Χρονογράφημα

Του Πέτρου Μανταίου

Μάνα με τους εννιά σου γιους και τις πολλές σου κάλπες… Ακόμα μία παράταση. Τι παρατείνεται; Αυτό που συνήθως παρατείνεται από 25ης Μαρτίου 1821 και εντεύθεν… με απόφαση της εν Τροιζήνι Γ΄ Εθνοσυνελεύσεως, με διόρθωση σχετικής διάταξης στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου, την οποία υπερψήφισε ο Κωλέττης και καταψήφισε ο Μαυροκορδάτος, αλλά, με νεότερη διόρθωση, υπερψήφισε ο Μαυροκορδάτος και καταψήφισε ο Κωλέττης. Οπότε άνοιξαν πεντέξι ψηφοδόχοι, κι όρμησαν του έθνους οι αντιπρόσωποι να δαγκώνουν σφαιρίδια, τουτέστιν: μία από τα ίδια.

Ωσπου ζώστηκε ο Καραϊσκάκης τ’ άρματα. Ξεσπάθωσε ο Μακρυγιάννης. Κατέφθασε η τρόικα του Ναβαρίνου, με Δεριγνύ, Κόδριγκτων και Χέυδεν. Παρενεβλήθη η Βίλα Αμαλίας. Ενεθυμήθη ο Διώτης και είτα απεκοιμήθη. Φλιπάρισε ο αναπληρωτής ΠΕΚΑ Σταύρος Καλαφάτης και αναφώνησε το ιστορικό: «Ωρέ δώστε παράταση, προτού γίνουμε …μώλος!»

Ούτω εδόθη παράταση, η έκτη, υποβολής δηλώσεων των αυθαιρέτων (όπως έγραψε ο Κασομούλης και διέσωσε ο Βλαχογιάννης): βεράντες, ρετιρέ, ημιυπαίθριοι, αίθριοι με ελάχιστες νεφώσεις, θάλασσα ελαφρώς ταραγμένη και κατά τόπους κυματώδης∙ στο κεντρικό Αιγαίο, φέρ’ ειπείν, που τα αυθαίρετα πάνε σύννεφο. Ουδέ ενθυμούμαι ετέραν φοράν όπου επί αυθαιρέτων εδόθησαν, όλως αυθαιρέτως, εξ συναπταί παρατάσεις και επί προανακριτικών τόσαι κάλπαι.

Οπερ περιτράνως αποδεικνύει ότι εν ανάγκη φιλοτιμούνται παρατάσεις και κάλπαι, διά παρατάσεων και καλπών, κατά το δημώδες: θέλει κι η πουτανιά παιχνίδια. Δεν πληρώνει ο άλλος; Κάνεις διευκολύνσεις: παρατατικό τον αόριστο, μέλλοντα τον ενεστώτα, βάζεις κολόνια στο πρόστιμο, βγάζεις λαγό από την κάλπη… Ετσι οι παραβάτες τακτοποιούνται, οι βουλευτές κάνουν το καθήκον τους, βγάζει και κατιτίς το Δημόσιο, να ’χει μούρη να φορολογεί τους ίδιους, να δανείζεται από τους ίδιους, για να δανείζει τους ίδιους και μερικούς άλλους. Για καχύποπτους, που θεωρούν όλα αυτά υπερβολικά, υπάρχει στη ρύθμιση περί αυθαιρέτων «πρόβλεψη για διαρκή τακτοποίηση μικρών παρανομιών»! Μπήκαμε και σε εκπτώσεις. Μια χαρά, κάλπικη…