Στον «Γελαστό πρίγκιπα» του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν δύο αγόρια συμβιώνουν στην απερα­ντοσύνη του αμερικανικού τοπίου. Στο πολυ­βραβευμένο «Oh Boy» του πρωτο­εμφανιζόμενου Γερμανού Γιαν Ολε Γκέρστερ ένας 30άρης στο σημερινό Βερολίνο δεν μπορεί με τίποτα να γεμίσει τη ζωή του

Της Λήδας Γαλανού

Γελαστός πρίγκιπας

(Prince Avalanche)

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν

Ηθοποιοί: Πολ Ραντ, Εμίλ Χερς

Στο Τέξας του 1988, αμέσως μετά τις πυρκαγιές που αποδεκάτισαν χιλιάδες στρέμματα δέντρων και σπίτια στην περιοχή, ο Αλβιν, σχολαστικός, συγκρατημένος, κι ο Λανς, εκδηλωτικός κάγκουρας, περνούν στο δάσος το καλοκαίρι τους, προσφέροντας εργασία, φτιάχνοντας τη σηματοδότηση στους δρόμους, βάφοντας με επιμονή χιλιόμετρα κίτρινης διαχωριστικής γραμμής, ζώντας στη σκηνή τους και προσπαθώντας να βγάλουν άκρη με τα σχέδιά τους για το μέλλον.

Ο Αμερικανός Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, που τα τελευταία χρόνια καταγίνεται με κωμωδίες σαν το «Pineapple Express» και το «The Sitter», επιστρέφει στο ύφος που τον ανέδειξε πριν από χρόνια, με το «George Washington» και το «All the Real Girls». Η νέα του ταινία τοποθετεί δυο άντρες ήρωες σ’ ένα απέραντο δάσος του Τέξας και τους παρακολουθεί να συνομιλούν και να έρχονται, σιγά σιγά, σε επαφή με τη φύση και τους πραγματικούς εαυτούς τους. Διακριτική, ιδιότροπη κωμωδία, συχνά στο στιλ του Γουές Αντερσον, η ταινία είναι ριμέικ του ισλανδικού «A Annan Veg / Ετσι κι Αλλιώς» του Χάφστεϊν Γκούναρ Σίγκουρδσον, που προβλήθηκε στο φεστιβαλικό κύκλωμα το 2011, και μένει απόλυτα πιστή στο πρωτότυπο, γεμίζοντας απλώς την «αγορίστικη» συμβίωση με την υπαρξιακή απεραντοσύνη του αμερικανικού τοπίου. Με μια γόνιμη ηρεμία και δυο-τρεις μεγαλειώδεις διαλογικές σκηνές, ο Γκριν και οι δύο πρωταγωνιστές του αποδίδουν στην εντέλεια την εξ ορισμού μοναξιά του ανθρώπινου είδους, χωρίς να χάνουν το χιούμορ τους στην πορεία.

……………………………………….

Oh Boy

Σκηνοθεσία: Γιαν Ολε Γκέρστερ

Ηθοποιοί:Τομ Σίλινγκ, Καταρίνα Σούτλερ, Γιούστους φον Ντονάνι

Ο Νίκο ζει στο Βερολίνο, πλησιάζει τα 30 και προσπαθεί να ζει για το σήμερα –οι «ενήλικες» υποχρεώσεις τον αφήνουν αδιάφορο. Εγκαταλείπει τις σπουδές του, αφήνει την κοπέλα του, χάνει το επίδομα του πατέρα του, διαγιγνώσκεται με «συναισθηματική ανισορροπία» και διαπιστώνει ότι τίποτα στη ζωή του δεν είναι όπως το θέλει, μια και δεν ξέρει ακριβώς τι θέλει. Εκείνο που σίγουρα θέλει, είναι ένας καφές και λίγη ησυχία.

Σκηνοθετικό ντεμπούτο, στη μεγάλου μήκους ταινία, του Γερμανού δημιουργού που δούλεψε ως βοηθός του Βόλφγκανγκ Μπέκερ στο «Good Bye Lenin!». Γυρισμένη σε ασπρόμαυρο και με την τζαζ μουσική (πρωτότυπη, γραμμένη για το φιλμ) να γεμίζει το κάθε πλάνο της, η ταινία ενστικτωδώς θυμίζει το ύφος του Τζιμ Τζάρμους ή των μοναχικότερων στιγμών του Γούντι Αλεν. Είναι, ωστόσο, ένα πορτρέτο ακριβείας των τριαντάχρονων που ζουν σήμερα όχι μόνο στο Βερολίνο, αλλά σε όλες τις μεγάλες πόλεις και διαπιστώνουν ότι, ενώ είναι περικυκλωμένοι από εκατομμύρια ανθρώπους και ιστορίες, δεν μπορούν να γεμίσουν με τίποτα τη δική τους ζωή. Με τις στιγμές μελαγχολίας να διαδέχονται αλλεπάλληλα τις κωμικές σκηνές, ο Γκέρστερ, που πρόσφατα τιμήθηκε ως πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου, αλλά και με 6 βραβεία από τη Γερμανική Ακαδημία Κινηματογράφου, εκφράζει μια ενδιαφέρουσα και γρήγορα εθιστική νέα φωνή, πολύ προσωπική και μαζί τόσο οικεία που ο κάθε θεατής του σωστού ηλικιακού γκρουπ θα τη δει ως δική του αυτοβιογραφία.

