Ξεφουσκώνουν τα παχιά λόγια της κυβέρνησης για οικονομική ανάπτυξη και εξανεμίζονται οι προσδοκίες της, ότι με το τέχνασμα του πλεονάσματος θα μπορούσε να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα εναντίον της. Είναι τελείως διαφορετική, σύμφωνα με τα οικονομικά στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, η πραγματικότητα απ' αυτήν που προσπαθεί να δείξει η κυβέρνηση. Δραματική είναι λ.χ. η μείωση στις ιδιωτικές επενδύσεις στη χώρα. Κινούνται στο 11%, ενώ για να κινηθεί η ανάπτυξη σε βιώσιμο επίπεδο χρειάζεται το λιγότερο να βρίσκεται στο 18% του ΑΕΠ.
Μεγάλα λόγια έλεγε η κυβέρνηση για τις εξαγωγές και για τον τουρισμό, θεωρώντας τα εφαλτήριο για την επανάκαμψη, όμως κι εδώ τα στοιχεία είναι απογοητευτικά και ταυτόχρονα άκρως ανησυχητικά για τη μελλοντική πορεία των εξαγωγών.
Κόπωση εμφανίζει και η οικοδομική δραστηριότητα, η πορεία της οποίας ήταν πτωτική για το 2013, όπως και η βιομηχανική παραγωγή και η μεταποίηση, η τελευταία μάλιστα θεωρείται το βαρόμετρο για την απασχόληση. Η αγορά, δηλαδή η οικονομική πραγματικότητα, διαψεύδει οικτρά την κυβέρνηση, που προφανώς αντιλαμβάνεται ότι δεν έφταιγαν οι… υψηλοί μισθοί για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων, αλλά η ληστρική επιδρομή, μέσω φόρων, στο εισόδημα του Ελληνα φορολογούμενου. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα στα εσωκομματικά των δύο συγκυβερνώντων κομμάτων, που διαβρώνουν τα όργανά της και δείχνουν έλλειψη συνοχής και συνεννόησης.
Η αμφισβήτηση της τρόικας για το ύψος του πλεονάσματος αφαιρεί από την κυβέρνηση κάθε δυνατότητα «γαλαντομίας» πριν από τις εκλογές. Μεγάλο, επίσης, ήταν το στραπάτσο από την ανετοιμότητα που έδειξε καθώς και για τον θεατρινισμό απέναντι στους σεισμόπληκτους της Κεφαλονιάς. Ηδη η στάση της κυβέρνησης έχει οδηγήσει πολλούς από το πληγέν νησί να της στρέψουν την πλάτη.
Οπως ανοιχτή πληγή είναι και η διαχείριση της κατάστασης απέναντι στους αγρότες που έχουν «στήσει» τα μπλόκα τους σε περιοχές της χώρας. Σε εκκρεμότητα επίσης παραμένουν οι «διαφωνίες» της κυβέρνησης με την τρόικα στον τομέα της απελευθέρωσης των απολύσεων και στον ιδιωτικό μετά τον δημόσιο τομέα, καθώς και στις 11.000 απολύσεις στο Δημόσιο με δαμόκλειο πάντοτε σπάθη το ύψος του χρηματοδοτικού κενού.
Δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς σπουδαίες οικονομικές γνώσεις για να διαπιστώσει ότι η ακολουθούμενη κυβερνητική οικονομική πολιτική οδηγεί σε μαρασμό την κοινωνία και σε αδιέξοδο την οικονομική ανάπτυξη. Με άγρια λιτότητα και υπερφορολόγηση δεν υπάρχει περίπτωση να ανοίξει ο ορίζοντας της ανάπτυξης. Μένει να το χωνέψουν και οι φωστήρες της κυβέρνησης.
