Συγκλονίζουν οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν και δείχνουν τις πραγματικά άθλιες συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές Κορυδαλλού. Κρατούμενοι σε πρωτοφανείς, σκληρές συνθήκες συμβιώνουν χωρίς να τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής.
Ανθρωποι με δερματικές παθήσεις, αποκρουστικοί ακόμη και στην όψη, οροθετικοί, εξαρτημένοι κοιμούνται ο ένας κυριολεκτικά πάνω στον άλλο και στην καλύτερη περίπτωση τοποθετούν μια… πετσέτα για διαχωριστικό. Τουαλέτες που είναι καθαρά εστίες μόλυνσης συμπληρώνουν το «ντεκόρ» των κτιρίων, δείχνοντας ότι ο κόσμος των φυλακών, του νοσοκομείου (!) των φυλακών, είναι ένας ξεχασμένος από την ελάχιστη ανθρωπιά κόσμος, που παλεύει να συντηρηθεί κουβαλώντας αρρώστιες σε εντελώς υποβαθμισμένες συνθήκες διαβίωσης.
Παρότι φορείς καταγγέλλουν αυτή την αθλιότητα, το ελληνικό κράτος παραμένει ασυγκίνητο, παρά το γεγονός ότι βαριά ασθενείς έχουν εκτίσει τα 2/5 της ποινής τους και θα μπορούσαν να αποφυλακιστούν. Εδέησαν οι αρμόδιοι να προωθήσουν επιτέλους τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης που θα επιτρέπει την αποφυλάκιση των βαρέως νοσούντων. Επρεπε να δοθούν στη δημοσιότητα οι φωτογραφίες από το εσωτερικό του νοσοκομείου για να σκορπίσουν τη φρίκη στην κοινωνία και στον πολιτισμό του 21ου αιώνα, αφού θυμίζουν γκραβούρες με εικόνες από τη ζωή των ασθενών κατά τον Μεσαίωνα, που πάσχουν από λέπρα, φυματίωση κι άλλες βαριάς μορφής αρρώστιες.
Η αποχή από το συσσίτιο και τα φάρμακα ήταν η ελάχιστη αντίδραση των «νοσηλευομένων» για μια πιο ανθρώπινη υγιεινή, όπως και το σχόλιο του επίτροπου Ν. Μουίζνιεκς που διατύπωσε γραπτώς τις ανησυχίες του για τη συνεχή υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης στο νοσοκομείο. Πώς είναι δυνατόν να συμβιώνουν κοιμώμενοι στο πάτωμα καρκινοπαθείς, φορείς του AIDS, φυματικοί, ασθενείς με ψώρα, νεφροπαθείς, μεταμοσχευμένοι; Το νοσοκομείο αποτελεί όνειδος όχι μόνο για το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας, αλλά και για τον πολιτικό της πολιτισμό. Δεδομένου ότι οι περισσότερες από αυτές τις ασθένειες είναι μεταδοτικές, φαντάζει εκ των ων ουκ άνευ η άμεση παρέμβαση των αρχών, ώστε να βελτιωθούν και να ισχύουν οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής. Αλλά τι να πει κανείς όταν, όπως καταγγέλλουν οι κρατούμενοι, οι αρμόδιοι επόπτες αρνούνται να ελέγξουν τον χώρο διότι «έχουν οικογένεια»;
Ενα σύστημα που πετάει τους ανθρώπους στα σκουπίδια, ειδικά όταν αυτοί αντιμετωπίζουν προβλήματα με την υγεία τους, δεν μπορεί να έχει σχέση με την ηθική και τον πολιτισμό, εκτός εάν είναι στη λογική του η προγραφή κάθε «ενοχλητικού». Θα πρόκειται για ένα άθλιο σύστημα.