……………………………………

Ψυχρά κι ανάποδα

(Frozen)

Σκηνοθεσία: Κρις Μπακ, Τζένιφερ Λι

με τις φωνές των: Κρίστεν Μπελ, Τζος Γκαντ, Ιντίνα Μένζελ, Τζόναθαν Γκροφ, Τομ Κέιν / στα ελληνικά: Βάσια Ζαχαροπούλου, Σία Κοσκινά, Φοίβος Ριμένας, Πάνος Μουζουράκης

Οι πριγκίπισσες Αννα και Ελσα μεγαλώνουν μαζί κι ευτυχισμένα, μέχρι που οι γονείς τους θα χαθούν τραγικά και η Ελσα θα ανακαλύψει ένα μεγάλο μυστικό για τον εαυτό της: μπορεί να γεμίζει τα πάντα γύρω της με πάγο, πανέμορφο αλλά και φονικό, έχει μια μαγική ιδιότητα που δεν μπορεί ακόμα να ελέγξει. Οταν η Ελσα θα γίνει, με τη σειρά της, βασίλισσα, άθελά της θα παγώσει ολόκληρη την πόλη της και θα το σκάσει τρομαγμένη. Η Αννα θα ξεκινήσει να βρει την αδελφή της για να σώσει το βασίλειο, με τη βοήθεια του άξεστου αλλά καλοσυνάτου Κριστόφ, του τάρανδού του με την έντονη προσωπικότητα Σβεν και του παρορμητικού μικρού χιονάνθρωπου Ολαφ.

Συνεχίζοντας την κλασική παράδοση των δυναμικών κοριτσιών – πριγκιπισσών της Disney, η ταινία εμπνέεται χαλαρά από τη «Βασίλισσα του Χιονιού» του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν και μετατρέπει την ιστορία σε μια απολαυστική αποθέωση του girl power! Μπορεί τα τραγούδια στα απαραίτητα μουσικά διαλείμματα να μη στέκονται στη μνήμη, μπορεί τα μηνύματα του φιλμ να είναι εντελώς κλισέ (η μάχη του καλού και του κακού, η αγάπη ως πανάκεια όλων), αλλά οι δυο ηρωίδες είναι αξιαγάπητες και διασκεδαστικές, το χιούμορ ξεχειλίζει χωρίς να υπονομεύει τη συγκίνηση, οι κατασκευές από πάγο, σαν ακριβό κρύσταλλο, τόσο εντυπωσιακές που κόβουν την ανάσα: το «Frozen» προορίζεται για να απορροφήσει στις αίθουσες όλο τον παιδικό πληθυσμό στο διάστημα των γιορτών και θα το αξίζει, ενώ μαζί τους θα περάσουν θαυμάσια και οι μεγαλύτεροι.

………………………………………

Ο μπάτλερ

(Lee Daniels’ The Butler)

Σκηνοθεσία: Λι Ντάνιελς

Ηθοποιοί: Φόρεστ Γουίτακερ, Τέρενς Χάουαρντ, Τζέιμς Μάρσντεν, Αλαν Ρίκμαν, Οπρα Γουίνφρεϊ, Λιβ Σράιμπερ, Μίνκα Κέλι, Τζέιν Φόντα, Κούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ, Τζέσι Γουίλιαμς, Βανέσα Ρέντγκρεϊβ, Μαράια Κάρεϊ, Ντέιβιντ Ογιέλο, Αλεξ Πέτιφερ, Τζον Κιούζακ, Ρόμπιν Γουίλιαμς

Το 1926, ο Σίσιλ φεύγει από τη φυτεία όπου δουλεύει κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, για να αναζητήσει μια καλύτερη ζωή. Τα χρόνια θα τον οδηγήσουν στη θέση του μπάτλερ στον Λευκό Οίκο, όπου θα υπηρετήσει επτά προέδρους της Αμερικής. Παράλληλα, η χώρα περνά τη μεγαλύτερη πολιτική και κοινωνική κρίση στην ιστορία της, το αφροαμερικανικό κίνημα εναντίον του φυλετικού διαχωρισμού μαίνεται κι ο Σίσιλ ζει μέσα στις εξελίξεις, χωρίς να μπορεί να τις επηρεάσει.

