Του Τάσου Παππά
Η κυβέρνηση κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση ότι κάνει τα πάντα προκειμένου να συρθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές. Ισχυρίζεται ότι αυτό θα είναι καταστροφή για την οικονομία. Προφανώς έχει αποσυρθεί από την πιάτσα το παλιό κλισέ, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη διακυβέρνησης και απλώς χτυπάει εκ του ασφαλούς. Από κοντά έρχεται και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, ο οποίος φοβάται πως οι επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις θα πολώσουν το κλίμα και θα απειλήσουν την πολιτική σταθερότητα, που είναι προϋπόθεση για την ανάκαμψη. «Πολιτική σταθερότητα», δύο λεξούλες που επικαλούνται πάντοτε οι κυβερνήσεις για να παρατείνουν τον βίο τους. Προσπαθούν να πείσουν το εκλογικό ακροατήριο ότι μόνον αυτές μπορούν να την εγγυηθούν, αφού οι αντίπαλοί τους είναι επικίνδυνοι και δεν πρέπει να δοκιμαστούν.
Μία λύση θα ήταν, αν παίρναμε τοις μετρητοίς τις προειδοποιήσεις του κ. Προβόπουλου, να αποφύγουμε πάση θυσία τις κάλπες. Επειδή όμως αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, θα μπορούσαν τα κόμματα να αναμετρηθούν με το «σεις» και με το «σας», σαν να βρίσκονται σε συνεδρίαση εξωραϊστικού συλλόγου. Ούτε αυτό όμως είναι εφικτό, για τον απλούστατο λόγο ότι οι διαφορές τους είναι μεγάλες και αγεφύρωτες.
Δεν αντιπαρατίθενται δύο σχηματισμοί με συμπληρωματικές στρατηγικές, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ που, παρά το γεγονός ότι δεν αμφισβητούσαν τις σταθερές της χώρας, συγκρούονταν στα μαρμαρένια αλώνια με όλα τα διαθέσιμα μέσα, όχι για την πορεία της Ελλάδας, αλλά για τη μοιρασιά της πίτας. Αντιπαρατίθενται δύο παρατάξεις που έχουν διαφορετική αντίληψη για το τι έχει ανάγκη σήμερα η χώρα, για τον ρόλο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και για τον προσανατολισμό της ίδιας της Ευρώπης.
Το δικομματικό κυβερνητικό μπλοκ κινείται στη γραμμή τού «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω», δεν διανοείται να εκφράσει ουσιαστικές αντιρρήσεις στις απαιτήσεις των δανειστών και ποντάρει στην υποστήριξή τους για να διασωθεί εκλογικά. Το είπε εμμέσως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σε πρόσφατη συνέντευξή του σε γερμανική εφημερίδα: «Αν δεν μας βοηθήσετε, θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα και θα χάσετε τα λεφτά σας» (σε ελεύθερη απόδοση).
Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι η συνέχιση της συγκεκριμένης πολιτικής θα οδηγήσει σε μη αναστρέψιμη ανθρωπιστική κρίση, ότι η χώρα χρειάζεται ένα άλλο οικονομικό σχέδιο, ότι τα μνημόνια πρέπει να καταργηθούν και ότι είναι απαραίτητο να πάμε σε αναστολή πληρωμής του χρέους μέχρι να πετύχουμε σταθερή ανάπτυξη. Στο εσωτερικό πεδίο η απόκλιση είναι εξίσου τεράστια. Για τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ δημαγωγεί, λαϊκίζει, έχει μαζέψει στις τάξεις του το παλαιό φαύλο ΠΑΣΟΚ, φλερτάρει με την έξοδο της χώρας από το ευρώ και, σύμφωνα με τον Αντ. Σαμαρά, είναι «ένα κόμμα καμουφλαρισμένου εξτρεμισμού».
Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να είναι σε διαφορετικό τόνο. Περιγράφει τους δύο εταίρους ως «συνεταιράκια της διαφθοράς» -οι αλλεπάλληλες αποκαλύψεις για τα έργα και τις ημέρες κορυφαίων παραγόντων τους ενισχύουν την επιχειρηματολογία του-, καταγγέλλει την ηγεσία της Ν.Δ. ότι έχει υιοθετήσει ακροδεξιές πρακτικές και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ότι έχει μετατρέψει το κόμμα σε συνιστώσα της Δεξιάς -περιγραφή που βρίσκει ευήκοα ώτα και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.
Κοντολογίς: Οι ευρωεκλογές θα έχουν δημοψηφισματικό χαρακτήρα. Το επιδίωξε ο ΣΥΡΙΖΑ και ανταποκρίθηκε ο Αντ. Σαμαράς, λέγοντας από το Στρασβούργο ότι οι Ελληνες θα ψηφίσουν τον Μάιο για τη σωτηρία της πατρίδας και το μέλλον των παιδιών τους. Από το αποτέλεσμα θα κριθεί πότε θα στηθούν οι εθνικές κάλπες. Σίγουρα, πάντως, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ενδεχομένως και νωρίτερα, αν κερδίσει έδαφος το σενάριο της «ηρωικής εξόδου και της αξιοπρεπούς ήττας».
