→«Τι νέο φέρνει η Πρωτοβουλία των “58”, πλην της προφανούς επιθυμίας τους να κρατήσουν στην εξουσία τη συγκυβέρνηση, ει δυνατόν, ελαφρώς σουλουπωμένη, με τη δική τους πάντως εντονότερη παρουσία στις υπουργικές καρέκλες;»
Του Δημήτρη Τρίμη
Εναντίον της Ευρώπης της λιτότητας, αλλά και του λαϊκισμού, τάσσονται οι «58», στο κείμενο των θέσεών τους για τις ευρωεκλογές που έδωσαν χθες στη δημοσιότητα. Οι «58» ασκούν αυστηρή κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνοντας ότι «η λαϊκιστική Αριστερά δεν έχει αποφασίσει αν θέλει ή όχι την Ευρώπη», συνεπώς στο δίλημμα που οι ίδιοι θέτουν αυτοτοποθετούνται μοιραία υπέρ της συγκυβέρνησης (έστω, παρά τις καθυστερήσεις της στη λήψη «μεταρρυθμιστικών μέτρων»), για να γλιτώσουμε από τις περιπέτειες στις οποίες, ούτως ή άλλως, θα μας οδηγήσουν οι αριστεροί, οι λαϊκιστές και οι ευρωσκεπτικιστές.
Και μένα γιατί μου έρχεται στο μυαλό η αποδοθείσα στη Μαρία Αντουανέτα απορία «γιατί εφόσον δεν έχουν ψωμί -οι ξεσηκωμένοι “αβράκωτοι”- δεν τρώνε παντεσπάνι;». Μα καλά, κανείς από τους «58» δεν έχει καταλάβει ότι ακριβώς τα ίδια ψευδεπίγραφα πολιτικά μέτωπα -με τις ίδιες λέξεις περίπου- είχε ανοίξει πριν από τις τελευταίες εκλογές του καλοκαιριού του 2012 και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης; Τι νέο φέρνει η Πρωτοβουλία των «58», πλην της προφανούς επιθυμίας τους να κρατήσουν στην εξουσία τη συγκυβέρνηση, ει δυνατόν, ελαφρώς σουλουπωμένη, με τη δική τους πάντως εντονότερη παρουσία στις υπουργικές καρέκλες;
Κανένας δεν κατάλαβε ότι έχει προηγηθεί το μεγαλοπρεπές άδειασμα που υπέστη από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ ο κ. Κουβέλης τον περασμένο Ιούνιο, όταν τόλμησε να υπενθυμίσει το υποτιθέμενο από κοινού συμφωνημένο διμέτωπο πλαίσιο της τρικομματικής συγκυβέρνησης, τόσο κατά των μνημονίων, όσο και κατά του αριστερίστικου λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν βλέπουν ότι έχει αποχωρήσει ανεπιστρεπτί από τους συγκυβερνώντες ένα σεβαστό μέρος της κοινοβουλευτικής τους δύναμης και έχει ξεθωριάσει οριστικά για τεράστια τμήματα της πραγματικής κοινωνίας η όποια αξιοπιστία τούς είχε απομείνει μετά τη συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών; Δεν βλέπουν ότι το ευρωπαϊκό σχήμα που φαντασιώνονται, καθημερινά παράγει φτώχεια και αυταρχισμό;
Από την άλλη μεριά, ο πιο ρηξικέλευθος, ο νεοφιλελεύθερος Θάνος Τζήμερος ίσως βλέπει τα πράγματα πιο καθαρά, κυνικά και… ταξικά. Το μέτωπό του είναι αποκλειστικά κατά της ριζοσπαστικής Αριστεράς, χωρίς ωστόσο συμβιβασμούς με τη φθαρμένη κεντρο-πασοκο-δεξιά. Ο πολιτευτής υπερβαίνει τη συγκυβέρνηση και τα ιδεολογικά τείχη του Κέντρου, της Δεξιάς και του ακροδεξιού φασιστο-λαϊκισμού και καλεί σε συστράτευση τον κόσμο της Χρυσής Αυγής, ώστε να κλείσει ο δρόμος στους κρατιστές και στους λαϊκιστές της Αριστεράς: «Τη Χ.Α., έχω βαρεθεί να το λέω, την τροφοδοτεί η θεσμοποιημένη ανομία που εγκαθίδρυσαν το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. και η παράφρων Αριστερά. Τα κόμματα εξουσίας, αλλά και το ΚΚΕ με τις παραφυάδες του, δεν σεβάστηκαν κανέναν νόμο και κανέναν θεσμό.
Επί 40 χρόνια, νόμος ήταν το συμφέρον του εργατοπατέρα ή του κρατικού λαμόγιου. Μπροστά στην εθνική καταστροφή που προκάλεσαν αυτές οι συμμορίες, μπροστά στο οργανωμένο έγκλημα των Ακηδων, οι μαχαιροβγάλτες της Χ.Α. είναι Αρσακειάδες» ανέφερε προχθές σε κείμενό του.
Και η κινητικότητα στα κεντρο-ακροδεξιά και στα «μεταρρυθμιστικά» δεκανίκια και τις συνιστώσες του κ. Σαμαρά συνεχίζεται…
