας τις παθογένειες της ιδιωτικής τηλεόρασης.
Ισχύει αυτό που λέει ο καθηγητής Αντώνης Ελληνας, ότι δηλαδή «το πολιτικό ρεπερτόριο της Ακρας Δεξιάς ικανοποιεί τη δίψα των μέσων ενημέρωσης για αισθησιακές, απλοποιημένες, προσωποποιημένες ιστορίες», ενώ ακροδεξιό πρόσημο έχει και η υπεραπλούστευση της πολιτικής και της ιστορίας, η υποκατάσταση της ανάλυσης με τις συνωμοτικές θεωρίες, η απόδοση στους «εχθρούς του έθνους» όλων των σημερινών δεινών μας και η προβολή της βίας ως μοναδικής διεξόδου.
Πριν από τις εκλογές υποστηρίχτηκε ότι η έκθεση της Χρυσής Αυγής στο φως της δημοσιότητας θα την «κάψει», εφόσον θα πληροφορηθεί όλος ο κόσμος το είδος της πολιτικής της δραστηριότητας. Μόνο που αυτό θα προϋπέθετε τη συστηματική αποκάλυψή της από τα μέσα ενημέρωσης. Αντ’ αυτού είδαμε τα στελέχη της να παρελαύνουν ένα ένα από τα κανάλια και να διαψεύδουν κάθε σχέση τους με τον ναζισμό, χωρίς να δέχονται κανέναν ουσιαστικό αντίλογο.
Αλλά υπάρχει και χειρότερο. Η συστηματική παρουσίαση των νεοναζιστών από τα μεσημεριανάδικα και τις βραδινές «ψυχαγωγικές» τηλεοπτικές εκπομπές μετατρέπει σε «γραφικό» και «ανθρώπινο», επομένως ακίνδυνο, το σύγχρονο πρόσωπο του φασισμού και εντάσσει στο αποδεκτό life style την επίδειξη της ωμής βίας.
Ακόμα και σήμερα, μετά τις από τηλεοράσεως επιδεικτικές εφορμήσεις των Ταγμάτων Εφόδου της οργάνωσης, οι αναλυτές στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης επιμένουν να μιλούν για τη βία των «δύο άκρων», προσφέροντας την καλύτερη δυνατή υπηρεσία στην οργάνωση.
Αυτή η θεωρία των «άκρων» ήταν, εξάλλου, εκείνη που έθρεψε τόσα χρόνια την ανοχή του πολιτικού συστήματος απέναντι στην καταφανώς παράνομη δραστηριότητα της οργάνωσης. Σε όποιον αμφιβάλλει, θυμίζουμε πως ο Αρειος Πάγος έχει αποφασίσει τελεσίδικα ότι μια οργανωμένη δεκαμελής φάλαγγα της οργάνωσης ευθύνεται για δολοφονική απόπειρα. Ποιος ασχολήθηκε μ’ αυτή τη δραστηριότητα εδώ και 30 χρόνια;
Το σημαντικό για μας τους δημοσιογράφους είναι να αναδείξουμε και την αόρατη -ακόμα- πλευρά της δράσης της Χρυσής Αυγής. Οι τραμπουκισμοί που είδαμε στη Ραφήνα και το Μεσολόγγι είναι μόνον η κορφή του παγόβουνου. Είναι εικόνες που η ίδια η οργάνωση αποφάσισε να παρουσιάσει σε πανελλήνια μετάδοση.
Εκείνα που δεν έχουν πάρει ακόμα εικόνα και μορφή είναι οι νυχτερινές επιδρομές, τα πογκρόμ και τα λιντσαρίσματα. Το στοίχημα για μας είναι να τα προβάλουμε στο φως της ημέρας, ανεξάρτητα από τις διαθέσεις της κυβέρνησης ή των καναλαρχών.
Και, βέβαια, να αποφύγουμε την παγίδα που στήνει η ίδια η οργάνωση με τη διενέργεια δήθεν «φιλανθρωπικών» δράσεων, πίσω απ’ τις οποίες κρύβεται η ίδια ρατσιστική ρητορική της, με τον διαχωρισμό των «Αρίων» Ελλήνων από τους «υπάνθρωπους» μετανάστες ή αλλοδαπούς.
(*) Ο Δημήτρης Τρίμης είναι πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ
