…καταδικάζουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται…
Του Στράτου Φαναρά*
Αυτό είναι ένα από τα πιο γνωστά πολιτικά κλισέ της Μεταπολίτευσης. Από τα πιο γνωστά και από τα πιο ψευδεπίγραφα:
- ποτέ δεν απέτρεψε κανέναν κι από τίποτα αυτή η καταδίκη,
- ακύρωσε, μέσα από τη γενικότητά της, τη δέουσα προσοχή και διερεύνηση των φαινομένων βίας (πολιτικής και κοινωνικής) που έπρεπε να έχει επιδειχθεί από τους εντεταλμένους φορείς και κυρίως,
- απέκρυψε την ισχυρή συσχέτιση των επεισοδίων βίας από την οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση της χώρας.
Από τη διεθνή βιβλιογραφία, είναι γνωστό ότι ειδικά η πολιτική βία είναι απολύτως συναρτημένη με την αίσθηση προοπτικής και την κοινωνική και πολιτική εμπιστοσύνη μιας χώρας. Και ακόμη ειδικότερα, είναι συναρτημένη με το κοινωνικό σοκ[1] που προκαλούν οι δραματικές μειώσεις μισθών ή η απώλεια της κρατικής κοινωνικής βοήθειας, σε περιπτώσεις που οι πολιτικοί θεσμοί είναι αδύναμοι και χωρίς κύρος. Γιατί πάνω στο έδαφος μιας αμφισβητούμενης Δημοκρατίας, ενισχύονται οι πρακτικές της ανομίας.
Η χώρα μας έχει, δυστυχώς, μία παγκόσμια πρωτιά. Από το 2007 και μετά, έχει συντελεστεί μια τεράστια κοινωνική ανατροπή. Το ποσοστό όσων κατέτασσαν τον εαυτό τους στους «ευημερούντες» από το 44% του 2007 κινείται σήμερα μόλις στο 9%, ενώ, παράλληλα, το ποσοστό όσων νιώθουν να «υποφέρουν» από το 7% έφτασε μέχρι και το 28% (πέρυσι τον χειμώνα).*
Αυτή η αμείλικτη στατιστική της κοινωνικής αποσάθρωσης δείχνει και κάτι άλλο. Οτι εάν δεν αναζητήσουμε τις ευθύνες που μας οδήγησαν στη σημερινή πολύπλευρη κρίση στα δικά μας λάθη και τις παραλείψεις, αν δεν σταματήσουμε να δαιμονοποιούμε τους «ξένους» προκειμένου να πέσει στα μαλακά το εγχώριο πολιτικό σύστημα στις διάφορες εκδοχές του και οι κοινωνικές μας αβελτηρίες, οι εξορκισμοί δεν θα πιάνουν.
Η βία ήρθε και θα παραμείνει εδώ, για όσο καιρό θεωρούμε ότι αρκεί να την ξορκίζουμε για να εξαφανιστεί.**
Γιατί περισσότερο και από την κοινωνία, αυτό που καταρρέει, όπως φαίνεται και στο γράφημα, είναι η πολιτική και η Δημοκρατία.
* Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis
…………………………………………………………………………………………
1. The Logic of Political Violence, Τimothy Besley and Torsten Persson