Ο Λι Ντάνιελς, μετά το «Precious» και το «The Paperboy», κάνει μια ταινία που συνδυάζει και τα δύο: το συνειδησιακό μανιφέστο ισότητας και την αξεπέραστη αισθητική υπερβολή. Βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Σίσιλ Γκέινς, για να μιλήσει εναντίον του ρατσισμού, το κάνει όμως με τρόπο τόσο προφανή, επιφανειακό και απλοϊκό, που χάνει όλη του τη δύναμη και την πειθώ. Ταυτόχρονα, το καστ που επιλέγει για όλους του τούς ρόλους, από τους κεντρικούς μέχρι τους πιο μικρούς, αντιπροσωπεύει την επετηρίδα των Αφροαμερικανών ηθοποιών της Αμερικής, χωρίς όμως να ταιριάζουν στους ήρωές τους, με αποτέλεσμα το σύνολο να μοιάζει περισσότερο με παρωδία παρά με ένα δράμα ειλικρινών προθέσεων.

………………………………………

Last Vegas

Σκηνοθεσία: Τζον Τέρτλταουμπ

Ηθοποιοί: Ρόμπερτ ντε Nίρο, Μόργκαν Φρίμαν, Μάικλ Ντάγκλας, Κέβιν Κλάιν, Μέρι Στίνμπεργκεν

Τέσσερις 75χρονοι φίλοι, κολλητοί από παιδιά στο Μπρούκλιν, αποφασίζουν να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο στο Λας Βέγκας, ως ένα παρατεταμένο bachelor party για τον έναν από την παρέα τους που παντρεύεται μια νεαρή ύπαρξη. Η εκδρομή θα τους οδηγήσει σε μονοπάτια που υπερβαίνουν την ενέργεια ακόμα και των Geriatrics. «The Hangover: Σαράντα Χρόνια Μετά» θα μπορούσε να λέγεται η ταινία, χωρίς καν την αιχμηρή, κάφρικη κωμική φλέβα αυτών των ταινιών.

Σενάριο γεμάτο κλισέ και επίπεδα αστεία, με ήρωες μια ομάδα υπερηλίκων, που όμως δεν ταλαιπωρούνται από κανένα από τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν τα χρόνια τους: ο ένας έχει μόλις βάλει μεταλλικό γοφό αλλά χοροπηδά σαν κατσικάκι, ο άλλος έκανε bypass αλλά πίνει και καπνίζει σαν να μην υπάρχει αύριο και, μαζί, η ταινία, αντί να αφήσει το ανάλαφρο ύφος της ήσυχο, διδάσκει και τα καλά της τρίτης ηλικίας, που στο φιλμ είναι πράγματι πολλά, μια και οι ήρωες συμπεριφέρονται σαν εικοσάχρονοι. Η ταινία έγινε, απλώς, για να φέρει κοντά τέσσερις υπέροχους ηθοποιούς προχωρημένων Μαΐων και, φυσικά, εκεί βρίσκεται το ένα και μοναδικό ατού της. Ντε Νίρο, Ντάγκλας, Φρίμαν, Κλάιν αποδεικνύονται γοητευτικοί, γεμάτοι σεξ απίλ και χιούμορ, αρκετά ώστε να δικαιολογήσουν την ύπαρξη του όλου εγχειρήματος.

……………………………………..

Αγνωσία

(Agnosia)

Σκηνοθεσία: Εουχένιο Μίρα

Ηθοποιοί: Εδουάρδο Νοριέγα, Φελίξ Γκόμεθ, Μπάρμπαρα Χουενάγα

Στα τέλη του 19ου αιώνα, στην Ισπανία, η νεαρή Χοάνα ζει στην απομόνωση, πάσχοντας από μια σπάνια νευρολογική ασθένεια που αποσυνδέει την όραση και την ακοή της από τα κέντρα του εγκεφάλου της. Χωρίς να το γνωρίζει, η Χοάνα θα βρεθεί στο επίκεντρο μιας συνωμοσίας κατασκευαστών όπλων αλλά κι ενός ερωτικού τριγώνου, καθώς στη ζωή της τίποτα δεν είναι πραγματικά όπως φαίνεται. Εντονη μπαρόκ ατμόσφαιρα και πανέμορφα στιλιζαρισμένη φωτογραφία, σε ένα θρίλερ φαντασίας με υπερβολικά πολλές παράλληλες πλοκές, που γρήγορα χάνει όλο του το ενδιαφέρον, εκτός από το αισθητικό.